________________
७०वीश ] આ સમુદ્રસૂરિ
४३५ गिरः श्राव्या दिव्याः प्रकृतिमधुराः प्राकृतधुरा,
सुभन्योऽपभ्रंशः सरसवचनं भूतवचनम् । विभिन्नाः पन्थानः किमपि कमनीयाश्च त इमे,
निबद्धा यस्त्वेषां स खलु निखिलेऽस्मिन् कविवृषाः॥ પ્રાકૃતભાષા સ્વત: મધુર છે, મીઠી ભાષા છે.
(वि २४ मनु सराभाय) यद् योनिः किल संस्कृतस्य सुदृशां जिव्हासु यन्मोदते,
यत्र श्रोत्रपथावतारिणि कटुर्भाषाक्षराणां रसः। गद्यं चूर्णपदं पदं रतिपतेस्तत् प्राकृतं यद् वचः, ताँल्लाटॉल्ललिताङ्गि! पश्य नुदतीं दृष्टे निमेषव्रतम् ॥
(सराभाया, २५० १, al. ११) पठन्ति लटभं लाटाः, प्राकृi संस्कृतद्विषः । जिह्वया ललितोल्लापलब्बलौन्दर्यमुद्रया ॥
(वि शेमरने व्याश) परुसो सकअबंधो, पाउअबंधो वि होई सुउमारो। पुरिसाणं महिलाणं, जेत्तिअमिहंतरं तेत्तिअमिमाणं ॥
સંસ્કૃતભાષા કડક છે, પ્રાકૃતભાષા સુકુમાર છે, આ બન્નેમાં પુરુષ અને સ્ત્રી જેવું અંતર છે.
(वि शेरनी ३२४१) पाइयकम्बुल्लापे पडिवयणं सक्करण जो देह । सो कुसुमसंथर, पत्थरेण अबुहो विणासेह॥ ललिए महुरक्खरे जुवईयणवल्लहे ससिंगारे । संते पाइयकव्वे, को सका सकयं पढि उं?॥
(Aanan) अहो तत् प्राकृतं हारि।
___ (१२२थिन प्राकृताशनी st) सयलाओ इमं वाया, विसंति एत्तो य णेति वायाओ। एंति समुदं च्चिय, णेन्ति सायराओ थिय जलाई॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
