________________
अग्गिसम्मस्स *बंभणस्स
कहाणयं
सिरिसंति- * तहा वि माणथरेण न सा तेण निवारिया । वलिऊणं गओ गेहे चिटुए पावपूरिओ ॥७६॥५२०३॥ नाहचरिए अन्नया य सहामज्झे रायपासम्मि चिटुइ । उवविट्ठो माणराओ सो ता जं जायं तयं सुण ॥७७॥५२०४॥
तत्थ सामंतवग्गाणं पयट्टा वरसंकहा । जपति जस्स जे चित्ते तत्थ सीहेण जंपियं ॥७८॥५२०५॥
'देव ! एत्थ महीवीढे रायाणो सति गहा । तहा वि वग्घरायस्स संपयं सति उत्तमा ॥७९॥५२०६॥ * गुणा सव्वत्थ विक्खाया' तं सोउं माणगबिओ । बोल्लए माणराओ सो ‘ण जुत्तं तुह एरिसं ॥८०॥५२०७॥
जंपिउं जेण तस्साऽवि गुणे वन्नेसि मे पुरो' । तेणुत्तं 'किं सरूवे वि वण्णिए कुविओ तुम ? ॥८१॥५२०८॥ वण्णियव्वा गुणा सव्वे, जस्स जे हुंति केइवि । सप्पुरिसाणं इमो मग्गो कुमार ! परिकित्तिओ' ॥८२॥५२०९॥ तं सोउं भिउडिभगिल्लो कुमारो जंपए इमं । रे पाव ! मज्झ वक्कं पि अन्नहा किं करेसि तं?' ॥८॥५२१०॥ एयमायन्निउं मंती सुबुद्धी जंपए इमं । 'सरूवे वण्णिए णेण मा कोवं कुणसु तुम' ॥८४॥५२११॥
तं सोउं कोवतंबऽच्छो कुमारो कड्रिढउं असि । धाविओ मंतिघायस्थ, तओ राया समुडिओ ॥८५॥५२१२॥ * हा पुत्त ! मा करेहेयं' भणतो संडिओ पुरो । कुमारो वि चिंतए एवं “एसो वी एयपक्खिओ ॥८६॥५२१३॥
ता एवं चेव आईए सिक्खवेमि दुरप्पण" । एवं चितित्तु रायस्स सिरं खग्गेण पाइए ॥८७॥५२१४॥
८
१. बग्गेण ३० ।। २. इत्थ का० ।। ३. गुणा त्रु० ।। ४. एवमा त्रु० ।। ५. कुमरो पा० ।।