________________
संवेगरंगसाला
॥७६०॥
॥९९२४ ॥
।। ९९२५ ।।
॥९९२६॥
॥९९२७॥
ता जइ वि हु होयव्वं, सुराऽऽइदुव्विलसिएण केणाऽवि । हे हियय ! तहवि पत्थुय - पओयणे निश्चलं होतु ॥९९२२ ॥ जइ ताव निहाणाऽऽइसु, गिण्डिज्जंतेसु होंति पच्चूहा । परमदुसाहगे कह, ण होंति ता उत्तिमम्मि ॥९९२३ ॥ इय पुव्युवदंसियधीर - भावमयकवयविहियदढरकूखो । अक्खुभियमणो धीम, धम्मज्झाणे थिरो जाओ तै च तहाविमाऽऽभोगिऊण, तियसो खणेण संहरिउ । मेहं तओ विउव्वद्द, भीमं दावानलं पुरओ अह दावानलपसरत - फारजाला कलावसंवलितं । उल्लसियधूमलेहा - संछाइयरविकराऽऽभोगं खरवणुप्पाइयंदीह-रचिदज्झततारयाचकं । उच्छलियतडयडाऽऽरवठयावरसवावारं दाभयवेविराऽमर - खयरवहूविहियगाढहलबोलं । सव्वत्तो वि पलितं व झत्ति जायं जयम से सं एवंविधं पितं पासि - ऊणं झाणाओ जा न थेवं पि । चलिओ महसेणमुणी, ताव सुरो रसबई १ परं ।। ९९२९ ।। नाणाविद्दवंजणमकूख-भोयणाऽगपाणयाऽऽइन्न । उवदंसिऊण पुरओ, महुरगिराए इमं भणइ हे समण ! कि किलिस्ससि, निरत्थयं निरसणो महाभाग ! । नणु णवकोडिविसुद्ध आहारं भुंजसु एयं निरखआऽऽहाराणं, साहूणं निश्चमेव उववासो । कि सुमरसि सुतमिमं न तुम जं सोसयसि अंग ।। ९९३२।। चित्तसमाहाणं चिय, कायव्वं कि' व कट्टकिरियाए । तपसुसिओ वि हु अहरं, गई गओ जेण कंडरिओ ।। ९९३३ ।। तज्जे पुण भाया, पुंडरिओ सुद्धचितपरिणामो । अकयतवो वि महप्पा, उवबन्नो देवलोगम्मि I
।।९९२८।
।।९९३० ।। ॥ ९९३१ ॥
॥९९३४ ॥
१ पवरं पाठां० ।
दावानल
उपसर्गः
रसवतीविकुर्वन भोजनप्रार्थना च ।
॥७६०॥
