Shravika Subodh 1920 07 Pustak 01 Ank 02

SR No.: 544502
Original Sutra Author: N/A
Author: Rukminiben Hirachand Zaveri
Publisher: Jain Vanita Vishram
Publication Year: 1920
Total Pages: 36
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Shravika Subodh, & India
File Size: 9 MB

Page 18

શ્રાવિકા સુએન.
અનેક નમાયાં બાળકાની માતા થવાને સરજાએલી હતી. પુત્રમાં ગાંધાઇ રહ્યો હતો. હવે તું સ્વતંત્ર છું. હવે જે તે પાર પાડવાના સમય આવી લાગ્યા છે.
:
મ્હેન ! તું ભણેલી છું, તું સમજી છે. હવે તેા તારે પણ નરસિંહ મહેતાની સાથે ગાવા લાગવુ` કેઃ—
re
તારા પ્રેમ તારા એકના એક હેતુથી તારા જન્મ થયા હતા
.
ભલું થયું ભાંગી જંજાળ, સુખે ભજશુ શ્રીગાપાળ” હવે પ્રભુને ભજવાના સમય આ યા છે. પણ તે પ્રભુને ભજવાને ઉત્તમ માર્ગ એજ છે કે સ` મનુષ્યેામાં રહેલા કન્રુત પ્રથમ ભજવા, આ કાર્ય ક્ષેત્ર વિશાળ છે. પણુ વ્હેન ! તારે તારા પેાતાના વાસ્તે કાર્ય ક્ષેત્ર નક્કી કરવું જોઇએ. મારી સમજ પ્રમાણે તારે તે જે વિધવા અેના નિરાધાર, અભણુ, અજ્ઞાત હેાય તેના ઉદ્ધારના માર્ગ શોધી કાઢવા જોઇએ. તેમના ભણી તારે। દીલસેાજી ભર્યાં હાથ લંબાવવા જોઇએ. અને તે ઉપરાંત જે બાળક કે બાળકી માબાપ વિનાનું હોય તેમનું ભલું કરવાના રસ્તા હાથ ધરવા જોઈએ. આ સેવાને તારા વનના સાથી બનાવ. તે સેવા દ્વારા પ્રભુ તારા જીવનના સાથી થશે, અને ભવિ ધ્યમા તું અખંડ સાભગ્ય પ્રાપ્ત કરીશ. વ્હેન ! આ કામની શરૂઆત તાર કુટુંબથી કરજે.તારી નણંદ તથા તારી ભત્રીજી જે વિધવા બનેલી છે, અને જે પેાતાના દિવસે દુઃખમાં ગાળે છે, તેમની સાથે તું હેતથી ખેલવા લાગ. તેમના ભણી દીલસેાજી રાખ. તારા નવરાશના સમય તેમના આગળ સારાં એધદાયક પુસ્તકા વાંચવામાં ગાળજે. આથી તેમના કંટાળાભર્યાં જીવનમાં કાંઇક રસ આવશે; અને તેમના આનંદથી તમે પણ કાંઇક આનંદ અનુભવાશે.
3
વ્હેન ! તુ એકની નહિ પણ અનેક નિરાધાર અને અનાથ પુત્રાની માતા થજે. તે તને ખરી માતા કરતાં પણ વધારે પ્રેમથી રાશે. દીલસેાજીમાં . સામા પ્રત્યેની ખરી લાગણીમાં કેટલું બધું બળ અને આકર્ષણ છે, તે તે જ્યારે તારા અનુભવમા આવશે, ત્યારેજ તું સમજી શકીશ. મ્હેન ! આ માર્ગે ચાલતાં કાંપણ અડચણુ પડે તે। આ તારી હેનને પૂજે. આ પત્ર પૂરા કરતાં પહેલાં સહૃદય કલાપિએ લખેલી કેટલીક લીંટીઓનું સ્મરણ થાય છે, તે હું અહીં લખી મેાકલું છું, તે પર વિચાર કરજે.
છે વૈધવ્યે વધુ વિમલતા મ્હેન ! સાભાગ્યથી કૈં ! છે ભક્તિમાં વધુ વિમળતા વ્હેન ! શૃંગારથી કૈં ! મ્હેની તારા મૃદુ હૃદયને એક્સ વૈધવ્ય આપી; ઉંચે ઉંચે તુજ દિલ જશે લેઇ ધીમે ઉપાડી.
લી. તારી સમસુખદુ:ખી
વ્હાલી સખી
યશેાદા”.