________________
१९७
५. मरणविभत्तिपइण्णयं [गा. १८९-२०९. अभितरसलेहणा-अज्झप्पसलेहणा] ९३८. कोहं खमाइ, माणं मद्दवया, अज्जवेण मायं च ।
संतोसेण य लोभ, निजिण चत्तारि वि कसाए ॥१८९ ॥ ९३९. कोहस्स वे माणस्स वै माया-लोभेसु वा न एएसिं ।
बच्चइ वसं खणं पि हु दुग्गइगइवड्ढणकराणं ॥ १९०॥ ९४०. एवं तु कसायग्गी संतोसेणं तु विज्झवेयव्वो।
राग-दोसपवत्तिं वज्जेमाणस्स विज्झाइ ॥ १९१॥ ९४१. जावंति केइ ठाणा उदीरगा हुंति हू कसायाणं ।
ते उ सया वजेंतो विमुत्तसंगो मुणी विहरे ॥ १९२ ॥ ९४२. संतोवसंत-धिइमं परीसहविहिं च समहियासंतो।
निस्संगयाए सुविहिय ! संलिह मोहे कसाए य ॥१९३॥ ९४३. इट्ठाऽणिद्वेसु सया सद्द-प्फरिस-रस-रूव-गंधेहि ।
सुह-दुक्खनिव्विसेसो जियसंग-परीसहो विहरे ॥ १९४ ॥ ९४४. समिईसु पंचसमिओ, जिणाहि तं पंच इंदिए सुटु ।
तिहिं गारवेहिं रहिओ होहि, तिगुत्तो य दंडेहिं ॥ १९५॥ ९४५. सन्नासु आसवेसु य अट्टे रुद्दे य तं विसुद्धप्पा।
राग-दोसपवंचे निजिण सव्वप्पणोजुत्तो ॥१९६॥ ९४६. को दुक्खं पावेजा ? कस्स य सुक्खेहिं विम्हओ होज्जा १ ।
को व न लभेज मुक्खं १ राग-दोसा जइ न होज्जा ॥ १९७॥ ९४७. न वि तं कुणइ अमित्तो सुटु वि य विराहिओ समत्यो वि ।
जं दो वि अनिग्गहिया करेंति रागो य दोसो य ॥१९८॥ ९४८. तं मुयह राग-दोसे, सेयं चिंतेह अप्पणो निचं ।
जं तेहिं इच्छह गुणं, तं चुक्कह बहुतरं पच्छा ॥ १९९॥ ९४९. इहलोए आयासं अयसं च करेंति गुणविणासं च ।
पसवंति य परलोए सारीर-मणोगए दुक्खे ॥ २००॥ १. कोव(१३)स्ससं० जे० पु० ॥ २. य सं० जे० ॥ ३. °वद्धण सं० ॥
१५
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
