________________
...@@@☺☺☺☺☺☺ec:eeeeeeeee8☺☺☺☺. રંગભરી અને ભૌતિક સુખને સમૃદ્ધિ માનનારી સંસ્કૃતિ પ્રત્યેની લગની આજ ઠેરઠેર વ્યાપક બની રહી છે.
ઉત્તમ
સીનેમા જોવા માટે જો આજના જૈન પિરવારને જવુ હશે તે ખાળકોને વસ્ત્રો પહેરાવવામાં આવશે. નવ જવાન કન્યાએ પણ આંખને ઉડીને વળગે એવાં વસ્ત્રો ધારણ કરશે અને ટાપ ટીપમાં એટલે સમય બરબાદ કરશે કે જેની કાઈ સીમા નહિં. આટલી તૈયારી પછી આજના સડેલા અને વિકૃતિનાં સર્જક એવાં ચિત્રા જોવા જશે, પરંતુ દરેકે ઉપાશ્રયે જવાનું હશે તે બાળકોના અભ્યાસ બગડશે અથવા સમયને અભાવ જણાશે.
આ તા એક આજનું નાનું સરખું દૃષ્ટાંત છે. નગરમાં જો કાઇ સીનેમાનાં નટનટીનું આગમન થયું હશે તે લોકો ટોળાખધ તેને નિરખવા જશે. જેના જીવતરમાં કાઇ દન નથી. જે કેવળ અભિનય પર જીવે છે. અને જેના જીવનની ખીજી દિશા ભારે ધૃણાસ્પદ હાય છે એવા નટનટીઓને નિહાળવામાં જાણ્યે કાંઈ માટુ કામ કર્યું હોય એટલે સાષ પામ્યાના આનંદ મળે છે. પરંતુ નગરીમાં કોઈ સશિલ સંત મહાત્મા કે મુનિ પધાર્યાં હોય તે ત્યાં જવા માટે કોઇ તૈયાર નહિ થાય.
જ્યાંથી મળવાનું છે ત્યાં જવાની કોઇને ભાવના થતી નથી. જ્યાં લૂટાવાનું છે ત્યાં પડાપડી થાય છે.
આ કોઇ ચમત્કાર નથી કે કાળની કઇ રમત પણ નથી. આ છે કેવળ આપણા જ અજ્ઞાનનું પિરણામ, આપણી જ દૃષ્ટિના બેરંગી સ્વભાવનું ફળ !
આ માત્ર જૈન પરિવારોમાં જ દેખાય છે એવુ નથી. આ વિષ તેા આજ વ્યાપક મની રહ્યું છે અને તે એટલી હદ સુધી કે આપણા લેાકનેતાએ પણ ભાવિ પેઢીના કલ્યાણની કાઈ પણ ગણત્રી કર્યા વગર સાંસ્કૃતિક સમારોહના નામે કે કલાના નામે આવી વૃત્તિને જ પાષતા-પાંપાળતા હાય છે.
જો આપણે આ દૃષ્ટિએ આપણા જીવતરને ફાલી રહેલાં અનેકવિધ દુષણાના આજ વિચાર નહિ કરીએ તા આવતી કાલ આપણા માટે કેટલી ભયંકર હશે તે કલ્પવુ ભારે દુઃખદ છે.
જી
આવે
આજ ચારિત્ર, સંયમ, અપરિગ્રહ, સાદાઇ કે સર્વશ્ચિલ ગુણા પ્રત્યે મમતા વાતી નથી. જો આની રાકથાપ કરવામાં નહિ આવે અથવા દીર્ઘદષ્ટિના અભાવ ચાલુ જ રહેશે તેા જૈદન એ કેવળ ઇતિહાસના પૃષ્ટાના એક વિષય બની જશે અથવા સંગ્રહસ્થાનની એક નિવ વસ્તુ ખની જશે.
આપણા હાથની વાત બીજાએ કદી કરી શકતા નથી. આ સત્ય કયારે સમજાશે ? *cocoooooo0000000:0ce2eccco.cc8e0
0000000