________________
રાજકુમાર ૦ ૧૧૫
બદલે જાણે પોતાનું કોઈ વેર સાંભરી આવ્યું હોય એમ, તે વધુ આવેશમાં આવી ગયો ! તેણે ક્રોધભરેલી પીંગળી આંખો ઘુમાવતાં ક્રોધની કિકિયારીઓ શરૂ કરી, શેષનાગની ફણા જેવી સૂંઢ ઊંચી કરી ને હિંમત કરીને નજીક આવી રહેલા બાળતાપસો તરફ ઝાવું નાખ્યું ! માય બાપ રે! કહીને બાળતાપસો કંપી ઊઠ્યા ને નાઠા. તેમણે જોયું કે તેમનો ભેરુ આજે કાબૂ-બહાર થયો હતો.
બાળતાપસીને નાસતા જોઈને સેચનકના આવેશમાં પણ જાણે ઊભરો આવ્યો ! હવે તો એ સાનભાન ભૂલીને આખા આશ્રમમાં આમથી તેમ મદમત્ત બનીને ઘૂમવા લાગ્યો. જોતજોતાંમાં અનેક વૃક્ષો, વેલાડીઓ અને પર્ણકુટીઓ એણે ધરાશાયી બનાવી દીધી.
ચારેકોર જાણે પ્રલયકાળ પ્રસરી રહ્યો !
બાળકોની રાવ સાંભળી યુવાન અને વૃદ્ધ તાપસોએ સેચનકને શાંત કરવાના અનેક ઉપાયો આદર્યા, કંઈ કંઈ યુક્તિઓ અજમાવી, કંઈ કંઈ પ્રયત્નો કર્યા, પણ એમનો એક ઉપાય સફળ ન થયો. વર્ષોથી માનવો અને પશુઓ સાથે માયા-મમતાથી રહેતા તાપસોને આજે પોતાની સાધના અધૂરી લાગી. તેમણે જોયું કે સેચનકને કાબૂમાં લેવો એમની શક્તિ બહારનું કામ હતું. એટલે તેમણે રાજદરબારે જઈને એ તોફાની હાથીને કાબૂમાં લેવાની વિનંતી કરી.
રાજપુરુષોને રાજઆજ્ઞા મળી : “ ગમે તે ઉપાયે એ હાથીને વશ કરો !” અને તરત જ અનેક હસ્તીવિદ્યાના વિશારદો અને બળવાન યોદ્ધાઓ હાથીને વશ કરવા અનેક પ્રકારનાં શસ્ત્ર-અસ્ત્ર સાથે રવાના થયા. તે બધાએ અથાક પ્રયત્નો કર્યા, પણ કોઈ એ તોફાને ચડેલા બાળહાથીને વશ ન કરી શક્યું. મોટાઓને વાતવાતમાં વશ કરી લેતા પુરુષો બાળકોને રીઝવવામાં ઘણી વખત ક્યાં નિષ્ફળ નથી નીવડતા ?
રાજપુરુષોની શરમનો પાર ન હતો ? પોતાની કીર્તિ અને આવડત આજે પાણી થઈ જતી હોય એમ તેમને લાગ્યું. રાજાજી પણ મૂંઝવણમાં
પડ્યા.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
