Angavijja

SR No.: 001065
Original Sutra Author: N/A
Author: Punyavijay, Vasudev S Agarwal, Dalsukh Malvania
Publisher: Prakrit Granth Parishad
Publication Year: 1957
Total Pages: 487
Language: Prakrit, Hindi
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Jyotish, & agam_anykaalin
File Size: 15 MB

Page 222

POR
4-२५ दिसापडल]
णवमो अंगमणी णाम अज्झाओ बद्धस्स मोक्खं खेमं च संधिं च जयमेव य | आरोग्ग 'जीवितं वत्ति वस्सारत्तो य उत्तमो ॥१३७७ ॥ बस्सारत्तं च पुच्छेन बूया वासमणागतं । पुरथिमे महामेहा महावासं करिस्सति ॥ १३७८ ॥.... पहुं च परिपुच्छेज्जा अत्थि णटुं ति णिहिसे । णट्ठमाधारइत्ता य बूया णटुं पुरत्थतो ॥ १३७९ ॥ कतिमि दिसं ति वा व्या पुरिमं ति वियागरे। धणं धणं ति पुच्छेज धणं तेवं वियागरे॥१३८०॥ जं किंचि पसत्थं सा सव्वमाथि ति णिरिसे।।जं किंचि अप्पसत्थं च सव्वं णत्थि त्ति णिदिसे ॥१३८१॥] 6 उवातं णिदिसे धणं दिसं बूया पुरथिमं । साधारणं वदे अत्थं थी-पुमंसस्सऽणागतं ॥ १३८२ ॥ जधा पुण्णामधेयेसु सव्वो अत्यो सुभा-ऽसुभो। एवमेतेसु पुरिमेसु सव्वं व्या अणागतं ॥ १३८३ ।। अणागतेसु सदा जे पुव्वं संपरिकित्तिवा । ते चेव सदा पुरिमाणं जाणे तुल्ले फलेण तु॥ १३८४ ।।
॥ पुरथिमाणि समत्ताणि ॥८६॥छ।
10
[८७ सोलस पच्छिमाणि] सोलस पच्छिमाणंगे अतिवत्ताणि जाणि तु। ताणि साधारणे अत्ये अतीते पर-णारिणं ॥ १३८५॥ अत्थलामं जयं वा वि वद्धिं वा जति पुच्छति । पच्छतो य तमथि त्ति सेसं णत्थि त्ति णिदिसे ॥१३८६॥ पुरिसं च परिपुच्छेज भातूणं पच्छिमो भवे । इत्थिं च परिपुच्छेजा भगिणीणं पच्छिमा भवे ॥ १३८७ ॥ पुरिसत्थविधं पुच्छे पच्छतो त्ति वियागरे।शथिया अत्यविहं पुच्छे पच्छतो त्ति वियागरे॥१३८८॥छ. कणं च परिपुच्छेज्जा भगिणीणं पच्छिमा भवे । पच्छिमं चेव भातूणं खिप्पं च लभते वरं ॥ १३८९॥ 18 गन्भं च परिपुच्छेज्न णत्थि गब्भो त्ति णिहिसे । गन्भिणिं परिपुच्छेज्ज वियाणं पच्छिमं वदे ॥ १३९०॥ कम्मं च परिपुच्छेज पच्छा कम्मं वियागरे । अप्पप्फलं बहुक्केसं णराणं कम्ममादिसे ॥ १३९१ ॥ पवासों पुच्छिते पत्थि पोसितो पच्छओ गओ। णिरत्थकं च तं व्या चिरायाऽऽगमणं वदे ॥ १३९२ ॥ बंधं पुच्छे ण भवति बद्धो खिप्पं च मुचति । भयं खेमं च संधि वा विग्गहो य णिरत्थको ॥ १३९३ ॥ रोगं मरणमणावुद्धिं आतवं सस्सवापदं। विपयोग विवादं च सव्यमस्थि त्ति णिदिसे ॥ १३९४ ॥ जीवितं जयमारोग्गं यस्तार सवासकं । णट्टिकं सरससंपत्ति सव्वं पत्यि ति मिदिसे ॥ १३९५ ॥ कतमि दिसं ति या बूया पच्छिम ति वियागरे । धणं धणं ति पुच्छेन अधणं ति वियागरे ।। १३१६॥ अप्पसत्यं च ज किंचि सव्वमस्थिति निहिसे। जं किंचि पसत्यं सा सव्वं पत्थि ति णिरिसे ॥ १३९७॥ वष्णतो कालगं बूया पच्छिमं विसमादिसे । अप्पसत्यं वदे अत्यं अतीतं णर-णारिणं ॥ १३९८ ॥ अतिवत्तेसु आदेसो जधा विट्ठो सुमा-सुभो। पच्छिमेसु कि एमेव फलं बूया सुमा-ऽसुभं ॥ १३९९॥ 20 अतिवत्तेसु जे सदा पुष्वं तु परिकित्तिता । पैच्छिमेसु वि एमेव तुल्लत्थे फलतो वदे ॥ १४००॥
पच्छिमानि॥ ७॥छ।
[८८ सत्तरस दक्षिणा] जाणेव दक्खिणाणंगे वाणेव दक्विणाणितु पुरिसत्ये पसत्याणि णिहिसे दस सत्त य ॥ १४०१॥ सामोवातं वदे वष्णं दक्खिणं दिसमादिसे । बत्तमाणं सुभं अत्थं पुरिसाणं पवेदये ॥ १४०२॥
30 दक्खिणेसु जधा विट्ठो सम्बो अत्थो सुभा-ऽसुभो। दक्खिणेसु वि एमेव फलं बूया सुभा-ऽसुभं ॥१४०॥छ।
१जीवितं अस्थि वस्सा हं० त०॥ २ कतिमं है. त०॥ ३ चतुरस्रकोष्ठकान्तर्गतः पाठः सम्बन्धानुसारेणानुसन्धितोऽस्ति । वहसचिहान्तर्गतमुत्तरार्द्ध है.त. एवं वर्तते ॥ ५°सो पच्छिमे णत्थि है. त•॥ ६ पच्छितो गतो है. त० बिना ॥ ७पच्छिमेव तु पमेव सप्र०॥ ८दक्खिणेण तु से ३ पु.॥ ९धणं हं० त०॥