Page Text
________________
= લ્યાણઃ નવેમ્બર, ૧૫૯૨ ૭૧ બાર આનંદ-પ્રભેદમાં મશગુલ બની ગયા અને યુવરાજ અને ભૂત્ય ઉપવન તરફની દિશાએ રાત્રિને પ્રથમ પ્રહર પુરે થયા પછી તે તરત’ વાન થયા. સહ નિદ્રાદેવીની આરાધનામાં ગુંથાઈ ગયા. લગભગ એકાદ ઘટિકા ચાલ્યા પછી ભ્રય કારણ કે નિત્યના કાર્યક્રમ મુજબ વહેલી સવારે બેઃ “કૃપાવંત, સામે દેખાય તે ઉપવન. પુનઃ પ્રવાસ શરૂ થતું હતું.
- ઉપવન ઘણું વિશાળ લાગે છે. અમે આરસ્તેથી રાત્રિને બીજો પ્રહર પુરે થવા આવ્યે હશે જ અંદર દાખલ થયા હતા. ત્યારે યુવરાજ પિતાની શસ્યામાંથી ઉઠીને બહાર યુવરાજે ઉપવન સામે નજર નરી. ચંદ્રને આવ્યું અને જે ભૂતયે આશ્ચર્ય ભરી વાત કરી. હળવે પ્રકાશ હતે. અને હળવા પ્રકાશમાં તે હતી તેને બેલા.
ઉપવન એક પ્રકારની છાયા જેવું નીરવ શાંત ભૂત્યના આવી ગયા પછી યુવરાજે કહ્યું જણાતું હતું. “આપણે અત્યારે ઉપવનમાં તપાસ કરવા જવું છે.” “આપણે ખૂબ જ સંભાળથી અંદર જવાનું
અત્યારે મધ્યરાત્રિએ ભૂત્યને આશ્ચય છે. પદરવ પણ ન થ જોઈએ.” યુવરાજે કહ્યું. થયું.
ભ્રત્યે મસ્તક નમાવીને આ સૂચના સ્વીકારી હા. દેવકન્યા હશે તો એને વૈભવ રાત્રિ અને ઉપવનમાં દાખલ થયા. ચાલવામાં કાળે જ જોઈ શકાય. યુવરાજે કહ્યું. બંને ખૂબ જ સાવચેતી રાખતા હતા. કારણ કે
ભૂત્ય તયાર જ હ. તે બોલ્યોઃ “એકાદ કેઈ પણ પ્રકારના ઝેરી જાનવરની શક્યતા અવમશાલ સાથે લઈ લઉં?”
ગણી શકાય તેમ નહોતી. ના... ચંદ્રનું અજવાળું ઉત્તમ છે.' કહી મુક્ત આકાશમાંથી હળવી ચાંદની વરસી યુવરાજે પિતાની તલવાર હાથમાં લઈ લીધી. રહી હતી. યુવરાજે ચારે તરફ નજર કરી. ઉપવન
ભૂત્ય આગળ થે. યુવરાજ તેની પાછળ ખૂબ જ વિશાળ હતું. સ્વચ્છ હતું અને સુંદર પાછળ ચાલવા માંડ.
પણ હતું. પરંતુ આ ઉપવનમાં કોઈ માનવી પડાવન ચેકિયાતે જાગતા જ હતા. તેઓ
રહેતું હોય તેમ જણાતું નહોતું. યુવરાજને ઓળખ્યા પછી નમન કરતા અને આગળ ચાલતાં ચાલતાં ભૂત્યે વૃક્ષની ડાળીએ સાવધાનને અવાજ કરતા રહેતા.
બાંધેલે હિંચકે બનાવતાં કહ્યું : “કૃપાવતાર, બંને પડાવ બહાર નીકળ્યા ત્યારે તેમની
સામે દેખાય તે હીંચકે... અમે એ દેવકન્યાને સામે પડાવને મુખ્ય ચેકિયાત આબે અને આ હિંચકે ઝૂલતી જોઈ હતી.” નમસ્કાર કરતાં બેઃ “મહારાજ, બે ચોકિયાત
' યુવરાજે હીંચકા નજીક જઈને તપાસ કરી...... ને સાથે મોકલું ?'
પુષ્પલતાઓથી વિંટળાયેલે હીંચકે હતે... ના. અમે સરોવર પાસે જઈએ છીએ. પરંતુ બેસવાની પાટલી નાની છતાં સ્વચ્છ હતી.. તારે એક કામ કરવાનું છે.”
યુવરાજના મનમાં થયું, જરૂર આ હિંચકે જ
- અહીં કોઈ લેવાને પુરાવે છે. નહિંતે આવા - હું વળતાં પાછે આવું ત્યારે મને મળજે,
ગાઢ અને નિજન પ્રદેશમાં હિંચકે શા માટે અને મારી આજ્ઞા પછી જ પડાવ ઉપાડવાને કે બજાવજે.
બાંધવામાં આવ્યે હેાયઃ જેવી આજ્ઞા. કહીને મુખ્ય રોકિયાતે આસપાસ શેઠીવાર તપાસ કરીને યુવરાજ 'મસ્તક નમાયું
ઋત્ય સાથે પાછા વળે. આ ઉપવન તેના
| SR No. | 539191 |
| Book Title | Kalyan 1959 11 Ank 09 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Somchand D Shah |
| Publisher | Kalyan Prakashan Mandir |
| Publication Year | 1959 |
| Total Pages | 64 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Kalyan, & India |
| File Size | 9 MB |