________________
૧૬૭
સખ્યાતાદિના ભેદે સ’ખિજજ઼ેગમસ`ખ, પત્તિજુત્તનિયપયજુય તિવિહ એવમણ તપિતહા, જહન્નમઝુસા સબ્વે ાછવા
સખિન્જંગ –સ ખ્યાતુ એક
અસ`ખ’અસંખ્યાનું પરિત્ત-પ્રત્યેક અસંખ્યાતુ જીત્ત—મુક્ત અસ ંખ્યાત્
નિચ્છપયજી-પાતનાપદયુક્ત [ અસંખ્યાત અસંખ્યાતું ] તિવિહુ –ત્રણ પ્રકારે
એવ’~એ રીતે અણુંત. પિ–અનંતુ પણ તિહા—ત્રણ પ્રકાર
જહન્ન-જઘન્ય
સજ્જ–મધ્યમ ઉકસા–ઉત્કૃષ્ટ સન્થે–સર્વે [ સાથે ]
અર્થ :-સંખ્યાતુ એક હોય; અસ`ખ્યાતુ પરિત્ત, ચુક્ત અને નિજપયુક્ત એમ ત્રણ પ્રકારે હોય; એ રીતે અનંતુ પણ ત્રણ પ્રકારે જાણવુ, એ સર્વે` [ સાતે ભે] જઘન્ય, મધ્યમ અને ઉત્કૃષ્ટ ભેદવાળા છે. . ૭૧ ૫
Jain Education International
વિવેચન—હવે સંખ્યાતાદિકના વિચાર કહે છે—મૂળ ભેદની અપેક્ષાએ સંખ્યાતુ એકજ હોય, અસંખ્યાતુ ત્રણ ભેદે હાય. તે આ પ્રમાણે-૧ પરિત્ત અસખ્યાતુ, ર યુક્ત અસંખ્યાતુ અને ૩ નિજપત્તયુક્ત એટલે અસંખ્યાત અસ ખ્યાતુ; એવી રીતે અનતુ પણ ત્રણ ભેદે હાય, તે આ પ્રમાણે-1 પરિત્તાનતુ, ૨ યુક્તાનતુ અને ૩ અનંતાનતુ; એવં સાત ભેદ થયા. તે દરેક જઘન્ય, મધ્યમ અને ઉત્કૃષ્ટ એમ ત્રણ ભેદે હાય. તેથી સાતને ત્રણે ગુણતાં એકવીશ ભેદ હાય !! ૭૧ ૫
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
