________________
सण्णि-असण्णिसुयणाणं ] सिरिदेववायगविरइयं णंदीमुत्तं ।
४७ करणसत्ती से णं संण्णीति लब्भइ, जस्स णं णत्थि अभिसंधारणपुब्विया करणसत्ती से णं असण्णि ति लभइ । से तं हेऊवएसेणं २।
६७. 'हेतवदेसेणं' ति हेतुः कारणं निमित्तमित्यनान्तरम् , 'उपदेसेणं' ति पूर्ववत् । हेतूतो सँण्णा भवति ति जेण तेण सो हेतुउपदेसेण सण्णी भवति । 'जस्स' ति जीवरस, 'ण' वाक्यालंकारे देसीवयणो वा आत्मस्वरूपमदर्शनवचनोपन्यासे वा, अव्यक्तेन विज्ञानेन अभिसन्धार्य पूर्व ततः विज्ञानस्यैव 'करणशक्तिः' करणं-क्रिया 5 शक्तिः-सामर्थ्य, अथवा करणे शक्तिः करणशक्तिः, अथवा करण एव शक्तिः करणशक्तिः। तच्च अभिसंधारणं संचिंत्य संचिंत्य इटेमु विसयवत्यूमु आहारादिमु प्रवर्त्तते, अणिहेमु य णियत्तंते । एवं सदेहपरिपालणहेतो पवतंति । ते य पायं पडुप्पण्णकाले, ण तीता-ऽणागतकालावलंबिणो भवंति, उस्सण्णमेवं, केयिं तु तीता-ऽणागतकालावलंविणो वि भवंति, ते पुण ण दीहकालाणुसारिणो। किंच-तेमु वि आगतो मुहमो संताणचोदको अविस्सरगहेतू दट्टयो । एवं ते विकलेंदिया सम्मुच्छिमपंचेंदिया या(य) हेतुवायसण्णी भणिता, ते पडुच्च असण्णी जे णिचेट्ठा 10 इट्ठाऽणिविसय[अ]विणियट्टवावारा मत्त-मुच्छिय-विसोवयुत्तादिसारिच्छचेतणहिता पुढवादिएगिदिया इत्यर्थः २॥
इदाणि
६८. से किं तं दिहिवाओवएसेणं ? दिट्ठिवाओवएसेणं सण्णिसुयस्स खओवसमेणं सण्णी लब्भति, असण्णिसुयस्स खओवसमेणं असण्णी लब्भति । से तं दिट्ठिवाओवएसेणं ३ । से तं सण्णिसुतं ३ । से तं असण्णिसुतं ।
15 ६८. दिदिवाओवदेसेणं ति दृष्टि:-दर्शनम् , वदनं वादः, उपदेशनमुपदेश इति, अनेन दृष्टिवादोपदेशेन संजीत्यभिधीयते । सो य सम्मदिट्ठी सण्णी, तस्स सम्मदिद्विणो सण्णिरस जं सुतं तं सण्णिसुतं, तेण सण्णिमुतखयोवसमभावेण जुत्तत्तणतो दिहिवातसप्णी लब्भति । अहवा दिठिवायसणि त्ति मिच्छत्तस्स [जे० २०७ द्वि० ] सुतावरणस्स य खयोवसमेणं कतेणं सण्णिमुतस्स लंभो भवति, एवं सो दिठिवातसण्णी लब्भति, तस्स सुतं दिष्टिवातसण्णिमुतमित्यर्थः । तं वयोवसमियभावत्थं समदिदि सणि पडुच्च मिच्छट्ठिी असण्णी भणितो । सो य मिच्छ- 20 त्तस्मुदयतो अस्सण्णी भवति, तस्स सुतं असण्णिसुतं । तं च सुतअण्णाणावरणखयोवसमेणं लब्भति, एवं दिद्विवातअसण्णीत्यर्थः, तस्स मुतं दिहिवातअसण्णिमुतं । एवं दिद्विवाते सण्णि-असण्णिमु सुतखयोवसमभावो(वा) सुतं घेतव्वं इति । पर आह-खयोवसमभावद्वित(तो) सण्णित्तणतो लक्खिजति खाइगभावहितो केवली किण्ण सण्णि ? ति, उच्यतेअतीतभावसरणनणतो पडुप्पण्णभावाण य बुज्झणतो अगागतभावचिंतगतो य सण्णि ति, तं तहा जिणे अणुसरणं पत्थि, जेग सो सबदा सव्वधा सव्वत्थ सजभावे जाणतीत्यर्थः, तम्हा केली णोसण्णीणोअसण्णी भवति । 25 पुनरप्याह परः-इह मिच्छादिद्विगो वि केपिं हिता-ऽहितनाणवाबारखण्णासंजुत्ता दीति किं ते असण्णिणो भणिता ? उच्यते-तस्स जा सग्गा सा जतो कुच्छिता, जहेह कुच्छित यणमवयणं कुच्छितसीलमसीलं वा, तहा तम्स सण्या कुच्छितत्तपतो असंज्ञैव दहव्वा, अण्णं च तस्स मिच्छत्तपरिग्गहातो नाणमनाणमेव दट्टव्वं । भणितं च
१ सण्णि तिल डे० शु० । सण्णी ल° ख० सं० जे० ॥ २ असण्णी ल° ख० सं० डे० ल• शु० ॥ ३ हेतुवाओवदेसेणं' आ० दा० ॥ ४ सण्णी भवति आ० दा० ॥ ५ एवं तेसि विकलेंदियाणं सम्मुच्छिमपंचेंदियाण या हेतुवायसण्णा भणिता आ० दा० ॥ ६-७ चादोव खं० । वातोव सं० ॥ ८ 'स्सुययतो जे० ॥ ९ भावमुतं आ० दा० ॥
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org