________________
10
१४२ णिज्जुत्ति-चुण्णिसमलंकियं
[६ महावीरत्थवज्झयणं थयणिक्खेवो चंउद्धा आगंतुअ-भूसणेहि देवथयो।
भावे सम्भूतगणाण कित्तणा जे जहिं भणिया॥२॥७७॥ [थयणिक्खेवो चउद्धा० गाधा । ] थयो णामादि चतुर्विधो-आगंतुअभूसणेहिं केसा-ऽलंकारादीहिं । अधवा सचित्ता-ऽचित्त-मीसो । सचित्ते पुप्फादि, अचित्ते हार-ऽद्धहारादि, मिश्रे स्रग्-दामादि । भावे सद्भूतगुणकित्तणाए 5 अधियारो ॥ २॥ ७७॥
___* पुच्छिसु जंबुणामो अजसुधम्मो ततो कहेसी य । एव महप्पा वीरो जतमाहु तथा जतेजांध ॥ ३ ॥ ७८ ॥
॥ महावीरत्थओ समत्तो ६॥ ॥३॥ ७८ ॥ णामणिप्फण्णो गतो। सुत्ताणुगमे सुत्तमुच्चारेतव्वं जाव३४९. पुंच्छिसु णं समणा माहणा य, अंकारिणो या परतित्थिगा य ।
से 'के इमं णितियं धम्ममाहु, अणेलिसं ? साधु समिक्ख दाए ॥१॥ ३४९. पुच्छिसु णं समणा माहणा य० वृत्तम् । एतान् नरकान् श्रुत्वा भगवदार्यसुधर्मसकाशात् तहुःखोद्विग्नमानसाः कथमेतान्न गच्छेयाम इति ते पार्षदा भगवन्तमार्यसुधर्माणं पुच्छिसु णं समणा माहणा य अनेनाभिसम्बन्धेन पदच्छेदविग्रह-समासान् कृत्वा अयमर्थः-पुच्छिसु णं ति पृष्टवन्तः, पुच्छिसु त्ति वत्तव्वे णंकारः पूरणे देसीभाषातो वा । समणा जम्बु15 नामादयः, जेसिं (? जेहिं) भगवंण दिट्ठो, दिहोवण पुच्छितो, न य तग्गुणा यथार्थत उपलब्धाः। माहणाः श्रावकाः ब्राह्मणजातीया वा । अकारिणस्तु क्षत्रिय-विट्-शूद्राः। परतीर्थकाश्चरकादयः। चग्रहणाद् देवाश्च । से के इमं णितियं धम्ममाह, से इति सः परोक्षनिर्देशे, कोऽसाविमं धर्ममाख्यातवान् ?, इममिति योऽयं भगवद्भिः कथितः यत्र च भगवान् अवस्थित इति। नितिकं नित्यं सनातनमित्यर्थः। “हितगं" च पठ्यते । धारयतीति धर्मः । आहुरिति एके अनेकादेशाद् "आत्मनि गुरुषु च
बहुवचनम्" बन्धानुलोम्याद्वा । अथवों के इममाहुः १, एकारोऽपि हि बहुत्वे भवति यथा-के ते, एकत्वेऽपि यथा-के से । 20 अनेलिसमिति खरेऽक्षरविपर्ययः, न एलिसं अनेलिसं, अतुल्यमित्यर्थः । धर्म इति वर्त्तते। साधु प्रशंसायाम् । सम्यग् ईक्षित्वा
समीक्ष्य केवलज्ञानेन दाए दरिसति ॥१॥ [अत्राह-ननु भवान् ] सुख(?श्रुतं) समीक्ष्य देशकः ? साधु समीक्ष्य देशकः ? उत आत्मागमादेवेदं कथयसि ?, स आह-नन्वागमात् कथयामि, आप्तागमात्, आप्तो भगवान् श्रीवर्धमानस्वामी तेन भाषितमनुभाषयामि । ततस्ते जम्बुनामाद्याः श्रोतारः पुनरूचुः-परोक्षो नः स भगवान् , तद्गुणांस्तावत् कथयस्व
३५०. कधं व णाणं कध दंसणं से ?, सीलं कधं णायसुतस्स आसी?। 25
जाणासि णं भिक्खु! धातघेणं, अधासुतं ब्रूहि जधा णिसंतं ॥२॥ ३५०. कधं व णाणं कध दंसणं से० वृत्तम् । कथं इति परिप्रश्ने । कथमसौ ज्ञातवान् ? केन वा ज्ञानेन ज्ञातवान् ? एवं दर्शनेऽपि कथं दृष्टवान् ? इति । शीलमिति चारित्रम् । एतान् यथोद्दिष्टान् जाणासि णं भिक्खु ! जधातघेणं, हे भिक्षो! त्वया ह्यसौ दृष्टश्चाऽऽभाषितश्च इत्यतो यथा तद्गुणा बभूवुः तथा त्वं जानीषे । जानानस्तान् अधासु णिसंतं यथा दृष्टं यथा निशान्तं च, निशान्तमित्यवधारितम् । किश्चित् श्रूयते न चोपधार्यते इत्यतः अधासुतं ब्रूहि जधा राणिसंतं ॥ २ ॥ तद् यथा भवता श्रुत्वा निशामितं तथाऽपदिश्यताम्' इति भगवान् पृष्टः भव्यपुण्डरीकानामुन्मुखीभूतानां कथितवान् । स हि भगवान्
जधा
१ थुतिणि खं १ ख २ पु २ वृ०॥ २ चउहा खं २ पु २॥ ३ दव्वथुती खं १ खं २ पु २ वृ०॥ ४ संताण गुणाण खं १ खं २ पु २ वृ०॥ ५°सुहम्मा खं २ पु २॥ ६ जाहि खं २। जाहिं पु २॥ ७पुच्छिस्सुखं २। पुच्छिस्सु वृ० दी.॥ ८ अगारिणो खं १ खं २ पु १ पु २ वृ० दी०॥ ९ के इणेगंतहिय धम्ममाह पु २ वृ० दी । के तिम णिहियं धम्ममाह खं १ । के इमं णितियं धम्ममाहु खं २ पु १ । के इमं हितगं धम्ममाहु चूपा० ॥ १० क्खयाए पु १ पु २ वृ० दी। क्ख दाए खं १ । 'क्ख दासे खं २॥ ११ हितिगं पु० सं० ॥ १२ वा किमेकमाहुः चूसप्र०॥ १३ णातसुखं १॥ १४ अहातहेणं पु २॥
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org