________________
१.१५/
|| ग्रह उद्यान में समोसरया महाभाग । खबर हुई राजन प्रतें । ऊपनो हर्ष अथाग ॥ ३ ॥ चतुरंगी सेना सजी।। .
साथ सफल परिवार । कोणक आयो शीघ्र ही करवा मुनि दीदार ॥४॥षात विस्तरी शहर में चोहटे चोक
बजार । प्रकटी वंदण भावना जंबू हृदय मझार ॥५॥ आव्या तिहां सतावही बंदी श्री गणधार । सनमुख माला जोता नैन भर । बैठा हर्ष अपार ॥ ६॥ चहुं तीर्थ पिच विराजता तारा बिच निश इंद । धर्म कथा मंडाण सूं । दाखे मार्नु मुनिंद ॥७॥
ढाल सातमी ॥ रे रंगीला सूड़ा। ए देशी। अमृत बचन मुनि बोले । भवियारा श्रुत पट खोले । मिण धरम रे को नही तोले । रे रंगावो ज्ञाने ॥१॥ पुदगल गिरधी जीवा ज्यारेज ज्ञान समगीत दीचा । भ्रम भोग्या दुख अति वारे ॥२॥ काल अनंतो भ्रमता । चहुं गत माहे रमता। मिटी मिथ्यात ममसारे ॥२०॥३॥ नरक वेदना भारी । तिरु उष्ण आहारी। जम कहे मारु मारी रे ॥२०॥४॥ वैतरणी में डारे । कुंभी घाल प्रमारे | कुंड सांवली हेठ वैसा रेरे । ॥५॥ पृथ्वी अपते उवायो । प्रत्येक साधारण कायो । जहां अनंत वार हे आयो रे ॥ ६॥ तिहुं विकलेंद्रोरे माई । तिर्यंच पंचेन्द्रीथाई । गिणती पिण जिण की नाईरे । ९० ॥ ७ ॥ शुभ जोग देव गति पाई । दुनारी अधिकाई । देखि झूरणो पड़ियो भाईरे। रं. ॥८॥ वीतो भव देव सरूपनो। पृथ्वी पाणी वणशी ऊपनो । ते सुख है गयो सुपनो रे ॥ २० ॥९॥
नखागत में श्रायो । रुद्ग शुक्रनो आहार करायो । जनता उर माहिर आयो रे । २० ॥१०॥बागल ।
ढाल