Kalyan 1962 02 Ank 12

SR No.: 539218
Original Sutra Author: N/A
Author: Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir
Publication Year: 1962
Total Pages: 48
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Kalyan, & India
File Size: 11 MB

Page 11

કલ્યાણ : ફેબ્રુઆરી ૧૯૬૨ :
૫
(૨)
કહેવાય છે અને લેગ્યા રહિત વિર્યવાળા જીવો અગિ કહેવાય છે. કારણ કે તેમના વીર્યમાં મન-વચન સલેશ્ય ક્ષાપથમિક અને સલેશ્યક્ષાયિક એમ બને અને કાયારૂપ સાધનનો ઉપયોગ તે નથી. અલેશ્ય પ્રકારના વયમાં દરેકના અભિસંધિજ અને અનભિસંધિજ વીય તે અયોગ કેવલી ગુણસ્થાનક વાળાઓને તથા એમ બે પ્રકાર હોય છે. કમના સંયોગથી આત્મ પ્રદેશમાં સિધાને હોય છે. અલેશ્ય વીર્યધારા પુદગલોનું ગ્રહણ ઉકળતા પાણીની માફક સતત કમ્પન ચાલું હોય છે, પરિણમન વગેરે નહીં હોવાથી અગિ ગુણસ્થાનક અને તેની અસર શારીરિક માનસિક અને વાચિક અનેક વાળા જેવો કે સિદ્ધના જીવો પુદ્ગલોને બિકુલ બાહ્ય પ્રવૃત્તિઓથી વ્યક્ત થાય છે. શરીરમાં અનેક ધાતુઓ, ગ્રહણ કરતા જ નથી.
ઉપધાતુઓ બને છે, પારસ્પરિક સંક્રમણ થાય છે, અલેશ્યવીર્ય તે વીતરાય કર્મના સંપૂર્ણ ક્ષય.
અનાવશ્યક પદાર્થ શરીરમાંથી વિજિત થાય છે,
નિંદ્રાવસ્થામાં પણ તે પ્રવૃત્તિઓ ચાલુ જ હોય છે. વાળું જ હોય છે. અને સલેફ્યુવીય તે વીયતરાય
આ પ્રકારે થવાવાળી સર્વ પ્રવૃત્તિમાં પ્રવૃત્તવીર્યને કર્મના સંપૂર્ણ ક્ષયવાળું પણ હોય છે અને દેશ
“અનભિસંધિજ વીય' કહેવાય છે. આપણે હાલીયે ક્ષયવાળું પણ હોય છે. તે અનુક્રમે ક્ષાયિક અને
-ચાલીયે છીએ તે સમયે અગર તો હાથવડે કંઈક સાપથમિક વિય કહેવાય છે. સલેશ્યક્ષાયિક વીય તે
ઉંચકવા ટાઈમે વિશેષબળની જે આવશ્યક્તા રહે છે. સોગિ કેવળીને હોય છે, તથા સલેશ્ય ક્ષાયોપથમિક
એવી અચ્છિક પ્રવૃત્તિમાં પ્રવૃત્તવીર્યને “અભિવીય તે છદ્મસ્થ (અસવજ્ઞ)ને હોય છે. આ સલેસ્ય
સંધિજ” વીર્ય કહેવાય છે. ક્ષાયિક વિય તે અકષાયી જ હોય છે. અને સભ્ય ક્ષાયોપથમિક વય તે સકષાયી અને અકષાય એમ
આ બન્ને પ્રકારે થતા વીય પ્રવર્તનથી આત્મામાં બન્ને પ્રકારનું હોય છે. તેમાં સલેશ્ય અકષાયી ક્ષાપ- સતરૂપે કર્મોને પ્રવેશ થતો જ રહે છે અને કમ શમિક વીય ઉપશાન્ત મેહ અને ક્ષીણમોલ ગુણ- બ ધન થાય છે, પ્રત્યેક આત્મામાં અસંખ્ય આત્મપ્રદેશ સ્થાનક વાળાઓને હોય છે, અને સકષાયી ક્ષાયોપ
છે, અને પ્રત્યેક આત્મપ્રદેશમાં અસંખ્ય અસંખ્ય થમિકવીય સૂક્ષ્મપરાય ગુણસ્થાનક સુધીના જીવોને
વિર્યાશ છે. હોય છે.
સલેશ્ય આત્માના વીર્યમાંથી જેટલું વીય કમવડે
અવરાએલું છે તેટલા વીર્યને “આકૃતીય” કહેવાય વળી કૈવલિકવીર્ય અને છાધ્વથિકવીય એ બે છે, વીતરાય કમના ક્ષયોપશમ અથવા ક્ષયથી પ્રકારનું વીર્ય ગણી કેવલિક વયના અલેશ્ય અને પ્રગટ થયેલું વીર્ય, તે લબ્ધિવીર્ય કહેવાય છે, અને સલેશ્ય એમ બે ભેદ પાડી શકાય છે. તે બને ભેદ લબ્ધિવીર્યમાંથી જેટલું વય મન-વચન અને કાયાગઆકષાયીજ હોય છે. છાઘસ્થિક વીર્ય તે સલેમ્ય જ દ્વારા પ્રવર્તે છે તેને પરિસ્પન્દ વીર્ય કહેવાય છે. હોય છે અને તેના કષાયી અને અકષાયીરૂપ બે ભેદ ઉકળતા
ઉકળતા પાણીના ચરૂમાં જેમ પાણી ઉકળતું જ હોય છે.
રહે છે તેવી રીતે આત્મપ્રદેશમાં પણ કર્મને સંબંધથી લેચ્યાયુક્ત છાસ્થ જીવોના વીશ વિભાગ, મન વગેરેની પ્રવૃત્તિઓ ચાલુ હોવાથી સ્કરણ થતી વીતરાય કમના સંબંધથી તમામ તે ખુલ્લા હોતા જ રહે છે, જેથી સગી આત્માનું લબ્ધિવીય, જ નથી. અર્થાત ન્યૂનાધિક અંશમાં ખલા હોય છે. સ્થિર નહીં રહેતાં પ્રકંપિત બને છે. અને બીજ, વીતરાય કર્મથી ઢંકાએલા હોય છે. આત્મવીર્યની પ્રકંપિત અવસ્થામાં બળ-શકિત કયા જીવમાં કેટલા પ્રમાણમાં આત્મિકવીય ખુલ્લું હોય અને મન વગેરેની પ્રવૃત્તિ અનુસાર ન્યુનાધિક પ્રમાછે તેની અલ્પતા અને અધિકતાનું વર્ણન જૈનશાસ્ત્રમાં શુમાં કામણવર્ગણાના પુદ્ગલ સમૂહ-ધને આત્માને અતિ સુંદર રીતે બતાવ્યું છે.
ગ્રહણ કરે છે. કામણવગણના પુદ્ગલસમૂહ