________________
- ૧૯૦ છે
સમરું પલપલ સુવ્રત નામ
તે જ ક્ષણથી મનમાં થતું રહ્યું છે કે જો મને પાંખ મળે તો આ જ પળે ઊડીને કુંવરી પાસે પહોંચું, તેને આ વિટમણામાંથી બહાર કાઢું, ને પરણી જઉં.
પિતાજીએ અનુમતિ આપતાં જ નીકળી પડ્યો છું. અન્ન તો નહિ પણ પાણીનો ઘુટડો પણ ત્રણ દહાડાથી પીધો નથી. અરે, મારા સૈન્યની પણ રાહ જોવા રોકાયો નથી; જે થોડુંક તૈયાર હતું તેને લઈને માર માર કરતો ભાગ્યો છું.
વનશ્રી! મને પણ વસંતશ્રી સાથે લગ્ન કરવાની ઓછી ઉતાવળ નથી. પરંતુ એક વાત કહું કે મારા પિતાનું હું પ્રથમ સંતાન છું, અને મારું આ પ્રથમ લગ્ન પણ છે. એટલે તેમની અનુપસ્થિતિમાં તેમજ અનુજ્ઞા લીધા વિના હું લગ્ન કરું તે ઉચિત નથી. માટે કુંવરીને કહે કે આટલી બધી ધીરજ રાખી તો હવે થોડા દિવસ વધુ રાખે, આપણે ચંદ્રપુરી પહોંચતા જ ઘડિયાં લગ્ન લઈ લઈશું.
વનશ્રી જરાક ડુંગરાઈ. તેણે અરુચિ સાથે કુમારને સંભળાવ્યું : મહારાજ! આપે તો બોલી નાખ્યું કે ચંદ્રપુરી જઈને લગ્ન કરીશું. આપને કોઈની પીડાની કલ્પના ક્યાંથી આવે? મારાં સ્વામિની તો જે પળથી આપના ગુણગાન સાંભળ્યાં છે તે જ પળથી કામદેવનાં બાણોની તીવ્ર પ્રતાડનાથી વ્યથિત બનીને જીવે છે. આપના વિનાની પ્રત્યેક ક્ષણ તેમને માટે એક એક વર્ષ જેવી લાંબી અને આકરી વહે છે. એટલે તો તેમણે તમને કહેવડાવવાની કે પૂછાવવાની પણ વાટ ન જોઈ, ને સ્વયે સામેથી આપની પાસે આવવા ચાલી નીકળ્યાં છે! આનો અર્થ વિચારો ને, તો ય આપને દયા આવ્યા વિના ન
રહે.
અને દેવ! આપે કહ્યું કે પિતાજીની ગેરહાજરીમાં મારાથી લગ્ન ન થાય, એ વાત પણ મારી દૃષ્ટિએ ઠીક નથી. આપના પિતાએ કાંઈ વાસવદત્ત રાજા પાસેથી કુંવરીની માગણી કરીને તેડાવી નથી. આ તો આપની પાસે જ સામેથી જાતે આવી રહી છે; સ્વયંવરા છે. આવી કન્યાને આપ અત્યારે પરણો તો એમાં કશું અનુચિત
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
