________________
संवेगरंगसाला
सद्गुरोः: स्वरूपम् ।
॥६८२॥
देसकुलजाइरूवाऽऽइ-गुणजुओ चत्तसव्वसावजो । सुहगुरुदिन्नगुरुपओ, पसममहप्पा गुरू भणिओ ॥८८७९॥ सयलाऽणत्थनिहाणं, मज वज्जेइ जो सयाकालं । मंसं च असुइमूलं, गुरुत्तणं तस्स होइ फुड ॥८८८०॥ हलखेत्तगाविमहिसी-घरघरिणीपुत्तभंडववहारो। सीसस्स व गुरुणो वि हु, जइ ता सरियं गुरुत्तेण ॥८८८१॥ पावाऽरंभा सीसस्स, जे उ ते चेव होति गुरुणो वि । जइ ता लीलाए च्चिय, भवंबुरासी अहो! तिष्णो ।।८८८२॥ पाणऽच्चए वि पीडं, परस्स न हु सव्वहा विचितेह । जीवाण जणणिसरिसो, करुणेकरसो गुरू कहियो।।८८८३।। विसयामिसे पसत्तो, पुरिसो परवंचणे मणं कुणइ । ता जो विसयविरत्तो, परमत्येणं स चेव गुरू ॥८८८४॥ निच्च अकयमकारिय-मऽणणुमयं सयलदोसपरिहीणं । बालगिलाणाऽऽइए, संभोइत्ता जहाजोगं ॥८८८५।। वेयावच्चाऽऽइकारणेहि, इंगालधूमपरिहीणं । जो उवभुंजइ उछ, सो चिय सच गुरू भणिओ ।।८८८६॥ दव्वं खेत्तं कालं, भावं च पडुच्च णिचकालं पि। जो पडिबंधच्चाई, सो चिय सच्च गुरू भणिआ ॥८८८७॥ वासाइ महामुणिणो, तवसुसियतणू वि जत्थ पडिभग्गा । तं घोरबंभचेरं, चरंतओ चेव भावगुरू ॥८८८८॥ निश्चसमुच्छलणपरं, सपरोभयविसयमऽवि कसायऽग्गिं । पसमोवएससलिलेण, जो य उवसामणसमत्थो ॥८८८९।। खतिप्पमोकूखदसविह-निम्मलमुणिधम्मगुणमणिगणस्स । रोहणगिरिभूमिसमो, जिणनिदिट्ठो स इद्वगुरू ॥८८९०॥ पंचसमिओ तिगुत्तो, जमनियमपरायणो महासत्तो। समयाऽमयरसतित्तो, जो सो भणिओ उ भावगुरू ॥८८९१॥ सक्कयपाययअवहट्ठ-देसीभासाविसेसवयणेहि। सीसाऽवबोहकुसलो, पियंवओ होइ भावगुरू
॥८८९२॥
॥६८२॥