Kalyan 1958 03 04 Ank 01 02

SR No.: 539171
Original Sutra Author: N/A
Author: Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir
Publication Year: 1958
Total Pages: 110
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Kalyan, & India
File Size: 16 MB

Page 13

આ ત મ નાં
હમણાં મુબઈદાદર ખાતે અન્ય મહેસવ પૂર્વક જે અમૂલ્ય ગ્રંથરત્નના ઉદ્ઘાટન સમારશ ઉજવાયા, તે દક્ષિણમાં દિવ્ય પ્રકાશ' ગ્રંથ, દક્ષિણના પ્રદેશમાં જૈનધર્મની પ્રભાવનાના કડીઅદ્ ઇતિહાસ છે. તદુપરાંત પૂ. આ મ॰ શ્રીમદ્ વિજ્યલક્ષ્મણુસૂરીશ્વરજી મહારાજશ્રી તથા પૂર્વ મુનિરાજ શ્રી કીર્તિવિજયજી મહારાજશ્રીના ધર્મપ્રચારનું યશસ્વી પ્રતીક છે, આ ગ્રંથનુ સંપૂર્ણ સંચાજન-સંપાદન પ્રસિદ્ધ લેખક ભાઇ શ્રી ધીરજલાલ ટોકરશી શાહે પશ્ચિમપૂર્વક કર્યું છે. આ ગ્રંથમાં પ્રાસગિક અનેક ઉપયોગી તાત્ત્વિક, સાત્ત્વિક તથા ચિંતન-મનન પ્રધાન વિચાર સામગ્રી રજી થઇ છે, જે ખુબ જ ઉપકારક તથા વર્તમાનકાલના વાતાવરણમાં સ કાઇને ઉદ્ભધક છે,
જવાળાં
મનુષ્યને પ્રશ્નાશ પ્રિય છે. અધકાર ગમત નથી, જરાયે પસંદ પડતા નથી. તેમાં પણુ અંધકારપટ અતિ ઘેરા હોય અને સમીપમાં સમીપ રહેલી વસ્તુઓ પણ ષ્ટિગોચર ન થતી હાય તે એ ત્રાસી ઉઠે છે. અને તેમાંથી મુક્ત થવાની ઝંખના કરે છે. જો કે આ પૃથ્વીના પટ પર એવા મનુષ્યા પણ મળી આવે છે કે જેમને અધકાર અમુક અંશે પ્રિય હાય, કારણ કે એ વખતે તેમને ઘર ફાઢવાની, દુકાને તાડવાની, વસ્તુઓ તફડાવવાની, જારકર્મ કરવાની અને ખૂન કે ખીજા તાકાના કરવાની વિશેષ અનુકૂળતા મળી રહે છે. પશુ એ જ મનુધ્યેાને જ્યારે અંધારા એરડામાં પૂરવામાં આવે છે, અને તે પ્રકાશની કઇ રેખા જોઇ શકતા નથી, ત્યારે તેમની સ્થિતિ કેવી કઢંગી થાય છે ? તેમાંના કેટલાક એહેશ બની જાય છે, તેઓ આ પ્રકારનાં જીવન કરતાં મૃત્યુને વધારે સારૂં ગણે છે. તાપ કે તેમને પણ જીવનના આનંદ માટે તે પ્રકાશ જ જોઈએ છે.
તેથી જ આત્માનાં અસ્તિત્વ તથા ચૈતન્યક્તિની વિશિષ્ટતા ઉપર વેધક પ્રકાશ પાથરતી મનનીય સાહિત્ય સામગ્રી. દિવ્યપ્રકાશ' ગ્રંથમાંથી ઉદ્ધૃત કરીને કથાગુ'ના વાચકો માટે રજુ કરી છે. સ ક્રાઇ આ વિચારધારાને અનનપૂર્વક વાંચે !
પ્રાચાગિક પ્રકાશ
પ્રકાશની પ્રાપ્તિ અનેક રીતે થાય છે.
આ જ વા
ઝમકારા થાય
ચકમકના એ પત્થરો કે પત્થર અને લેખડના ટુકડો સામસામા અફળાય તેા તેમાંથી તણખા ઝરે છે, અને પ્રકાશના થાડા છે. આ ઝબકારા કેટલાક મા ભૂલેલા સુસાફ્રાને ઉપકારક થઇ પડે છે. કારણ કે તેમના આધારે તેએ સાચા મા શેખી કાઢે છે. અને પેાતાનાં ગતવ્ય સ્થાને પહેાંચી જાય છે.
દીવામાં દીવેલ, તેલ કે ઘી પૂરેલ' હાય, વાટ મૂકેલી હાય તેને કાંડીથી પેટાળ્યે હુય તેા ઠીક ઠીક પ્રકાશ થાય છે. આ પ્રકાશમાં ઘરની વસ્તુઓ ઝાંખી ઝાંખી જોઈ શકાય છે અને કઈ પણ ક્રમ કરવું હોય તે ખુશીથી કરી શકાય છે.
રાડાં, સાંઠી કે લાકડાં સળગે તે તેમાંથી પશુ પ્રકાશ થાય છે અને તેના આધારે ઘણી વસ્તુઓ જોઈ શકાય છે. પેશ્વાઓના સમયમાં રાત્રિના સમયે અગત્યના કિલ્લા પર અમુક પ્રકારનું તાપણું કરવામાં આવતું, જેથી દૂર રહેલા કિલ્લા પરના મનુષ્યને ખબર પડી જતી કે સ્થિતિ રાખેતા મુજબની છે કે લડાઈના ભય સૂચવનારી છે.
વિજળીના ઉપયાગથી જવલંત પ્રાશ થાય છે. તેથી રહેવાના મકાનમાં, પેઢીઓમાં, કોર્ટ