________________
मित्ताणंदाईणं कहाणयं
सिरिसंति
ताजाणामि किमयं कजं? को वा वि एरिसो पुरिसो?"। इय चिंतिऊण तीए पयंपिया कुट्टिणी एवं ॥१८८॥१९८३॥ नाहचरिए इह दंतवलहियाए 'अम्मो ! आणेहि अज्ज तं पुरिसं । जो मह वल्लहलेहं घेत्तूण समागओ इहई ॥१८९॥१९८४।
तो हरिसपूरियंगी नियगेहे कुट्टिणी वि आगंतुं । जंपइ 'पुत्तय ! कजं तुज्झ मए साहियं अज्ज' ॥१९०॥१९८५॥
मित्ताणदेण तओ भणियं कह अंब ! साहियं कजं?'। कहिऊण पुव्ववत्तं, भणइ 'तहिं अज्ज गंतव्यं ॥१९१॥१९८६॥ * सो भणइ 'होउ एवं' रयणीए समागयाए तो अक्का । मित्ताणंदेण समं जा जाइ निवस्स घरदारे ॥१९२॥१९८७॥
तो जंपइ 'पुत्त ! अहं हरिसेण समागया इहं किंतु । निवमंदिरम्मि पायारसत्तयं अत्थि उत्तुंग ।।१९३॥१९८८॥ सत्तेव पओलीओ, तहेव थाणंतराई सत्तेव । एएण कारणेणं पुत्त: पवेसो इहं दुलहो ॥१९४॥१९८९॥ ता किंमए विहेयं?' भणइ इमो 'कहसु कत्थ ठाणम्मि। चिटुइ अंब! कुमारी?' सा आह 'इमम्मि वासहरे' ॥१९५॥१९९०॥ इयरेण वि पडिभणियं 'जइ एवं, वच्च अंब! नियगेहं । वन्चिस्सामि अहं पुण समइपओगेण केणाऽवि' ॥१९६॥१९९१॥
अक्का वि नियत्तेउं पच्छन्नडिया निरूवए सणियं । आबंधिऊण परियरमेसो वि हु पढमपायारं ॥१९७॥१९९२॥ * विजुक्खित्तेण तओ लंघेउं जाइ बीयपायारं । अक्का वि तयं दटुं, चित्तम्मि विचिंतए एवं ॥१९८॥१९९३॥
"नूण महावीराणं मज्झाओ एस को वि सप्पुरिसो । ता होउ कज्जसिद्धि" त्ति निव्वुया जाइ नियगेहे ॥१९९॥१९९४॥
२१७
१. कुट्टणी का० विना ।। २. आणेह त्रु० का० ।। ३. गंतूणं त्रु० पा० ।। ४. लंघिउं का०॥