________________
मच्छोयरकहाणयं
सिरिसंति- जा कोऊहलफुन्नो पविसइ ता उव्वसंतयं नियइ । वचंतो य णियच्छइ णाणाविहभक्खपुण्याओ ॥१२४॥११५६॥ नाहचरिए पवरकयाणयजुत्ताओ परमरम्माओ विविहवीहीओ । णिम्माणुसाओ णवरं धवलहराई पि य तहेव ॥१२५॥११५७॥
पेच्छतो रम्माई सत्ततलाई धओहकलियाई । अह अन्नम्मि पएसे णियइ णरेंदस्स पासायं ॥१२६॥११५८॥ उत्तुंगसालकलियं णिम्मियवरभवणतोरणदुवारं । पवरगवक्खय-चोपालयाइकलियं महार-मं ॥१२७॥११५९॥ पविसइ य कोउगेणं णरिंदभवणम्मि तह समारुहइ । जा सत्तमियं भूमिं ता पेच्छइ बालियं एकं ॥१२८॥११६०॥
मिउ-णिद्ध-कसिण-कुंचियकेसकलावं सुकंतमुहचंदं । कंबुसमसरिसगीवं उत्तुंगपओहरक्तं ॥१२९॥११६१॥ * सुकुमालदीहबाहुं असोयपल्लवसमाणकरजुयलं । वज्जसमखाममज्झं गंभीरावत्तणाहिल्लं ॥१३०॥११६२॥
वियडणियंब करिकरसरिसोरुं चारुएणियाजघ । कुम्मपइटियचलण सिणिद्धणहकिरणकब्बुरियं ॥१३१॥११६३॥ ॐ तं दटुणं एसो चिंतइ चित्तम्मि “का इमा बाला ? । अचंतरूवकलिया चिटुइ एगागिणी एत्थ ॥१३२॥११६४॥ ॐ तो पुच्छामि इमं चिय" जावेवं चिंतए तओ तीए। भणिओ 'हा हा ! मुद्धय ! जोव्वण-गुण-रूवआवास ! ॥१३३॥११६५॥
कत्थ तुम संपत्तो अप्पवहत्था इमम्मि ठाणम्मि ? । ता णिग्गच्छ लहुं चिय, जाव विणासं ण पावेसि ॥१३४॥११६६॥
१३८
१. "इसहियं का० ।। २. सुणिद्ध जे० का० ।।