Page Text
________________
» વિરર. (
વદ ૨]
૧૨૭ રૂપમાં જ કહે; લાભ કે ડરને લીધે એને મનાવો જોઈએ. અને વિવાહિત સ્થિતિને છેદનભેદન કે ફારફેર કરશો નહિ. લોકભથ, વિષયવાસનાની અમર્યાદાથે સ્વતંત્રતા નૈતિક નિર્બળતા, લેકેલ્શ એ સર્વને ઉંડા તરીકે ભૂલેચૂકે પણ માનતા નહિ, વાસનાને કુવામાં ફેંકે. તેમજ હાશીમશ્કરી, પરનિંદા, સંક્ષેપ કરતાં અને આત્મિક ઐક્ય કરતાં ખાલી ગપ્પાં વગેરે હાનીકારક કે અનુત્પા- શિખો. અશ્લીલ શબ્દોથી, અશ્લીલ દેખાવાથી, કદ પ્રવૃત્તિમાં વાચાનો દુરપયોગ કરશે નહિ અશ્લીલ ક૯૫નાઓથી દૂર • કેાઈના - (૩) જે ચીજ ઉપર, જે મનુષ્ય ઉપર, લગ્ન હમે જોડી આપતા નહિ; હમને તે જે હકક ઉપર, જે યશ ઉપર હમારે હક્ક કેઈએ બો નથી. લગ્નના વાજબી રીતે હકક ન હોય તે ચીજ- આશયને નહિ હમજનારાં-સહચારીપણુના મનુષ્ય-હક્ક અને યશ ઉપર દાઢ રાખશો કર્તાવ્યને નહિ પીછાનનારાં પાત્રોને એક નહિ. કોઈના હકક ઉપર તરાપ મારશો નહિ. બીજાની ફરજ્યાત ગુલામગીરીમાં નાખનાર
(૪) હમને મળેલું વીર્ય હમારી અને માણસ ચોથા વ્રતનો ભંગ કરે છે, દયાનું બીજાઓની અનેક પ્રકારની ઉન્નતિ સાધવા ખુન કરે છે, ચોરી કરે છે. માટે પહેલામાં પહેલું અને અનિવાર્ય સા. (પ) પરિગ્રહ અથવા માલકીની ધન છે; હેને પાશવવૃત્તિઓ સંતોષવામાં ઈચ્છાને સંકેચ કરે, “હું બધું ભેગવું હું ઉડાડી દેશે નહિ. ઉચ્ચ આનંદોને ઓળખવાનું ક્રોડપતિ થાઉં, હું મહેલનો માલીક બનું એવા શિખો અને જે તેમ બની શકે તે અખંડ હું મય-સ્વાર્થમય-સંકુચિત વિચારોને જેમ બને બ્રહ્મચારી રહો. તેમ ન બને તે મારા તેમ ઓછી કરે. તમે નાગાજ કરો, ઘરબાર વિચારોને વિધ્ર રૂ૫ ન થાય એવી સહચારિણી
૧ થ ય એવી સારી વગરના બાવજ બને, ભૂખ્યા મરો, કુટુંબશેાધીને-મેળવીને હેનાથી સંતુષ્ટ રહે. એક નું ભરણપોષણ ન કરો અને એને મરવા દો, બીજાને અનુકૂળ અને સહાયકારી થઈ શકાય એમ આ આજ્ઞાને ઉદેશ નથી. પણ લોભપ્રકૃતિ, એવું પાત્ર ન જડી આવે કે જડવા છતાં મોહપ્રકૃતિ, મમત્વ ભાવ, જડ પદાર્થોની પ્રાપ્ત થાય તેમ ન હોય તો અવિવાહીત રહે. પ્રાપ્તિમાંજ આનંદ માનવાપણું-એ ચીજોને વાનેજ કશીશ કરો. વિવાહિત સ્થિતિ કે છોડો અને પ્રમાણિક, બુદ્ધિપૂર્વક–ખંતપૂર્વક જે તરફ ઉડતી વૃત્તિઓને અટકાવવા માટે યવસ્થાપૂક કરાતા ઉદ્યમથી મળતું દ્રવ્ય - સંકેચવા માટે છે, તે સ્થિતિ છે ઉભયને હમારી અને હમારા આશ્રીતની આવશ્યકે ઉભય પૈકી એકને અસંતોષનું કતાઓ પુરી પાડવામાં ખર્ચવા ઉપરાંત, કારણુ થઈ પડે તે ઉલટી બેવડી હાનીકારક એ દ્રવ્ય પર મમત્વ ન રાખતાં બાકી છે; માટે હમારી શક્તિ, હમારા વિચારો, ભાગ બીજાઓની જરૂરીઆત પૂરવામાં ઉલ્લાહમારી સ્થિતિ, હમારાં સાધનો, અને પાત્રની સંપુર્વક ખર્ચો. પરિગ્રહ પર જેટલા પ્રમાયોગ્યતાઃ એ સર્વને ઉંડો વિચાર કરીને જ ણમાં મુર્છા ઓછી, તેટલા પ્રમાણમાં પરણે અથવા કુંવારા રહે. પરણવું એજ ચિત્તશાન્તિ-equilibrium of mind માણસને મુખ્ય નિયમ અને કુંવારા રહેવું એ –વધારે. અપવાદ મનાય હેને બદલે કુંવારા રહેવું (૬) આશય વગરનું-ઉપગ વગરનું અને સઘળી અથવા મુખ્ય બાબતોની અનુ –પરમાર્થ વગરનું ભ્રમણ જેમ બને તેમ કૂળતા હોય તોજ પરણવું એ મુખ્ય નિયમ એવું કરે
| SR No. | 543085 |
| Book Title | Digambar Jain 1915 Varsh 08 Ank 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Mulchand Kisandas Kapadia |
| Publisher | Mulchand Kisandas Kapadia |
| Publication Year | 1915 |
| Total Pages | 170 |
| Language | Hindi |
| Classification | Magazine, India_Digambar Jain, & India |
| File Size | 19 MB |