________________
છે અને નમસ્કાર કરતા બેલ્યાઃ “મહારાજ ધામ તડકે તપે છેઆપની કાયા કમળ છે.... -
જરા વિસામો લે.” ન મુનિએ કશો ઉત્તર ન આપે. પરંતુ પ્રસન્ન નજરે દષ્ટિ કરી.
બધા ગેવાળીયા જાણે ધન્ય ધન્ય બની ગયા અને એક પ્રશ્ન કર્યો. “ મહારાજ, છે આપને કઈ બાજુએ જવું છે?”
ઉત્તર વાચાલા” મુનિ બહુજ ઓછું બેલતા હતા...મોટે ભાગે મોન જ રહેતા હતા કે
તરત એક વૃદ્ધ શેવાળીયાએ કહ્યું. “તે બાપજી, આ રસ્તેથી ન જશે.સામેના કે છે તેથી જજે. સામેને રસ્તે જરા લાંબે છે પણ નિર્ભય છે.આ રસ્તે ઘણે ટૂંકે છે છે પણ ભયંકર છે. આ માર્ગેથી જનારનું માર્ગમાં જ એક ઉજ્જત બનેલા ઉપવનવાળા દ આશ્રમ પાસે મેત થાય છે.” | મુનિએ પ્રસન્ન મધુર સ્વરે પુછ્યું “કેમ ?”
વૃષ્ય ગોવાળીયાએ કહ્યું: “ શું આપને કશી ખબર નથી બાપજી? અરે એ છે ઉપવનમાં તે એક દષ્ટિવિષ સંપ રહે છે, એનું નામ ચંડકૌશિક છે! એની નજર છે પડતાં જ માનવી ત્યાં ને ત્યાં જ ભણું થઈને પ્રાણ ગુમાવી દે છે. ” 1 મુનિ સર્વ ગોપાલક સામે પ્રસન્ન મુદ્રાએ જઈને ટૂંકા માગ તરફ ચાલવા લાગ્યા.
તરત એક ગોપાલકે કહ્યું. “ મહારાજ! એ તરફ નહિ, પિલી તરફએ તે ના મોતને માર્ગ છે. ” ,
પરંતુ મુનિ જરાય ભયભીત થયા વગર આગળ ચાલવા માંડયા.
ગેવાળીયાઓ મુનિને પાછા વળવા માટે બુમ મારવા લાગ્યા. પરંતુ નિરંતર છે. નિજમાં રમણ કરતા જ્ઞાતપુત્ર શ્રી વર્ધમાનસ્વામી કઈ પ્રકારના ભય વગર ઉત્તર વાચાલાના ટૂંકા માર્ગ તરફ જવા માંડયા.
વૃષ્ય ગેપાલક બોલી ઉઠશેઃ “અરેરે, રૂપરૂપના અવતાર જેવા આ સાધુને ન કાળ જ આવે લાગે છે!”
અને જ્ઞાતપુત્ર શ્રી વર્ધમાનસ્વામી તે ડીજ વારમાં દૂર નિકળી ગયા.... . ગે પાલકની દષ્ટિ–મર્યાદાથી અદશ્ય થઈ ગયા.
આ બે કેશ ચાલતાં ચંડકૌશિક-નાગનું ભયંકર અને મતની મસ્તી જેવું ઉજડ આ ઉપવન આવ્યું.
મુનિ ઉજડ ઉપવનમાં જ દાખલ થયા,
ઉપવનનું સૌન્દર્ય વિષના પ્રભાવથી નષ્ટ થઈ ગયું હતું. પશુ, પંખી ને માનના જાડછાડ 9998 રજૂછ9999
జండిందండిగిరిడియండిడివడివడిండిపడినదయండిడియాసిన
