________________
सिरिसंतिनाहचरिए
कणयसिरीए पुव्वजम्मवुत्ततं
एवं च तीए विन्नत्तो 'सुज्झइत्ति काऊण तीए अणुग्गहत्थं तं भत्तं पडिगाहेइ, अवि यपुण्णंतरायभीओ 'थे देजाहि' जंपिउं साहू । तीए अणुग्गहत्थं धरेइ पत्तं विहीपुव्वं ॥२४॥२६०३॥ सा वि हु पवडूढमाणाइरेगवरभावजणियरोमंचा । भत्तिभरणिभरंगी तं खिवइ मुणिस्स पत्तम्मि ॥२५॥२६०४॥ वंदित्तु तओ विहिणा सिरम्मि करकोरयं विहेऊण । पभणइ 'कहेहि सामिय ! धम्म सव्वन्नुपन्नत' ॥२६॥२६०५॥ मुणिणा वि हु संलत्तं 'भद्दे ! एसो न अम्ह कप्पो त्ति । जं भिक्खाए गएहिं कहिज्जए धम्मवित्थारो ॥२७॥२६०६॥ ५ किंतु तुम जइ धम्म सोउं इच्छाहि जिणवरुद्दिद्धं । तो वसहीए यिस्स उ आगच्छेज्जासि समयम्मि' ॥२८॥२६०७॥
एवं च भणिऊण जुगमेत्तंतरनिक्खित्तलोयणपसरो मंदमंदपयनिक्खेवो गओ साहू निओवस्सए । आगमविहाणेणं च इरियावहियापडिक्कमण-विस्सामण-सज्झायकरणाइपुव्वयमसुरसुराइदोसवज्जियं भुत्तं जहाविहीए । भोयणावसाणे य जाव खणमेग सज्झायं करेइ ताव समागओ तब्बंदणत्थं पुरलोगो, सिरिदत्ता वि गया मुणिणो नमणत्थं, वंदिओ भावसारं, अवि य'चउगइभवाडवीए पणटुमग्गाण भव्वनिवहाण । निरुवहयमग्गदेसय ! नमोऽत्थु ते परमसत्थाह !' ॥२९॥२६०८॥ मुणिणा वि दिन्नो धम्मलाभो, अवि य“सासयसिवपुरअणुवमसुहसंचयकारओ दुरियदलणो। भद्दे ! जिणिंदभणिओ होउ तुम धम्मलाभो त्ति" ॥३०॥२६०९॥ १. 'अवि य' नास्ति पा० ।। २. दिजासि जे० का०।। ३. कहिजई का०।। ४. "गच्छिज्जा जे० का० ।। ५. "पुव्वयं सुरसुरसुराइदो का० ।।
२७९