________________
શ્રીવર્મ
૨૦૫
નવી માહિતી મળી આવે. તેમણે ચલાવ્યું : તમારી વાત સાચી. પણ ઘનઘોર રાત છે, ને તમે ખરેખર કોણ છો તેની અમને ખબર નથી. એટલે અમારે અમારા ઉપરીને પૂછી લેવું પડે. તમે થોડવાર અહીં જ રહો; અમે અમારા ઉપરીની સંમતિ લઈ લઈએ.
આમ કહીને એક ચોકિયાત દોડ્યો નરસિંહ પાસે. બધી વાત જણાવીને હવે આ પકડાયા છે તેમનું શું કરવું તે પૂછ્યું. નરસિંહે કહ્યું : આ ગામડિયાઓને ઝાલી ન રાખવા. કેમકે એ લોકો અહીં હશે તો મોટેમોટેથી વાતો કરતાં રહેશે, ને તો આપણી હિલચાલની ભાળ શત્રુને મળી જશે, ને આપણું કામ ખોરંભાશે. માટે એમને જવા જ દો. પણ એમને હવે પાછા ન જવા દેશો; એમને આગળ જ ધકેલજો.
ચોકિયાતોએ ઉતાવળે ઉતાવળે એ સૂચનાનો અમલ કરી દીધો.
દરમ્યાનમાં નરસિંહના મનમાં ભારે અસમંજસ સર્જાયું. તેણે મોકલેલા ગુપ્તચરો હજી કોઈ સંદેશો લઈને આવ્યા ન હતા; તો આ ગામડિયાની વાતોમાંથી એવું ફલિત થતું હતું કે શ્રીવર્ય દેવીના ગઢમાંથી નીકળીને પોતાના પડાવે પહોંચી ગયો છે. જો આ વાત સાચી હોય તો હજી પોતાના માણસો કેમ ન આવ્યા? .
થોડી પળો માટે તે આવી દ્વિધામાં અટવાતો રહ્યો, ત્યાં જ તેના બે ગુપ્તચરો આવી પહોંચ્યા. તેણે જરા ડાય, તો તેમણે કબૂલ કર્યું કે તેઓની આંખ ઘડીકવાર મળી ગયેલી, ને તેઓ જાગ્યા ત્યારે તો નાટક વગેરે બધું સંકેલાઈ ગયેલું ને દરવાજા પણ બંધ થઈ ગયેલા. પછી તેમણે દ્વારપાલ થકી જાણ્યું કે બધું સમાપ્ત થયું છે ને શ્રીવર્સ પોતાની છાવણી પર જતો રહ્યો છે. હવે તો તે ઊંઘી પણ ગયો હોય.
આ સાંભળીને અમે દોડાદોડ અહીં આવ્યા છીએ, દંડનાયકા અમને ક્ષમા કરો જરા વધુ પડતો થાક હતો એટલે આવી ક્ષતિ થઈ ગઈ. ફરીથી આવું નહિ બને.
નરસિંહે તેમને જવા દીધા. એ સાથે જ તેણે સૈન્ય સહિત
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
