________________
संवेग
रंगसाला
कालवेशिकमुन्यादीनां दृष्टान्ताः ।
॥७३२॥
किन सुया ते तइया, भगवंतो कुंभकारकडनयरे । खदगसूरिविणेया, समाहिपत्ता महासत्ता ॥९५४५॥ दंडगिरन्नो उवरोहिएण, पावेण पालगदिएण । आराहणं पवन्ना, पीलिज्जंता वि जंतेण
॥९५४६॥ तह कालवेसियमुणी, अरिसारोगेण तिव्ववियणो वि । तेगिच्छमाणिच्छंतो, विहरंतो मुग्गसेलपुरं ॥९५४७॥ पत्तो तत्थट्ठियमगिणि-दिन्नअरिसोसहेऽहिगरणं ति । भत्तं पञ्चकिखत्ता, विवित्तदेसे ठिओ पडिमं ॥९५४८॥ तिव्वसडिंभसियालीए, खिक्खियंतीए खज्जमाणो वि । आराहणं पवन्नो, देवाणुपिया तह महप्पा ॥९५४९।। तह सावत्थिपुरीए, जियसत्तुसुओ कुमारभावम्मि । पव्वइयो भद्दमुणी, विहरंतो कहवि वेरज्जे ॥९५५०॥ रायपुरिसेहिं पणिहित्ते, गेण्हिउ आहणित्तु तच्छित्ता। खयखित्ततिक्खखारो, डब्मेहि य वेढिउ मुक्को ॥९५५१॥ सुकतरुहिरखयखुत्त-डब्भतणजणियतिकखदुक्खो वि। सम्ममहियासमाणो, समाहिणा चेव कालगतो ॥९५५२।। तिकुखुम्गतुंडलग्गिर-समकालपिवीलियापरद्धो वि । भयवं चिलाइपुत्तो, पडिवन्नो उत्तिमं अट्ठ ॥९५५३॥ | गुरुपकूखवायविहियाऽ-णुसासणासवणजणियकोवेण । गोसालएण सहसा, मुक्काए तेउलेसाए
॥९५५४॥ पलयाऽनलतुल्लाए, डज्झन्तो वि हु मुणी सुनकखत्तो। आराहणं पवन्नो, एवं सव्वाणुभूई वि ॥९५५५।। तह सुंदर ! कि तुमए, न सुओ सो दंडनामअणगारो। उग्गतवो गुणरासी, खतिखमोजो किर महप्पा ॥९५५६॥ जउणावंकुजाणे, बाहिं महुरापुरीए नितेणं । आयावितो दह्ल, दुद्वेणं जउणनरवइणा
॥९५५७॥
" मुकाए तउलसाए
॥७३२॥