Kalyan 1963 09 Ank 07

SR No.: 539237
Original Sutra Author: N/A
Author: Kirchand J Sheth
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir
Publication Year: 1963
Total Pages: 74
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Kalyan, & India
File Size: 15 MB

Page 20

૦૦૦૦૦૦૦૦ebooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooon Da૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦p
જીવ માત્રની રક્ષા કરો !
To 0 0 0 0 0 Looooooooooooooooooooood
0 0 0 0 0 0
d૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦Ë 0 inaceae a૦૦૦૦૦૦૩ને
શ્રી બ્રહ્મક્ષત્રિય ડૉ. ચેગી કચ્છી (મુંબઈ) . માનવનું કર્તવ્ય પ્રત્યેક પ્રાણીને અભયદાન આપવાનું છે, કોઈ પણ પ્રાણી નિરૂપયોગી નથી, તે હકીકત સમજાવી આ લેખના લેખક કહે છે કે, જીવમાત્ર કાંઈને કાંઈ માનવને સાવચેતી આપી જાય છે, માટે આવા ચેતવણીને સર આપનાર પ્રાણીને
નાશ કર ને મહામૂર્ખાઈ છે. J Booooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo 8 DOooo0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 00 00000002-0 0 0 0 ૦ ૦ ૦ ૦ ૦૦૩i
કાર નથી. બધાને જીવવાનો હક્ક છે, અને એને ભારત આજે રામાયણ જેવા ધાર્મિક સપ્તાહને જીવવા-જીવાડવામાં સગવડ આપવી એ જ ખરી બદલે માખી માર સપ્તાહ ઉજવે છે. વિદ્ધાને કહી ગયા માનવતા છે. માનવીમાં માનવતા અને પાશવતા બંને છે કે “ જામે છતની બુદ્ધ છે, તે તે દેત બતાય; સમાયેલા છે. માનવતાનો ઉપયોગ આશીર્વાદના વાંકે બુરો ન માનીયે, હેત કહાંસે લાય.” અજવાળા પાથરી જાય છે જ્યારે પાશવતાનો ઉપયોગ
જેને જેટલી સમજ તેનું તેવું કાર્ય હોય છે ધિક્કારની લાગણી જન્માવી હાયકારાની હોળીમાં માટે એને કાંઈ દોષ થાય તે ક્ષમા કરવા યોગ્ય છે માનવીને ભસ્મીભૂત કરે છે. માટે જ હદયમાં ઉત્પન્ન કારણ કે એનામાં વધારે સમજ ન હોય તો એ તે સત્યને ઝબકારો ઓળખો અને માનવતા બિચારો ક્યાંથી લાવે ? ”
પ્રગટાવે, જો એ ઓળખતાં જરા તમે ભૂલ્યા તે માખી, મચ્છ, માંકડ, એ કોઈનું ખરાબ કરવા પાશવતાની પરાકાષ્ટાએ એ તમને ખેંચી જશે એ ઈચ્છતા નથી તેમ પિતાના હલન ચલન કે વહેવારથી વાત રખે કોઈ ભૂલે ! ઘણાનું બુરું થઈ જાય છે એ વાત પણ એ જી માખી, મચ્છર, માંકડ, ઉંદર, કુતરા, વાંદરા, જાણતા હોતા નથી માટે એમના દેષ ક્ષમ્ય કરવા દેડકા, માછલા, કુકડા અને તમામ જાતના પશુ પક્ષી એ જ માનવતા છે. વળી માંકડ, મચ્છર કે માખી- પ્રાણીઓ છે. એ બધાય દ્વારા પણ માની જાત પર ને દાબી મારી નાખવી એ કંઈ બહાદુરીનું કામ નથી, કોઈ ને કાંઈ ઉપકાર થાય છે. એની ઉપત્તિના કારણે બાળક પણ મારી શકે છે. પણ એને મારી નાખવાનો ને સમજનાર આજને સુધરેલો મૂખ માનવી ભીંત આપણને જરાએ અધિકાર નથી એને પણ જીવન ભૂલે છે, કેમકે, માનવીની દીર્ઘ વિચાર કરવાની વૃત્તિ ને છે. આનંદ છે. કોઈના આનંદને ખૂંચવી લેવાનો શક્તિ આજના વિલાસી જીવનમાં તદ્દન હણાઈ ગઈ છે. કે તેનું ખૂન કરવાનો કોઈ મહાને સતાને પણ અધિ- વીર્ય એ જ જીવન છે, વીર્ય એ જ આયુષ્ય છે. વીર્ય
( અનુસંધાન પાન ૫૯૯ નું ચાલુ ). બાલદીક્ષા કદી અટકી નથી, અટકવાની નથી. જીવન યાપન કરે એ જ ઇચ્છવા જોગ છે. જગતના કલ્યાણને સનાતન માગ અટકાવ. બાકી તે શાસન જ્યાં સુધી હૈયાત હશે ત્યાં સુધી નાર સદાને માટે અધોગામી જ બનવાના છે. બાલદીક્ષા, અને દીક્ષિત રહેવાના જ છે, રહેશે. બાલદીક્ષાનો પ્રતિબંધ એ જૈનશાસનને મહા- ખોટા ઉડાપથી બચવું હોય, એના માટે દ્રોહ, તીથકરોની ઘેર આશાતના સમાન છે. ત્યાગ માગ સ્વીકારે, સ્વીકારતા હોય એની
સ્વ-પર કલ્યાણ ઈચ્છતા મહાનુભાવો અનુમોદના કરવી એ જ ઉત્તમ માગ છે. આવા કુકાર્યોથી નિવૃત્ત થઈ શાસનહિતચિન્તામાં
ઇતિ શુભમ