________________
खण्ड४
१ मेरासब
प्रहारजीने जोवण खेटा हो । म ॥२२॥ कोल करी जे पेली । या बाजी जाण जो छली । || कांड देवणो सो देवो मेली हो। म॥२३॥ वैश्या कहे कसर न राखो । विप्र कहे मैं | ॐमेल्यो स्वयं आखो। अब थारा मनकी भाखो हो ॥म ॥ २४ ॥ वैश्या कहे जे महारो।
ते धन देस्युं हूं सारो । वली हुकम न लोपस्यूं धारो हो ॥ म ॥ २५ ॥ सहू लोकने साक्षी राखी । पक्का कौल किया प्रभू साखी । फिर वाजी जमाइ पाखी हो ॥ म ॥ २६ ॥ रम्मत गम्मत चलाइ । गोडा नीचे बिल्ली दवाइ । वैश्या जाणे धन थेली याइ हो । म ॥२७॥ तत्क्षण पासो गुडायो । वैश्या ऊंदिर सरखायो । नवराथी मुख मलकायो हो । म २८॥ महारी मंजारी धाइ । बिच उंदर गइ गटकाइ । वैश्या ते स्वबर न पाइ हो । म ॥ २९॥ तत्क्षण पासो निहाल्यो । पोबारा पडियो भल्यो । वैश्याको चित तब चाल्यो हो ॥ म || 8|३०॥ मैं सहूने दीवी बताइ । देखो जीत हुइ मेरी भाइ । अब देवो सहु द्रव्यीदीराइ हो॥
म ॥ ३१ ॥ करार करी ए छट की । धन लेइ गुप्त तिहां थी सटकी । इहां आइ रही खुल्लो भ घर पटकी जी ॥ म ॥ ३२ ॥ मै पण पत्तो लगायो । इण लारे भागो आयो । हिवे सटकीने | किहां जायो जी ॥ म ॥ ३३ ॥ ए सत धन मुजने आपे । मुज हुकममें मन तन थापे । का ए छूटे तदापे हो । म ॥ ३४॥ए वीतक विप्र सुणाया। मदन जी सुण मुल काया ॥ ढाल ग्यारे अमोलख गाया हो ॥ मदन ॥ ३५॥ ॥दोहा॥ विम कहे मै सहू कही । महारी
RROREKHA
७५
