________________
વર્ષ: ૫૧ ડિસેમ્બર : ૧૯૯૪ માગશર : ૨૦૫૧
કલ્યાણ
• અંક : ૯
માનાર્હ સંપા૦ કીરચંદ જે. શેઠ, મનોજકુમાર કે. શેઠ મુંબઇના માનાર્હ કાર્યકર ઃ કાંતિલાલ સુખલાલ શાહ સંદીપ મેન્શન, એફ-૧,ભાંગવાડી, કાલબાદેવી, મુંબઇ-૨
किं भोगसुखैः परिणाम-दुःखैः
વિપાકો દુઃખના જેના, સર્યું એ ભોગસુખથી
(૨૨૫)
ભૂખનું દુઃખ દૂર કરવું, એ જેટલી મહત્ત્વની બાબત છે, એથી કેઈ ગણી વધુ મહત્ત્વની બાબત ભૂખનું આ દુઃખ દૂર કરવા કેવું ભોજન આવકારવું, એ છે : ભૂખનું દુઃખ દૂર કરવા કાજે સામે દૂધપાકના પ્યાલા ભરેલા પડ્યા હોય, પણ એ જો વિષમિશ્રિત હોય, તો કોઈ એની પર નજર પણ કરતું નથી, આની સામે જો બાજરાના સૂકા રોટલાનું નિર્વિષ ભાણું પીરસાયું હોય, તોય ભૂખનું દુઃખ દૂર કરવા એને હોંશ અને હૈયાથી આવકાર આપવામાં આવતો હોય છે.
માનવ-માત્રની આ તાસીર જ એ સત્યની/સચ્ચાઈની વધુ પ્રતીતિ કરાવી જાય છે કે, ભૂખના દુઃખને દૂર કરવું એ જરૂ૨ મહત્વનું છે, પણ એથીય વધુ મહત્વની ચીજ આહારભોજનના પરિણામની વિચારણા છે ! એથી જ ઝેરમિશ્રિત દૂધપાકથી ભૂખનું દુઃખ દૂર થતું હોવા છતાં, આના વિપાક રૂપે આવી પડનારા મોતના મહાદુઃખનો વિચાર જ માનવ પાસે એ દૂધપાકને જાકારો અપાવીને સૂકા રોટલાને આવકાર અપાવે છે.
!
આપણી સમક્ષ બે જાતના સુખ પ્રત્યક્ષ છે : એક ભોગસુખ, બીજું ત્યાગ સુખ સંસારી ભલે ભોગસુખને જ સુખ માને. પણ ત્યાગ દ્વારાય એક અનુપમ સુખ અનુભવાય છે, આ હકીકત છે. આની વિચારણાને હાલ બાજુ પર રાખીને પ્રસ્તુતમાં ઊંડાણથી
પૂજ્ય આચાર્યદેવ શ્રી પૂર્ણચન્દ્રસૂરીશ્વરજી મહારાજ
