________________
辣味
| तेहीज गज कुँवरी पेछाप्यो । गया अति घबरारी ॥ म ॥ ७ ॥ हिवे मृत्यु ए आइ आपणी | मेहनत व्यर्थं सारी || संतप्त क्रोधे दीसे दंती । न्हावसे सही मारी ॥ म ॥ ८ ॥ मैं कह्यो तस न घबरावो । ए वट वृक्ष भारी ॥ इण पर गुप्त चडीने बैठां । विघ्न देव |टारी ॥ म ॥ ९ ॥ तत्क्षण चडिया दोनों वट पर । छिप्या शाखा आडी || पत्ताथी तन लीना ढांकी । रह्या तन थर्रारी ॥ म ॥ १० ॥ ते पण आ ऊभो वड नीचे ॥ ऊंचा निहारी ॥ क्रोधातुर हो मारे टक्कर । दियो बड धूजारी ॥ म ॥ ११ ॥ प्रबल बलकियो तरु तोडन । मुड्यो न लगारी । हम आयु ने पुण्य प्रतापे । गयो फील हारी ॥ म ॥ १२ ॥ फिर रह्यो ओलू दोलू झाडरे । जावे न लगारी ॥ आंप उछले ने सूंड उळाले । मारे किल कारी ॥ म ॥ १३ ॥ ते दिवसने निशा विहाणी | गया हम अकुलारी ॥ एतो नहीं छोडेला जीवता । बडी मुशीबत यारी ॥ म ॥ १४ ॥ अन्य उपाय न दीस्यो बचनको । कुलदेवी संभारी ॥ जेहना हुकम थी साहस कीधो । लेसी ते उवारी ॥ म ॥ १५ ॥ धैर्य
कुँबरीने तां । मन घरो करारी । तीन दिवस में सुखिया थास्या । धावूं मातारी ॥ म ॥ १६ || इम कही डालीने तन बांध्यो । पद्मासन वाली । आराधन कीधी कुलम्बे । दिन श्री वीत्यारी ॥ म ॥ १७ ॥ चौथे प्रात प्रगटी मैया । प्रणमी उच्चारी ॥ ए संकट थी वेग छोडावो । असुरी ते वारी ॥ म ॥ १८ ॥ अचूक बाण आपियो मुजने । दो गजने मारी ॥ अदृश्य
१ हाथी
