Page Text
________________
લેખન
અમિત કુપા એક ગુરૂ-દેવની, ક્ષયે પશમ પણ અજબ હતું, ૧૯૮૧ સંવત સારી, ભવ્ય જીને સુરઠીયાળી, આજ્ઞા-ગુરૂની સેવા ગુરૂની, એજ મંત્રથી વિજય થતા. ૧૯ છાણી નગરના સંઘે કીધે, મહોત્સવ માટે જયકારી; અહ૫ દીક્ષા પર્યાય છતાં પણ, વ્યાખ્યાન કલામાં કોવિદ બન્યા, દેશે દેશના સંઘે આવ્યા, વળી ઠાઠ જાગ્યે ભભકાદારી, વિવિધ શાસ્ત્રાભ્યાસ થતાં, એક કવિવર પણ જનવગે ગણ્યા
થતાં એક કવિવર પણ જનવગે ગણ્યા શાંતિ-નાત્ર ને સંધ જમણે, રંગ રહ્યો મંગલકારી. ર૬ મધ્યે પણ અનોખું મેળવ્યું. ગ્રંથ ગુંચ્યા છે રસથી શુભ-મુહૂર્ત ને શુભ ચોઘડીયે, મંગલ હસ્તે સૂરિવર આપે, વાદવિવાદ તાવના કરીને, વિશ્વમાં જય જયકાર થયાં. ૨૦ લબ્ધિવિજયને આચાર્ય પદવી, નિજ પદે ગુરૂવર થાપ; વાણચાતુર્યથી વ્યાખ્યાન વાચસ્પતિ, બીરૂદ ગુરૂદેવે આપ્યું, જ્યનાદોને વનિ વિસ્તર્યો, હર્ષને માનું સાગર ઉભર્યો, કાવ્ય-ક્લાની નિપુણ-મતિથી, કવિ-કુલકિરીટ પદ વ્યાપ્યું, વિજયલબ્ધિસૂરિ જય જય બોલે, એ ધ્વનિ જગમાં વિસ્તર્યો. ૨૭ શાસન-રક્ષણની ધગશ અનુપમ, શાસન રક્ષક પંકાયા,
આચાર્ય પદવી મહત્વ ભરેલી, ગૌરવવંતી શિષ્ય દીપાવી, નિર્મલ સંયમ સાધના જેથી, શાસન ધ્વજને લહરાયા. ૨૧
પંજાબ, મારવાડ, મેવાડ વિચરી, સૂરીશ્વરે જય પતાકા ફરકાવી; જેઓની વાણી રસીલી મધુરી, વૈરાગ્ય રસની સુંદર કયારી, કઈ તીર્થોને સંઘે કઢાવ્યા, પ્રતિષ્ઠા અને જીદ્ધાર કીધા શ્રવણ કરીને માનવ જન-ગણું, કરે ત્યાગની તેયારી વાદી સાથે શાસ્ત્રાર્થો કરીને, વિજેતાના ગૌરવ લીધા. ૨૮ જેઓનું શિષ્ય મંડળ છે મોટુ, વિશ્વમાં વિચરે આજ્ઞાધારી, ઉપધાન, ઉઘાપને અને મહોત્સ, સૂરિની નિશ્રામાં ઘણા થતા, ગંભીરસૂરિ લહમણુસૂરિ, ભુવનતિલકસૂરિ શણગારી. ૨૨ કંઇ નરેશને જન-વને, હિંસા પંથથી દૂર કરતા વાચક જયંતવિજય ને વળી, પન્યાસ સપ્ત વિબુધ ભારી, ઉપદેશ અસરથી કસર નીકળી, દયા-ધમ પાલક થયા, અન્ય મુનિ મંડળ છે તપસી ત્યાગી, વૈરાગી સેવાકારી; ધન્ય ગુરૂએ નિજ વાણીથી ધમનાભાવે ખૂબ ભર્યો. ૨૯
Sા સામે જોઈને વિબુધ શિષ્યનું, કમલસૂરિ ગુરૂ અતિ હળ્યાં,
૧૯૮૨ ની સાલ કારમી, સૂરિના હૈયે શેક ભયે, શિષ્ય ગૌરવથી ગુરૂનું ગૌરવ, જાણ મનમાં ખૂબ હળ્યાં. ૨૩ નિજ ગુરૂદેવે જલાલપરમાં, દેડ પિંજરને ત્યાગ કર્યો સદ્ધ સંરક્ષક જગ વિખ્યાતિ, કમલસૂરીશ્વર જગ સ્વામી, મૂર્તિ પ્રતિષ્ઠા મહોત્સવ માટે. સઘ હર્ષથી આદરીયે, વયથી વૃધ્ધ થયા હતા જે, અનુભવ નિધિ સંયમ ધામી ચિર-સ્મૃતિ ગુરૂદેવની થાતાં, લબ્ધિસૂરિ દિલ હર્ષ ભર્યો. ૩૦ મનમાં શુભ-વિચાર ધર્યો કે, તૃતીયપદ ધર શિષ્ય કરું. પ્રત્યેક દેશના પાટનગરમાં, ગુરૂ-દેવના થાતાં ચાતુમાંસ, લબ્ધિવિજય દર્શનના વેત્તા, વ્યાખ્યાન શાતા શુભ વરુ ૨૪ જૈન સંઘ વાણી શ્રવણથી, ધરતે મનમાં અતિ ઉલ્લાસ આચાય પદ એક મહત્વની પદવી, જવાબદારી છે મિટી, કેશવલાલ વજેચંદ સંઘવી, કાઠે ગિરિરાજને અપૂર્વ સંઘ, શાસનના એક રખવાળીને, જેન-શાસનમાં પદવી મોટી ગુરૂદેવની નિશ્રાધારી, ઉપન્ય આનંદ રંગ ગુરૂસંઘ. ૩૧ આચાર્ય પદાર્પણ જૈન-શાસનમાં, પરંપરાથી ચાલે છે, જેસલમેર કુભેજગિરિ વળી, કુંભારીયાજી ને ગિરનાર,
ગ્ય સમર્થ આચાર્ય બનીને, વિય ધ્વજ લહેરાવે છે. ૨૫ અમહરા ને અન્ય તીર્થોના, સંઘે નીકળ્યા છે. સુખકાર;
કલ્યાણ આન્યુઆરી ૧૯૨ : ૮૪૭
| SR No. | 539217 |
| Book Title | Kalyan 1962 01 Ank 11 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Somchand D Shah |
| Publisher | Kalyan Prakashan Mandir |
| Publication Year | 1962 |
| Total Pages | 210 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Kalyan, & India |
| File Size | 9 MB |