________________
અજિત-શાંતિ-સ્તવ૦૩૦૩ ત્તિ-વાવ-પડિયાર્દિ-(પતિ-વાત-પિfઇ તા :)ભક્તિને આધીન થઈને એકત્ર થયેલી.
ભક્તિના વાશથી માત તે વિત-વાત, અને પિડિત થયેલી એવી તે -વશીત-પિfuતી. -િવૈશત-ભક્તિને વશ થયેલી આવેલી. પિfeતા-એકત્ર થયેલી.
રેવ-વચ્છરક્ષા-બંદુમાર્દિ-વ-વરણો–બહુifમ:)-દેવલોકની અનેક શ્રેષ્ઠ અપ્સરાઓ વડે.
રેવની વર એવી મશ્કર: તે ટેવવીખર, તેની વહુતતા છે જેમાં તે ટેવવર/પ્તરો-ગંદુ, સેવ-વિમાનવાસી દેવો. વર-શ્રેષ્ઠ. ખરસઃઅપ્સરા, દેવસુંદરી, દેવગણિકા કે વિનર્તિકા. “બાપ્યત્તે પુર્વેસર?” (અચિ ૨)-“જે પુણ્યો વડે પમાય છે તે અપ્સરા.” પુણ્ય કરવાથી સ્વર્ગનાં સુખો મળે છે અને તેમાં મુખ્યતા દેવસુંદરીઓની હોય છે એટલે તે અપ્સરા કહેવાય છે. અન્ય મતમાં ‘ષ્ય: સતિ ૩છન્તીતિ અપ્સરસ:-પાણીમાંથી ઉત્પન્ન થાય તે અપ્સરા” એવી વ્યુત્પત્તિ કરવામાં આવે છે, કારણ કે તે ક્ષીરસાગરમાંથી ઉત્પન્ન થયેલી મનાય છે :
સુર-વર-રાજ-પડિયાર્દિ(પુર-વર-તિ-ગુ પfqતામ:)દેવોને ઉત્તમ પ્રકારની પ્રીતિ ઉપજાવવામાં કુશલ, અથવા સુરવરોને-ઇંદ્રોને પ્રીતિ ઉપજાવવામાં કુશલ.
સુરનો વર એવો પતિ નામે મુળ તે સુ-વર-તિ ગુણ, તેમાં પબ્લિતા તે સુ-વર-તિ-ગુ-પfuçતા . સુર અથવા સુરમાં વર્ષે તે સુરવર, તેમને તિ નામે ઉત્પન્ન કરવામાં પfuઉતા તે સુ-વર-તિ-ગુ પડુતો. સુરદેવ. વર-ઉત્તમ. તા-પ્રીતિ. પçતા-કુશલ.
દેવોની રતિક્રીડા સંબંધમાં શાસ્ત્રોમાં કહ્યું છે કે ભવનપતિ, વ્યંતર, જ્યોતિષ્ક અને પહેલા તથા બીજા દેવલોકના દેવો મનુષ્યની જેમ શરીરથી કામસુખનો અનુભવ કરનાર હોય છે, એટલે પહેલા અને બીજા સ્વર્ગમાં દેવીઓ હોય છે તેથી ઉપરના સ્વર્ગમાં દેવીઓ હોતી નથી. પરંતુ આ દેવીઓ ઉપરના દેવલોકના દેવોને પોતાના પ્રત્યે અનુરાગવાળા જાણતાં તેમની પાસે જાય છે. તેમાં ત્રીજા અને ચોથા દેવલોકના દેવો તેમના હસ્તાદિના
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
