Page Text
________________
: ૭૦૬ : મારી ટેવ : આવતે તડકે જેગિયાના પ્રલંબ સૂર જે જેને ગોગલ્સની જરૂર હતી એવી એક વ્યએરડા આખામાં પથરાઈ જાય છે. પેરને ક્તિના ગોગલ્સ લઈ થઈ. તડકે મેટો માણસ કહેવાય. કોઈ મેટી પાય- ભલે એ ગયા પણ મને નવાઈ તે એ રીએ પહોંચી ગયેલા મુરબ્બીઓ હોય છે ને, લાગે છે કે એ જવાથી આનંદ થવે જોઈએ કે જે નાતીલા હેવાને કારણે કે સંબંધી તે એ ગોગલ્સ લઈ જનારને થ જોઈએ, હવાને કારણે ગામમાં આવ્યા હોય ત્યારે આપણે એમાં “ભાઈસાબના ગોગસ કેવાં ગયાં! ઠીક, ઘેર આવવાની મહેરબાની કરે છે ખરા, પણ પાઠ મળે !” એમ કરીને અન્ય સી રાજી શું પાંચદસ મિનિટ બેસીને, ચા-કેફી, કેકે કશું કામ થતાં હશે! જ પીવાની કડક ના પાડી દઈ મારે હજી ---
કે એમની વાત ખરી છે. મને ઘરનાં ફલાણાભાઈ (કેઈ બીજા મેટા માણસ) ને
- બારી બારણાં ચોકસાઈથી બંધ કરી જતાં આવત્યાં જમવાનું છે. એમ કહી આવ્યા એવા
હતું જ નથી. '
અને એટલે જ બહારગામ જ ઉભા ઉભા ચાલ્યાં જાય છે, એમના જે
જતા પહેલાં કે ઘણા કલાક માટે બહાર જતાં જ બપરને તડકે હોય છે. પણ એનું કંઈ
પહેલાં બારી બારણું એકસાઈથી બંધ કરી મને દુઃખ પૂર્ણ નથી. એવા ગરમ માણસનું
બરાબર તાળાં લગાવી, બધું એક પણ ભૂલ આપણે કામેય શું છે ?
વિના ઠીકઠાક કરીને બહાર નીકળી શકનાર પ્રત્યે - પરમ દિવસે રાતે અચાનક જાગીને જોયું મને બહુ માન છે. મોટું મકાન હોય, અનેક તે કંઈ જુદું જ દેખાયું. પેલી રાજકુમારીની બારણું હોય, બહારનાં ને અંદરનાં, ઓરડાનાં, વાર્તામાં આવે છે ને રાજકુમાર જંગલમાં ઝાડ પરસાળનાં, મેડીનાં અગાશી બાજુમાં, દાદરાનાં–ને નીચે સુતે હોય છે ને મધરાતે જાગી જઈને બારીઓ, સંખ્યાબંધ બારીઓ, ને પાછા કબાજુએ છે તે સામે સરેવરમાં પરીઓ નહાવા ટનાં બારણું, મંજૂસનાં ને પેટીઓનાં ઢાંકણું ઉતરી આવી હોય છે, એમ બારીમાંથી પિષી ને પાંજરાંનાં બારણું, ને અનાજના ડબ્બાના પૂનમની ચાંદની જ રમવા ઉતરી આવેલી. પેલે ઢાંકણા ને રેડિયે અને પંખા પરનાં કવર, રાજકુમાર તે બાઘ કે દેડીને પેલી પરીઓને અને ગંદડાના ડામચિયાને મેટા ઓછાડથી તમે કોણ છે ?” પૂછવા મંડી પડેલે. પરીએ ઢાંકી દેવાનું એ બધું યાદ રાખી શકનાર, બધું ગભરાઈને ઉડી ગયેલી ને કે પછી રાજકુમાર બરાબર બંધ કરવાનું સ્વસ્થતાપૂર્વક, કુશળતાગાંડેઘલે બની ગયેલું. હું પણ જોયું. તે પૂર્વક એક પણ ભૂલ વિના પતાવી શકનાર જરાય અવાજ કર્યા વિના સૂઈ જ રહ્યા, છેક પ્રત્યે હું માનની દષ્ટિએ જોઉં છું, કારણ સવારે ચાંદની જતી રહી હશે.
મારા પ્રત્યે હું એ પ્રકારનાં માનની દષ્ટિએ પણ મને બહુ ગમતી આ બારીઓ જ નથી જોઈ શકો! ગઈ કાલે સાંજે મારાથી ખુલ્લી રહી ગઈ અને બેચાર વાર તે મારે ભાગેય બારીબારણા બારીઓ ખુલ્લી હતી એને લાભ જેને ગોગ- બંધ કરવાનું આવ્યું છે. અમે બહારગામ લ્સની જરૂર નહતી એવી એક વ્યક્તિ, જવાનાં હેઈએ ત્યારે સી આગળથી સ્ટેશને હાસ્તે એ પણ વ્યક્તિ તે કહેવાય જ ને) જાય અને મારે પાછળથી ઘર બંધ કરીને
| SR No. | 539181 |
| Book Title | Kalyan 1959 01 Ank 11 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Somchand D Shah |
| Publisher | Kalyan Prakashan Mandir |
| Publication Year | 1959 |
| Total Pages | 44 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Kalyan, & India |
| File Size | 5 MB |