________________
મોહનીયના બધોદય સંવેધ ભાંગા. ૨૧૩ અર્થ:–બાવીશ પ્રકૃતિના બંધે સાતથી દશ પર્વત, એકવીશના બંધે સાતથી નવ પર્યત, સત્તરના બંધે છથી નવ પર્યત અને તેના બંધે પાંચથી આઠ પર્યત: ઉદયસ્થાન હોય, તે ૧૭
વિચેશ્વર:-હવે એજ બંધસ્થાનક માંહે કયા કયા બંધસ્થાનકે કેટલાં કેટલાં પૂર્વોક્ત ઉદયસ્થાનક હોય તે કહે છે:
બાવીશને બંધસ્થાનકે સાતથી માંડીને દશ લગે એટલે - સાત, આઠ, નવ અને દેશનું એ ચાર ઉદયસ્થાનક હોય,
ત્યાં કેઈક જીવ પૂર્વ સમ્યગ્દષ્ટિ કે અનંતાનુબંધી કષાયની વિસંયોજના કરીને એટલે જ થાકયો તથાવિધ સામગ્રીને અભાવે વિવાદિકનો ક્ષય કરવા ન માંડે તે કાળાંતરે મિથ્યાત્વ પામીને ફી અનંતાનુબંધી બાંધે ત્યારે મિથ્યા પણ બંધાવલિકા લગે અનંતાનુબંધીનો ઉદય ન હોય અહીં કોઇક કહે છે કે અનંતાનુબંધીનો જઘન્ય અંતમુહૂત્ત અને ઉત્કૃષ્ટ ચાર હજાર વરસનો અબાધાકાળ કહ્યો છે, તો તે પૂરા થયા વિના એક આવલકાએ જ ઉદયે કેમ આવે ? સત્તા બંધ સમયથી માંડીને તેની સત્તા હેય, તે સત્તા છતે રોષ સમાન જાતીય અપ્રત્યાખ્યાનાદિક કમપ્રકૃતિનાં દલિયાં અનંતાનુબંધીપણે તે માંહે સંક્રમે તે પછે પરિણમે, તે સંકમાવલિકા ગયે તેનો ઉદય થાય, તે માટે અનંતાનુબંધીનો બધોલકા પછી ઉદય કહીએ, છહ વિરૂદ્ધ નહીં તે માટે મિથ્યા પણ બંધસંકુમાવલિકા લગે અપ્રત્યાખ્યાનીયાદિક ત્રણ કક્ષાયને જ ઉદય હોય એક વેદાન જેટલાને જ્યાં ઉદય હોય તેટલા સર્વ વેદાતા કહીએ સમાન જાતીય માટે, પરંતુ કોધાદિક ચાર મોહેલે એકજ સમકાળે હોય; પરસ્પર વિરુદ્ધ માટે, તે માટે ત્રણ કપાય ૩, ત્રણ વેદ માંહેલો એક વેદ ૪, બે યુગલ માં એક યુગલ ૬, અને મિથ્યાત્વ ૭, એ સાત પ્રકૃતિનો ઉદય બાવીશના બંધક મિથ્યાદૃષ્ટિને નિશ્ચયે હાય, હાં ચાર કષાયને બે યુગલથી ગુણા કરીએ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
