Kalyan 1958 12 Ank 10

SR No.: 539180
Original Sutra Author: N/A
Author: Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir
Publication Year: 1958
Total Pages: 56
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Kalyan, & India
File Size: 13 MB

Page 32

ઃ કલ્યાણઃ ડીસેમ્બર : ૧૯૫૮ ૧૫ : આપણા આત્મા પરથી મહાય ખસી જાય, જોઈએ,’ એમ જ્ઞાનીઓ કહે છે. જે મરજીયાત અને દેવ-ગુરુ-ધર્મનું રાજ્ય જામી જાય. થતો હોય તે, તે તેના ફળને પાર નથી પણ
જીવને સારામાં સારી ધર્મસામગ્રી મળે તેવી રીતે ન થતું હોય તે તેવી દશા લાવવા પણ તેને જે ખપ તેને ન હોય તો તેને માટે માટે ફરજીયાત ધર્મ કરવાની આજ્ઞા છે. ધર્મ સામગ્રી નકામી નિવડે..
| દેવભક્તિમાં આવશ્યક ખર્ચ નહિ કરનાજ્યારે દુઃખ આવે ત્યારે યાદ કરવું જોઈએ જેઓએ તે પિતાની ગૃહસ્થાઈનું અને ખાનકે અરિહંતની આરાધના ઓછી કરી તેનું દાનીનું લીલામ જ કર્યું છે. આ ફળ છે અને સુખ આવે ત્યારે યાદ કરવું વિષયને જેટલે વિકાર ઘટે તેટલે આત્મજોઈએ કે અહિતની આરાધનાનું જ ફળ છે. વિકાસ થયા વિના રહે નહિ.
જિનેશ્વર દેવને જેમણે પૂજ્યા નથી, સ્તવ્યા , જેને જિનભક્તિ, ગુરુભક્તિ, ધર્મશ્રવણ નથી અને જોયા નથી તેમના હાથ, તેમની વાણી અને દાનાદિ પ્રવૃત્તિઓમાં રસ નહિ. તે અને નેત્રો નકામા છે.
ખરી રીતે વિરતિને પામી શકતું જ નથી. સંસારના રાગી જીવે ગમે તેવા વિરા- સજજન માણસમાં બે ગુણ હોય છે. ગના સ્થાનમાં મૂકાય તે પણ સંસારને જ દોષ જેવા તે પિતાના, અને ગુણ જોવા તે પારઈચ્છવાના.
કાના. કદાચ બીજાના દોષ દેખાઈ જાય તે - ધર્મલાભમાં મનુષ્યપણાનું સુખ, દેવ- પચાવે, તેના ઉધ્ધારને પ્રયત્ન કરે. સુધરે તે લેકનું સુખ અને મેક્ષના સુખને પણ આપ- સારૂં, નહિ તે ઉપેક્ષા કરે અને પેલા દોષને, વાની શક્તિ છે.
એ છુપાવે કે કદી બહાર આવે નહિ. અતિ દુર્લભ મનુષ્યભવને જે ન ગુમા- તીર્થકરે સિધ્ધગીઓ છે અને મોક્ષની વ હોય તે ધર્મકથા જ કરવી અને વિકથા ઈચ્છાવાળા આપણે બધા સાધકગી છીએ. બિલકુલ કરવી નહિ.
સંસારી જીને રાજી રાખવા માટે રાગાદિ - આત્માનું અને પરનું હિત કરનારી કથા તે કરવા તે રખડવાની ક્રિયા છે. ધર્મકથા અને સ્વ–પરનું અહિત કરનારી જેટલી પુણ્યથી મળતી પણ સંસારની ચીજ કથા તે બધી વિકથા છે.
અવિરતિ નામને પાદિય હેય તેજ લઈ શકે. અધ્યાત્મજ્ઞાનના બેધરૂપ યોધ્ધાની જેના ઉપર કૃપા હોય તેવા પંડિતેને પણ કામ
એ ક અ ધિ કા ય રૂપ નિર્દય ચંડાલ પીડા કરે છે, તે મૂર્ખાઓને હાલમાં “કલ્યાણમાં જે વિષયે આવે છે પીડા કરે તેમાં શું નવાઈ?
તે એટલા તે સુંદર અને અભ્યાસ પૂર્ણ કામ એટલે વેદના ઉદયથી થતી દશા. લખાએલા હોય છે, કે જેથી “કલ્યાણ જેને માટે
જેને આંખ, કાન અને સ્પર્શનેન્દ્રિય ઉપર એક અગત્યનું સાહિત્ય થઈ પડયું છે, અને કાબુ ન હોય તેને વિટંબણાને કઈ પાર નથી. તેથી કલ્યાણ જૈન પત્રમાં સર્વોપરી સ્થાન ' જેને ધર્મભાવના ન જાગતી હોય તેણે લે છે, હું તે માટે મુબારકબાદી આપું છું. ભાવના જાગ્રત કરવા ફરજીયાત ધર્મ કરે -શ્રી સાકરચંદ માણેકચંદ ઘડીઆળી