Kalyan 1956 08 Ank 06

SR No.: 539152
Original Sutra Author: N/A
Author: Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir
Publication Year: 1956
Total Pages: 70
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Kalyan, & India
File Size: 12 MB

Page 40

: ૪૦૮ : ક્ષમાની ઉપાસન્યઃ
પણ પ્રાયશ્ચિતને ભાગી બને છે. જ્યારે નિરર્થક અને માવપણું એટલે ભાવનમ્રતા (માનસિક અશુદ્ધ અનુષ્ઠાન પશ્ચાત્તાપના કારણે શુદ્ધ બને નમ્રતા) “ચ્છા વર્ણ અસંયમયેગને અટકાવવાના છે, તેથી તે અશુદ્ધ શુદ્ધ કહેવાય છે. માટે અર્થમાં છે, “મિ વર્ણ ચારિત્ર રૂપ મર્યાદામાં પશ્ચાત્તાપ આત્મશુધિમાં અમૂલ્ય વસ્તુ છે. હું રહે છું એ જણાવવાના અર્થમાં છે, “દુ
ક્ષમા એ કાયરતાનું લક્ષણ નથી, પણ તે પાપકર્મ કરનારના આત્માને નિંદવાના અર્થમાં વીરનું ભૂષણ હોઈ શ્રેષ્ઠ ગુણ છે. તે માનવને છે, “ક કરેલા પાપના સ્વીકારના અર્થમાં છે, ડ ઉન્નત બનાવી દેવ બનાવે છે. ક્ષમા વિનાનો ઉલ્લંઘન કરવાના અર્થમાં છે. મિત્રછા મિ દુis માનવ પશુ કે દાનવ છે, ક્ષમા વિનાના અનેક નું ઉચ્ચારણ સ્વતઃ વાચિક નમ્રતાનું દ્યોતક છે, માટે ગુણાદિ નિષ્ફળ બને છે. ક્ષમાશીલ આત્મા જ મનવચન-કાયાને નમ્ર બનાવી જડેચેતનના સંત છે. ગમે તેવા વૈરીને પણ મિત્ર બનાવી સંગ્રામ સમા આ સંસારમાં મન-વચન અને શકે છે.
કાયાથી કરણ–કારણ અને અનુમોદન દ્વારા hatred ceases by love and not દુર્ગાન-દુભાષિત-દુષ્કૃત્યાદિ જેના પ્રત્યે થયા by hatred.
હોય જે બદલ પશ્ચાત્તાપ ધારણ કરી ક્ષમા ઢષથી ઠેષ નાશ પામતે નથી, પણ પ્રેમથી. માંગી ફરી તેવું ન કરવાની પ્રતિજ્ઞા લેવાય તે
the evil passions rising within આ પર્યુષણ પર્વ પાવનકારી બને. વૈર–વિશેthe mind hard to be overcome. ધને તિલાંજલિ આપી સર્વ પ્રાણી પ્રત્યે સમભાવ should manfully be fought. he 3477 Gudelia ( equality and fraternity who conquers them, is the con. પ્રકટાવી આ પર્વની આરાધના કરવાની છે. એ queror of the world.
પર્વની સાચી આરાધનાના અભાવે ભવભ્રમણ મનની અંદર ઉત્પન્ન થતા દુર્જ દુષ્ટ મને વિકારની ચાલુ છે.દુખ ટળતું નથી અને સાચું સુખ પ્રાપ્ત સામે બહાદુરીથી લડવું જોઈએ, જે તેમના ઉપર થતું નથી. જય મેળવે છે તે ત્રણ ભુવનને વિજેતા છે. ક્ષમા માગનાર જ આરાધક બને છે.
પર્યુષણ પર્વ એટલે ક્ષમાની ઉપાસનાનું ક્ષમાની યાચનાથી પિતાને એકાંતે લાભ જ પર્વ. ક્ષમાયાચનાની આપલે થાય છે. પણ કેની થાય છે, અને કદાચ સામી વ્યક્તિ પણ સાથે? મેળ હોય તેની સાથે કે કમેળ હોય તેની ક્ષમાને પાઠ શીખી શાંત થાય. પશ્ચાત્તાપ–પ્રાયસાથે? જોઈએ ક્યાં? જયાં મેળ ન હોય ત્યાં. શ્ચિત કે ક્ષમાપના તપ છે અને ધર્મ પણ છે. વૈમનસ્યના વિસર્જન માટે જ આ પર્વ આવી સુખ ધર્મથી જ મળે છે, પણ અન્યથા નહિ. પહેચે છે. નિંદા, આક્ષેપો કે હુંસાતુંસીથી દેહ, સ્ત્રી, પુત્ર, સ્વજન ધન સુખદાયક છે શું આપણે આત્માને ઉજજવલ બનાવી શકીશું? એમ મૂઠ માને છે, ત્રિલેકનાથ શ્રી જિનેશ્વર દેવેમિચ્છા મિ દુક્કડમ દેવા માટે મન~વચન એ જ્ઞાનથી પોતાની મુક્તિ નિશ્ચિત થવાની જાણવા અને કાયાને નમ્ર બનાવવાના છે. એ ભાવ તેને છતાં સ્વયં તપશ્ચય આચરી છે અને જગતને અક્ષરમાંથી નીકળે છે. “મિ વર્ણને મૃદુ અને ઉપદેશેલી છે. તેનાથી વિઘો નાશ પામે છે, માદવ અર્થ થાય છે, મૃદુપણું એટલે કાયનમ્રતા દેવે સેવક બને છે. કામવિકાર શાંત થાય છે.