Kalyan 1957 02 Ank 12

SR No.: 539158
Original Sutra Author: N/A
Author: Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir
Publication Year: 1957
Total Pages: 68
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Kalyan, & India
File Size: 12 MB

Page 26

Madr
કે વિચારવા જેવાં સુવાક = = =શ્રી દલીચંદ ભૂદરભાઈ ગાંધી )
ત્યાગ એ પરમ પુરુષાર્થનું પરિણામ છે. ત્યાગનું શરણુ બળવાન પુરુ જ ગ્રહણ કે કરી શકે છે. ત્યાગ એ સિંહવૃત્તિવાળા પાત્રમાં જ ટકે છે. સી જી આત્મપ્રકાશને ભેટવા તત્પર છે. ઘટતે પુરુષાર્થ પણ કરે છે. અપાર દુઃખ પણ વેઠે છે. છતાં વાસ છે નાની આંટીમાં ફસાયેલા પ્રાણીને પુરુષાર્થ ઘાણીના બળદની માફક ત્યાં ને ત્યાં જ રાખી મૂકે છે. આસક્તિને રાગ ચિત્તની વિશુદ્ધિ થવાથી નાશ પામે છે. શુદ્ધ ઘેરા
ગનાં પરિણમન તેવા જ અંતઃકરણમાં સહજ સહજ થઈ જાય છે. * તપશ્ચર્યાથી પૂર્વ કર્મોનો ક્ષય થતું હોય છે. પૂર્વ કમ ક્ષય થવાથી આત્મા હળવે
બને છે, અને તેને વિકાસ થાય છે. પુણ્યકર્મથી સુંદર સંપત્તિ મળે પરંતુ સંપત્તિથી આત્મા ભારી બનવા સંભવ છે. તેથી જ મહાપુરુષે પુણ્ય ન ઈચ્છતાં માત્ર પાપકર્મને ક્ષય જ ઈચ્છે છે. પુણ્ય એ છે કે સેનાની સાંકળ છે, છતાં સાંકળ એ પણ બંધન જ છે. જેણે બંધનરહિત થવું હોય તેણે સોનાની સાંકળ પણ તજી દેવા પ્રયત્ન કરે
જોઈએ, અને નિરાસક્તપણે કર્મોને ભેગવી લેવાં જોઈએ. છે. * સંસાર આખો જ જ્યાં નાટકરૂપે છે ત્યાં બીજા નાટક શાં જેવા? જે સ્થળે ક્ષણ
પહેલાં સંગીત અને નૃત્ય થઈ રહ્યાં હોય છે ત્યાં જ થોડી ક્ષણ બાદ હાહાકારભર્યા થી કરૂણ રૂદને થાય છે, ત્યાં તેને સંગીત માનવાં? આભૂષણે બાળકની ચિત્તવૃત્તિને
પિષવાનાં રમકડાં છે. ત્યાં સમજુને મોહ શા? ભોગે તે આધિ, વ્યાધિ અને ઉપાધિ આ ત્રણે તાપનાં મૂળ છે. દુઃખના મૂળમાં સુખ શી રીતે સંભવે ? હું જ કર્મ એવી વસ્તુ છે કે તેનું ફળ તેના ભક્તાને જ મળે તેમાં પિતાના જીવાત્મા સિવાય
કઈ પણ કાળે ન્યૂનાધિકય કઈ કરી શકે જ નહિ. આથી જ કહ્યું છે કે, તમે જ તમારો છે બંધ કે મક્ષ કરી શકો છો. છે કે વિશ્વમાં સૌ કોઈ સ્વાર્થ પૂરતું જ સગપણ રાખે છે. એક તરફને સ્વાર્થ ગમે એટલે
- સૌ કઈ બીજાને અનુસરવાનાં. છે તે ભેગેને ભગવ્યા પછી ત્યાગવા એ દુર્લભ અને આસક્તિ હઠાવવી એ અતિદુર્લભ Sી છે. ભેગની જાળ છૂટવી બહુ બહુ કઠણ છે, માટે મુમુક્ષુએ ભોગોથી દૂર જ રહેવું. છે : આસક્તિ એ આત્મમાર્ગથી ભૂલાવી સંસારમાં ભટકાવે છે. આસક્ત મનુષ્ય અસત્ય છે. છે. માર્ગમાં આખું જીવન વેડફી નાંખે છે, અને આખરે તે વાસનાને જ સાથે લઈ
મૃત્યુને શરણે જાય છે..
મમત્વના ગંદા વાતાવરણમાં તે જીવ માત્ર સબડી રહ્યાં છે. પિતાની માનેલ વસ્તુ પર છે આસક્તિ અને અન્ય પર તેલ એ આખા જગતની મનોવૃત્તિ છે. ત્યાં સમજુ મનુષ્ય
જાગૃત રહી શકે છે, અને જે સમય ગયે તે ફરી ફરી મળતું નથી તેમ માની
પિતાના (આત્મશોધનના માર્ગમાં પ્રયાણ કરે છે. 9િ99999999999999
adriడి వడివడిగోడికోడిడియాసిండికేసింది