Page Text
________________
ધપાવી આવ્યેા. પછી તે એક અજગર આવ્યે તેણે પણ બકરીનું ભક્ષણ કર્યું. આગળ પરપરા વધતી ચાલી....તેનુ પણ ઢિંક ઢંક) નામના પક્ષીએ ભક્ષણ કર્યું ઉડી વડવૃક્ષ ઉપર જઈ બેઠું તે જ વૃક્ષ નીચે રાજાની છાત્રણીએ નિવાસ કર્યો તે દ્વિકના લટકતાં પગને વડની વડવાઈ જાણી રાજ સેવકાએ હાથીને નીચે બાંધ્યા, કે તરત જ પક્ષીએ પગ ઊંચા કરતાં હાથી ઉપર તણાયા. સુભટાએ પક્ષીને ઘા કર્યો, તપાસ કરી તે તેનાં ઉત્તરમાંથી અજગર નીકચ્ તેમાંથી અજા—ખકરી નીકળી, તેમાંથી પણ ચીભડું પછી તેમાંથી પણ હું અને ખીજા પણ ગ્રામ્યજને નીકળ્યાં....ખેલે આ મારી અનુભવની વાણી તમાને માન્ય છે? કાણુ ખેલે ?
૮ હા ’ અને ‘ ના ’ એમ બંનેમાં મેટો વાંધો ! પરન્તુ....ભાઈ ! એ તે કદીષણ ન અની શકે. કંડરિકે પેાતાનું મંતવ્ય રજૂ કર્યું.
કેમ નહિ ? પેલું બને તે આ કેમ ન બને ? શું પેલું !
ભારતમાં વિષ્ણુપુરાણાદિની શ્રુતિએ તે શું નથી સાંભળી ? એલાષાઢ પૂછ્યું.
ના, ભાઇ ! કંડરિકે કહ્યું.
• ક્લ્યાણ ઃ એપ્રીલ : ૧૯૫૭ : ૧૧૩: વાત એમ આવે છે કે: સૌથી પ્રથમ સમગ્ર જગત પંચમહાભૂતથી રહિત હતું અને એકાવ હતું, પાણી, પાણી ને પાણી, બીજું કાંઈ જ જોવા ન મલે ! અચાનક એવુ... તે બની. ગયું કે:-તેમાં એક ઈંડુ ઉત્પન થઇ આવ્યું, જલતરંગાથી તે પુટી ગયું. અને તેમાંથી સુર, નારક, પર્વત. માનવ, અગ્નિ વગેરે ઉત્પન્ન થયાં.
ખસ, ત્યારથી જ જગતની શરૂઆત થઈ, ને અદ્યાધિ દેખાતાં સઘળાંચે પદાર્થોનાં પગરણ મંડાયાં !
તેમજ ઉપર્યુક્ત બધીયે ચીજો વિષ્ણુના ઉદરમાં સમાઈ ગઈ, ઉપરાંત તે વિષ્ણુ પણ દેવકીના ઉદરમાં, દેવકી પણ એક નાની શય્યામાં પેઢી ગઈ. આવી રીતે જો એકજ ઇંડામાં ત્રણેય જગત્ સમાઈ જતું હોય તે પછી મારી વિચિત્ર લાગતી વાત પણ એમ બનવું અસંભવિત છે. ” ? એમ તારાથી કહી શકાય નહિ!
66
વાંચકે ! આમાંથી યથાર્થ અને કલ્પનાનાં અંશની તારવણી કાઢવાની છે,
આ શુ કહેવાય? યથાર્થ કે કલ્પના....? ના, ના. આમાં તે કેવલ કલ્પના જ તરી આવે છે. યથાર્થના તે અંશેય નથી.
ગાળાના પત્થરને
"
.
એ મારવાડીએ હાંડા લઇને કુવામાંથી પાણી ભરવા ગયાં. એમાં એક મારવાડી અકસ્માતથી હાંડાસાથે કુવામાં પડી ગયા. પણ ડુખ્યા નહિ. એણે કુવાના પકડી રાખ્યા હતા. પેલાએ એના દોસ્તને પુછ્યું તું ડુખી તે નહિ જાયને ? તને આમ કુવામાં જોઇને મારૂ હઈયુ વલાવાઈ જાય છે. ' પાણીમાં પડેલાએ કહ્યું, ના એમ થોડા ટાઇમમાં ડુબું તેમ નથી. ગામમાં જઇને દેરડું લઈ આવે તે બહાર નીકળી શકું, પેલા દોસ્ત ગામમાં ગયા, ફ્રી પાછા કલાક પછી કુવા પાસે ગયે, અને ખેલ્યું, • કેમ દાસ્ત ! હજી ડુબી જાય એમ નથી ને? એણે કહ્યું; ' ના, ના પણ તું દોરડુ લઇ આવ્યા ? પેલાએ કહ્યું • ના રે, ગામના લે। દયા વગરના છે, દોરડું આપવાના એ આના પડશે એમ કહે છે, એટલે હું ખાલી હાથે પાછા ફર્યા
| SR No. | 539160 |
| Book Title | Kalyan 1957 04 Ank 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Somchand D Shah |
| Publisher | Kalyan Prakashan Mandir |
| Publication Year | 1957 |
| Total Pages | 56 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Kalyan, & India |
| File Size | 6 MB |