Page Text
________________
અંક ૧ ] સ્ટ લિવર ન. ૯
१२३ પવિત્ર શાસ્ત્રો જીહારો કરવામાં આવે અને પણ ટેવ પડયા પછી એ દારૂ હેમને બેહદ તે છતાં પણ વિભાવવૃત્તિને છેડા છુટક અને સ્વાદિષ્ટ લાગે છે. યોગી લોકોને શહેરના સ્વસ્વભાવ રમણતા ન પણ થાય. સાધન માત્ર ભભકાઓમાં આવવું પણ ગમતું નથી અને આશયપૂર્વક કહેવામાં આવ્યાં હોય છે એ જે એકાંત વાસથી આપણને કંટાળો આવે છે ખરું છે, પણ સાધનો જડ શરીર માટે નથી, હેમાં જ હેમને સુખ લાગે છે. એક શહેરઆત્મા માટે છે અને જેટલા પ્રમાણમાં આત્મા ના મીનારામાંના ઘડીઆળની નજીકમાં રહેનાર વિમુખ વૃત્તિથી તે સાધનોનો ઉપયોગ થાય, એક ગાંડાના સમ્બન્ધમાં એમ કહેવાય છે તેટલા પ્રમાણેમાં આત્મસ્મરણ અને આત્મા- કે તે ઘડીઆળમાં હારે ડંકા વાગતા હારે રમણતા થવા શક્ય છે.
તે હમેશ એક-બે-ત્રણ એમ ગણ્યા કરતે, ઉપર જે ત્રણ સાદા સિદ્ધાંતો કહ્યા તે દરેક
એક વખત ઘડીઆળ બગડી ગઈ અને ડંકા હેમાંની સાદાઈ છતાં બહુ ગહન છે, ફરી વાગતા બંધ થયા, તે છતાં તે ગાડ બરાબર ફરી વિચારવા યોગ્ય છે, માનસિક દે.
કલાકે ડંકો ગણી બાસ્ટાઈલના કિલામાં ઉપર કતરી રાખવા યોગ્ય છે. ઉપર કહેવામાં
નિર્દોષ મનુષ્યને કેદ પુરવામાં આવ્યો હતો, આવ્યું છે કે, સ્વભાવમાં રમણ કરવું એ મનુષ્ય
હેની સજા પુરી થતાં જહારે હેને હેના માટે (જે કે લાંબા વખતના વિભાવપરિચયને
અંધકારમય આરડામાંથી બહાર કહાડયો હારે લીધે દુર્ઘટ થઈ પડયું છે તે પણ) અશકય
હેણે એ જ સ્થળે પિતાનું બાકીનું જીવન નથી. અને હવે હું આગળ વળીને કહીશ કે,
પુરૂં કરવા દેવાની માગણી કરી હતી, કારણકે • સ્વભાવરમણુતા અથવા ધામિક જીવન કે
ઘણું વખતના સહવાસને લીધે – અભ્યાસને પવિત્ર જીવન અથવા દૈવી જીવન એ, આપ
લીધે –ટેવને લીધે તે સ્થળ જ હેને સુખણે ધારી બેઠા છીએ એટલું બધું મુશ્કેલ પણ નથી. અભ્યાસ વગર, પ્રેકટીસ વગર, ટેવ
રૂપ થઈ પડયું હતું, અને તે છોડી પ્રકાશમાં વગર આપણને એક કામ અતિ દUટ આવતાં દુઃખ થતું હતું. બીડી પીવી અને જણાય; પરન્તુ એ કામ દુર્ઘટ નથી, પણ
તમાકુ ખાવી એ પ્રથમ તે અણગમો ઉત્પન્ન અભ્યાસ કે ટેવ પાડવાની દૃઢતાજ દુર્ઘટ
કરે છે પણ ટેવ પડતાં એ બલાઓ ઉલટી
જાહ આપનારી જણાય છે. ડૉ, એટરબરી છે. ટેવ પડી એટલે એ કામ સરળ-કહો કે
નામને વિદ્વાન કહે છે કે, હેને દફતરો અને સ્વાભાવિક થઈ પડે છે. પાણીમાં ડૂબકી
આંકડા તપાસવનું કામ કંટાળાભરેલી મજુરી મરવી એ આપણને ગુંગળાઈ મરવા જેવું
જેવું લાગતું હતું, પરન્તુ કેટલેક વખત એ કામ લાગે છે, પણ ટેવ પડયા પછી એ કામ
કામ કર્યા કરવા પછી–ટેવ અથવા અભ્યાસને સ્વભાવ રૂપ બની જાય છે અને હજારો
લીધે-એ કામમાં માની શકાય નહિ એટલી મનુષ્ય ડુબકીમાં મજાહ માને છે. તેમ
મજાત એને પડવા લાગી. આ સઘળાં દષ્ટ આત્માની ઉપાસના અથવા આત્મરમણતા અથવા ધામિક જીવન (કે જે સઘળા એક, ઉપરથી સહજ હમજાય છે કે, મહાન વિ જ અર્થ સૂચવતા શબ્દો છે ) નો બધે ચારક બેકનના આ શબ્દો તદ્દન સાચા છે આધ ૨ ટેવ ઉપર અભ્યાસ ઉપર રહે છે. કે, ”જે ચીજ આપણેને પ્રથમ નાપસંદ કે દારૂ પીનારાઓ કહે છે કે, કલૅરેટ નામના મુસ્કેલ લાગે છે તે ચીજ, જહારે આપણે દારૂને પ્યાલો પહેલી જ વાર મોં આગળ હેનાથી ટેવાયેલા થઈએ છીએ ત્યહારે જેટલી લાવતાં હેમને ઉલટી થવા જેવું થાય છે, આનંદદાયક, સ્વાભાવિક અને સહેલી થu
| SR No. | 543085 |
| Book Title | Digambar Jain 1915 Varsh 08 Ank 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Mulchand Kisandas Kapadia |
| Publisher | Mulchand Kisandas Kapadia |
| Publication Year | 1915 |
| Total Pages | 170 |
| Language | Hindi |
| Classification | Magazine, India_Digambar Jain, & India |
| File Size | 19 MB |