Kalyan 1958 08 09 Ank 06 07

SR No.: 539176
Original Sutra Author: N/A
Author: Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir
Publication Year: 1958
Total Pages: 124
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Kalyan, & India
File Size: 19 MB

Page 93

પર્વાધિરાજ શ્રી પર્યુષણા મહાપર્વની આરાધનાનો
૦ મંગલ પ્રાણુ: ક્ષમાપના ૦ પૂ૦ પાદ આચાર્યદેવ શ્રીમદ્ વિજયલબ્ધિસૂરીશ્વરજી મહારાજ-અમદાવાદ, શ્રી જૈનશાસનમાં મહત્ત્વનો ધર્મ છે કેઈપણ હોય તો તે ક્ષમા છે, દશવિધ યતિધર્મમાં પ્રથમ ધર્મ ક્ષમા ફરમાવે છે. આજે ન્હાની-ન્હાની ક્ષલક વાતોમાં વિખવાદ જન્મતા હૃદયમાં વૈમનસ્ય જાગતાં વાર લાગતી નથી. પર્વાધિરાજ શ્રી પર્યુષણ પર્વની મંગલકારી આરાધનાના આ સુઅવસરે આપણે સા મતભેદને કારણે ઉભા થતાં મનેભેદને વિસારે મૂકી, ક્ષમા
પનાના શાસ્ત્રીય આદર્શને અપનાવી, આરાધક ભાવ જીવંત રાખીએ તો કેવું સારું ! પૂર પાદ આચાર્યદેવશ્રી આ લેખમાં “ક્ષમાપનાનો મહિમા, પિતાની કવિત્વભરી શૈલીમાં સચોટ ભાષાથી આપણને ઉપદેશે છે.
સં.
જમા વીરસ્ય ભૂષણમ ” “ક્ષમા એ વીરનું ભૂષણ પ્રત્યેના ક્ષમાભાવમાં જ સમાયેલું છે.
જા છે. આ વૃદ્ધ વાક્ય અનેક અનુભવોના આવશ્યક સત્રના પ્રતિક્રમણ અધ્યયનમાં શ્રમણ નીચેડરૂપ અને વીરમાં વસતી સહનશીલતાનું સૂચક
સૂત્ર પૂર્ણ કરતાં અંતે તારવેલું તત્ત્વ પણ આ છે. જે વીર પિતાની વિરહાકથી હજારેને કંપાવી ક્ષમામાં જ સમાઈ જાય છે. ત્યાં ફરમાવવામાં શકે, રણે ચઢે ત્યારે ભલભલા યોદ્ધાને પણ નમાવે, આવ્યું છે કે, આ કોટિનો વીર ક્ષમારૂપ ભૂષણને ધારણ કરી શકે,
___खामेमि सब्वजीवे सब्वे जीवा खमन्तु मे। હજારોને કંપાવવાની શક્તિ ધરાવનાર વીરમાં જે હજારના કંપને હસતે વદને વધાવી લેવાની મિત્તિ મે સવમૂકું વેર માઁ ન કરૂ છે તાકાત હોય તે એની વીરતા જીવનને અજવાળનારી. ' અર્થાત :- જગતના સઘળા જીવોને હું બને છે. આપત્તિઓને-દુઃખોને સમભાવે સહી લેવાની ખમાવું છું. તે જીવો મારી ઉપર ક્ષમા કરે! સર્વ શક્તિ વીર સિવાય અન્યમાં ન હોઈ શકે. આથી જ પ્રાણીઓ સાથે મારે મૈત્રી છે, અને કોઈની સાથે કહેવું જોઈએ કે, ક્ષમા એટલે કાયરતા નહિ; પણ મારે વેર નથી. ક્ષમા એટલે વીરતાઃ શ્રી અજુનમાલી, શ્રી દઢ
કેવી ઉત્તમ ભાવના ! જેના પવિત્ર હૃદયમાં પ્રહારી, શ્રી ચિલાતીપુત્ર એ સર્વ મહાત્માઓના
આ ભાવના રૂંવાડે રૂંવાડે રમી રહી હેય તે હૃદયને જીવનપ્રસંગે આપણું સ્વામે સાચી ક્ષમાને આદર્શ
સંસારમાં પણ મુક્તિના સુખનો અનુભવ થાય છે, રજુ કરે છે.
અને તે પ્રાણી જગતને વંદનીય બને છે. જેમ જેમ એક વખત કર્મવીર બનીને અચિંત્ય સાહસ આ ભાવના વધુ વિસ્તૃત બનતી જાય છે, તેમ ખેડનારા એ મહારથીઓ જ્યારે પુનિત પંથના તેમ આત્મ–ભાવનાને વિકાસ થતો જાય છે. આ પ્રવાસી બન્યા ત્યારે ક્ષમાને પોતાના આભૂષણ તરીકે ભાવનાની પરાકાષ્ટા એજ કેવળજ્ઞાનને પ્રથમ સમય. જાળવી એ સાચા ધર્મવીર બન્યા. માટે જ આ આ તત્વ જે આત્મામાં જેટલે જેટલે અંશે વિકસતું પ્રાતઃસ્મરણીય મહાત્માઓને આજે આપણે નમઃ જાય છે એટલે તેટલે અંશે તે આત્માને જિનશાસનના સ્કાર કરી નિરાને મહાન લાભ મેળવીએ છીએ. અનુપમ આસ્વાદને પરિચય થતું જાય છે અને ગમે તેવા પાપી જીવનમાં જ્યારે ક્ષમાદેવી આવી વસે એટલે તેટલે અંશે તે પિતાના જીવનને નિરુપાધિક છે, ત્યારે એના પાપમ્પંજ નષ્ટ–ભ્રષ્ટ થઈ જાય છે, બનાવતો જાય છે. એક બાજુ તેને પૂર્ણ સન્માનનાં અને ધિક્કારને પાત્ર વ્યક્તિ આદરણીય અને આરાધ્ય ઝેરી પ્રલોભને લોભાવી શકતાં નથી કે બીજી બાજુ બને છે. માટે જ જે વિશાલ દષ્ટિથી વિચારીએ તે તેને સારાય વિશ્વને ફિટકાર પણ ભાવી શક્તા નથી. જણાશે કે સમગ્ર દ્વાદશાંગીનું રહસ્ય, પ્રત્યેક પ્રાણી ક્ષમાની આ ઉંચકાટ પામવાને માટે જ બાદશાંગી