________________
૧૦૦૮ : માનવતાનું મૂલ્યાંકન કરી !
મળતાં વિચાર્યુ કે મારી પાસે તા માત્ર ખરા, પાવડા, દાતરડુ, કાસ એવાં જ માત્ર લેઢાંના સાધના છે. એટલા સેનાથી મારૂં દલદર નિહ ફીટે. આથી એણે વિચાર્યું” કે સાત દિવસ વચ્ચે પડયા છે. એટલે બહારગામથી પુષ્કળ પ્રમાણમાં લોખંડ મંગાવીને એનું સેાનું મનાવી લઉં. તેણે જુદે જુદે સ્થળે માણસા માલ્યા અને રેલગાડીથી માલ રવાના કરવાની તાકીદ આપી. એ માણસને જતાં જ એકેક મમ્બે દિવસ તા વીતી ગયા. લેખડ અરીઢતા, પેક કરતાં અને રેલ્વેથી રવાના કરતાં એ માલ આવતાં છ દિવસ તા વીતી ગયા સાતમા દિને એ બધા માલ ગાડીમાંથી ઉત્તરાન્યા ત્યારે એને વિચાર થયા કે, જે મા માલને અહીં જ પારસમણ લગાડી દઈશ તા એ લેવા માટે ચાર ડાકુઓના દરોડા પડશે. માટે ઘેર લઈ જઈને જ એ મિણના સ્પ કરાવી લઇશ. આથી એ બધુ લઈને આવ્યે. અને લેખડને લાગ્યા ત્યાંજ સાતમા દિવસની છેલ્લી ઘડી વીતી ચૂકી. મહાત્મા એને ઘેર આવ્યા ને એ ણિની માગણી કરી. ખેડૂતે કહ્યું : ‘ મહારાજ ! એક મિનિટ ધીરજ રાખા! પણ મહાત્માએ
લેખડ ઘેર
ઘરમાં ભરવા
ચિડાઇને કહ્યુ: ‘હું એક મિનિટ પણ થાભીશ નહિ મણિ પાછે આપ.’
ખેડૂતે કહ્યું : ‘ઠીક મહારાજ! હું હમણાં જ લેઢાને એ મણના સ્પર્શ કરાવી દઉં છું! મહાત્માજીએ તાડૂકીને કહ્યું : ખેડૂત હવે એની અવિષે પૂરી થઇ જ ગઇ. અવિધ પૂરી થતાં એ મિણકંઇજ કામ નહિ આપે.' ખેડૂતે કહ્યું : - તે લેા, મહારાજ હું આ લેખને સ્પર્શ કરાવીને આપી દઉ છું.' એમ કહેતાં જ મહાત્માએ એ મણિ એની પાસેથીખૂંચવી લીધે,
જેમ ખેડૂત વધુ તૃષ્ણાથી મળેલા પારસણિના કશા ઉપયાગ કરી ન શકયા, તેમ આ માનવભવને જે માણસ સમયસર સદુપયોગ ન કરે તે તેને જન્મ નકામા જાય છે. માટે જ્યાં સુધી વૃદ્ધાવસ્થા ન પીડે, રોગ આક્રમણ ન કરે અને ઇંદ્રિયા ક્ષીણુ ન થાય ત્યાં સુધી જ જીવન વિકાસને અવકાશ રહે છે.
એટલે જ એક ક્ષણ પણ તેમાં પ્રમાદ ન કરતાં માનવજીવનના ઉધ્ધાર માટે આખાદિ માટે કે આત્માની નિ`ળતા માટે માનવજીવનમાં સદૂધમાં સમુદ્યમ કરવા અત્યંત આવશ્યક વિવેકીને ચાક્કસ લાગશે.
पवित्र सुगंधी अगरबत्ती, जैन बाइओना हाथे दणली.
मंदिरमां ने घेर वापरवा लायक तेमज घणा वरसाथी जाती देखरेख नीचे ऊत्तम चीजेाथी વનાવેછી ન આવત્તી ક્ષિળ, મહારાષ્ટ્ર, સૌરાષ્ટ્ર,પુનરાત, મારવાલ, મુવ, વ, खानदेश, कलकत्ता, मद्रास, मध्यप्रदेश, मध्यभारत वगेरेना मोटा शहेरोमा कायम अमारी अगरबत्ती, वासक्षेप भने धुप वपराय छे.
अढार अभिषेकनी पुडीओ, गंगाजल, शत्रुंजयनदीनु, सुरजकुंडनु जल तथा भगवान प्रवेशन तथा शान्तिस्नात्रने लगता सामान, केसर - सुखड - बरास - वाळाकुंची - वरख - बादला (સેનેરી-વેરી) વગેરે મળે છેઃ
जयेन्द्रकुमार रमणिकलाल, जैन सुगंधी भंडार ६८/७९ गुरुवार पेठ, पुना २.