________________
વજરકુંડલ
૧૧૭
-
કરતો રહે છે. ક્યારેક અશ્વસાધન તો ક્યારેક ગજારોહણ, ક્યારેક ઉદ્યાનિકા તો ક્યારેક જળક્રીડા; આમ વિવિધ મનોરંજક અને બળવર્ધક પ્રવૃત્તિઓ પણ ચાલતી જ રહે છે.
એક દહાડો આવી જ રીતે તેણે ઘોડેસવારીનું આયોજન કર્યું. હજારો સુભટોના રસાલા સાથે તે અશ્વસવારી કરવા નીકળી પડ્યો. કામદેવ તો તેનો પડછાયો! સાથે ને સાથે જ હોય. સાથે બીજા પણ ઘણા રાજાઓ ને ભાયાતો હતા.
વહેલી સવારથી જ આ અશ્વવિહાર શરૂ થઈ ગયેલો. ગણતરી એવી કે ભોજનવેળા થતાં સુધીમાં પાછા ફરી જવું. - ગંધમાદનની ભાગોળ વટાવીને બધા દૂર-સૂદૂર ઊંડા જંગલમાં જઈને ખૂબ ફર્યા, ખૂબ અશ્વવિહારની મોજ લીધી.
છેવટે સૂર્યદેવ રાશવા અદ્ધર ચડી ગયા, ને તડકો અનુભવાવા માંડ્યો. એટલે બધા પાછા વળ્યા.
પાછા વળતી વખતે એક વિચિત્ર ઘટના ઘટી.
એકી સાથે મારમાર કરતાં હજારો અશ્વ દોડી રહ્યા હોઈ, અશ્વોની ખરીના પછડાટને લીધે વાતાવરણમાં ધૂળધૂળ છવાઈ ગઈ. જાણે કે ધૂળનું વાદળું કોઈને કોઈ દેખાય નહિ, એવી સ્થિતિ સરજાઈ.
આમાં વજકુંડલને જરા ગુંગળામણ થઈ પડી. એમાંથી છૂટવા માટે તેણે પોતાના અશ્વને એડી મારીને ભારે વેગથી ભગાવી મૂક્યો.
રાજાનો ભાગતો જોઈને કામદેવે પણ પોતાના અશ્વને એડી મારી. પણ કોણ જાણે શું થયું કે તેનો અશ્વ ભડક્યો, ને કોઈને કાંઈ ખ્યાલ આવે તે પહેલાં તો કામદેવને નીચે પછાડીને અશ્વ જાય ભાગ્યો! - ધંધળા સૂર્યપ્રકાશમાં રાજા અને કામદેવના અશ્વોને ભાગતાં જોઈ સુભટોએ પણ અશ્વો દોડાવ્યા. એથી બન્યું એવું કે નીચે પડેલા કામદેવને કોઈએ જોયો તો નહિ, બલ્ક તેના શરીર ઉપર થઈને જ બધા જ અશ્વો પસાર થઈ ગયા.
હજારો અશ્વોના પગ નીચે કચડાતો અને અસહ્ય ધૂળના | વંટોળથી ઘેરી ગુંગળામણ અનુભવતો કામદેવ ત્યાં ને ત્યાં જ મૃત્યુ |
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
