________________
ક્ષેપક શ્રેણિ
૩૮૯ અનંતાનુધી બાંધે; તે અનંતાનુબધિતુ બીજ મિથ્યાત્વ છે તે માટે, પણ મિથ્યાત્વ ક્ષય ગયે અનંતાનુ બાધ જાગે નહિ, બીજ ગચુ' માટે, અને સાતને ક્ષયે ા અતિત પરિણામવત થકા અવશ્ય દેવલેાકે જ ઉપજે અને પતિત પરિણામવંત હાય • તે અનેક પરિણામના સંભવ થકી જેવી પરિણામની વિશુદ્ધિ તેવી અનેરી ગતિએ ઉપજે, અને યુદ્ધાચુ પણ જો ત્યારે કાળ ન કરે તો પણ સાતને ક્ષયે નિશ્ચયે વિઅે પણ આગળ ચારિત્ર માહનીય ખપાવવા ન માંડે, તે મરીને જો દેવગતિએ -અથવા નરક ગતિએ જાય તા તે ત્રીજે ભવે મેક્ષે જાય, અને જો તિય ચ મનુષ્ય માંહે ઉપજે તે તે અવશ્ય અસëાત વર્ષાયુ માંહેજ ઉપજે, ત્યાંથી દેવલાકના ભવ કરીને ચાથે ભવે માક્ષે જાય. એ સાત પ્રકૃતિના ક્ષય અવિરત સમ્યગ્દષ્ટિ, દેશવિરતિ, પ્રમત્ત અને અપ્રમત્તને વિષે જ પામીએ. હુવે જો અમદ્રાયુ શકા ક્ષષકશ્રેણિ પ્રાર્ભે । સાત પ્રકૃતિને ક્ષયે નિશ્ચયે અનુપત પિરણામવંત થકા ચારિત્ર માહનીય ખપાવવાના ઉદ્યમ કરે. તે · સકલક્ષેપક નરક ૧, તિય ચ ર, અને દેવ૩, એ ત્રણનાં આયુ ક્ષય કરે, હવે ચારિત્રમેાહનીય ખપાવવાને ઉદ્યમ કરતા થકા થા પ્રવૃત્તાદિક ત્રણ કરણ કરે, તેનુ સ્વરૂપ સર્વ પૂર્વલી પરેજ કહેવુ', પણ એટલુ વિશેષ જે થાપ્રવૃત્ત કરણ તે અપ્રમત્ત ગુણઠાણે જાણવુ, પૂ કરણ તે અપૂવ કરણ ગુણઠાણે જાણવુ અને અનિવૃત્તિ કરણ તે અનિવૃત્તિમાદર ગુણઠાણે જાણવુ, ત્યાં અપૂર્વ - કરણે અપ્રત્યાખ્યાન ચતુષ્ક અને પ્રત્યાખ્યાનચતુષ્ક એ આઠે
* આ પ્રાયિક વચન સભવે છે, જે કારણ્ મ ટે ક્ષાયિક સમ્યગ્દષ્ટિ શ્રીકૃષ્ણ વાસુદેવનું પાંચમે ભલે પણ મેક્ષગમન સાંભળાય છે. उक्तं च- नरयाउ नरभवम्मि, देवो होऊण पञ्चमे कप्पे | तत्तो चुओ समाणो, बारसमो अममतित्थयरो ॥ १ ॥ ભાવા—નરક થકી નીકળી મનુષ્ય ભવમાં ઉત્પન્ન થશે. ત્યાંથી પાંચમા ૪૫માં દેવ થઈને ત્યાંથી વતા બારમા અસમ નામા તી‘કર થશે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
