Page Text
________________
૧૯૪ઃ સવારથી સાંજ કેટલું ટક્યા છે? તે વિચારવાની, દુખિયાના યશ માટેની વાસના બળી જાય તે દદ સાંભળવાની દિવ્ય જીવન શું એમ વિચારવાની લાખો કરોડો કમાવાને, આલિશાન મહેલમાં નેહીઓને નિસ્વાર્થ રીતે સ્નેહ આપવાની, રહેવાને, ચકચક્તિ મોટરમાં ફરવાને અજંપ શરીરને નિગી બનાવવાની, સાધુ પુરુષને ઓગળી જાય અને તે માટે કરે પડતે સમજવાની, દેવમંદિરમાં જઈ જીવને ટાઢક અથાગ પરિશ્રમ અદશ્ય થઈ જાય. છળકપટમાં આપવાની તેની પાસે હવે ફાજલ સમય ક્યાં છે? પણ એજ વાસના કામ કરે છે. રેજ છળ
અને હજુ તે બીજા ઘણા તેના જીવન કપટ કરતે ૧૦૦ વાર જુઠું બેલતે આજને કાળ પર તરાપ મારવા તૈયાર બેઠા છે. અદેખાઈ આવેપારી તેમાં જ ગૌરવ લે છે પછી તેનું માનસ ઈષ્યને લીધે હજુ રાતે બાર વાગ્યા સુધી તે રીઢા ગુનેગાર જેવું થઈ જાય છે. કામ કરવા લાગે છે. મારે હરીફ ધંધામાં જે ચડસાચડસી ઓસરી જાય–વશ કામના આટલું કમાય એવા ઝનુનથી રાતે પણ મોડે મળી જાય-મોહ મરી જાય આશા તૃષ્ણ પીગળી કામ કરે છે.
જાય-રાગદ્વેષના તાંડે અંતરમાં કાયમ માટે - ૧૦૦ રૂા. ઉપર ૩૦૦ રૂ નફે લીધા પછી શમી જાય તે માણસ ફક્ત રે જ ખાવા સરકારને છેતરવા બેટા હિસાબ લખવા જેટલું જ રેજ કમાય તેમ કરતા તેને ભાગ્યે રવિવારે અને રાતે પણ તે ખૂબ કામ કરે છે. કલાક બે કલાક લાગે અને આત્માની ખેજ કેઈ પાસે નાણાં વસુલ કરવા કે કોઈને નાણાં પાછળ તેના સાચા દયેયને મેળવવા પાછળ ન ચુકવવા તે કેટ કચેરીમાં બે ચાર કે પાંચ વિશ્વને નભાવતા ધર્મતત્વને સમજવા પાછળ દશ વર્ષ ગાળે છે. ૧૧ વાગ્યાથી સાંજે પાંચ મહાવીરની વીરતાને પૂછ સાચે મહાવીર વાગે કેટરના બાંકડે બેસી, સાંજ “રાવ” બનવા પાછળ દિવસના બાકીના ૧૦ કલાક લઈ પાછો ફરે છે. ચાર વર્ષ પછી “પતાવટ નિરાંતે ગાળીને સાચી શાંતિ–સાચું સુખ કરી સતિષ માને છે.
મેળવી શકે. આમ સમગ્ર રીતે જોતાં માનવને ફર- પણ! આજે તે અમૂલ્ય જીવનને જિયાત કમાવાનું છે, તેના પેટ પૂરતું. બે અમૃતને ઘડો માનવ જાણી બૂઝીને ઝેરના મુઠી અનાજ માટે શરીરના નિભાવ પૂરતું જ સાગરમાં સવારથી સાંજ રેડી રેડીને થાકે છે, નથી તે માટે સ્વાદિષ્ટ સુંદર કે સુગંધિત ખાદ્ય અને કાળ તેને સપાટાબંધ તટસ્થ બની તેની પદાર્થોની જરૂર.
મુખતાના ફળ તેને ચખાડવા કેઈ અગમ્ય પરંતુ રાગ અને દ્વેષ તેને ઉન્મત્ત કરીને
સ્થળે ઘસડી જાય છે! અવળે રસતે જન્મ સુધી ભમાવે છે. અંતરા આપના ધંધાની જા+ખ આપી ઉભા કરીને એ અંતરાને પિષવામાંજ ' સહકાર આપે. વધારવામાં તે તેનું અમૂલ્ય જીવન ખરચી | કલ્યાણ માસિક બહેળા ફેલાવામાં નાંખે છે અને અંતઘડીએ છેલલા બે ચાર
પ્રસિદ્ધ થાય છે. કલાક માટે પસ્તાય છે જ્યારે તેના હાથની
પત્રવ્યવહાર નીચેના સરનામે કરે. બાજી પૂરેપૂરી સરકી ગઈ હોય છે. કલ્યાણ પ્રકાશન મંદિર-વઢવાણ શહેર
| SR No. | 539221 |
| Book Title | Kalyan 1962 05 Ank 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kirchand J Sheth |
| Publisher | Kalyan Prakashan Mandir |
| Publication Year | 1962 |
| Total Pages | 70 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Kalyan, & India |
| File Size | 11 MB |