Kalyan 1956 08 Ank 06

SR No.: 539152
Original Sutra Author: N/A
Author: Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir
Publication Year: 1956
Total Pages: 70
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Kalyan, & India
File Size: 12 MB

Page 26

: ૨૮૮ :: અબળા અને આર્ય સંસ્કૃતિઃ
રૂઢીઓથી ઘડ્યું છે કે, તે લાગુણ પ્રત્યેના પૂર્વે વિચાર્યું તેમ, સ્ત્રી જાતિના ચંચળ વિવેકને તેનામાં નિરંતર વિકાસ થાય. સ્વભાવને કારણે, તે અટપટાં વ્યવહારમાં કે
રાજદ્વારી ક્ષેત્રે ટકી શકે તેમ નથી. વળી તે પુરુષ કરતાં સ્ત્રી જાતિમાં કામની વિવશતા
સ્ત્રી જાતિને તે ક્ષેત્રે ખડી કરવામાં રાષ્ટ્રને વિશેષ છતાં, જે સ્ત્રી તે આર્યસંસ્કૃતિની
એકાંતે લાભ નથી. કારણ કે, તે ક્ષેત્રે ઉપસ્થિત પ્રણાલિકાને અનુસરી વિવેકપૂર્વક પહેરે-એ,
થતાં ભયંકર ઘર્ષણથી તે ક્ષેત્ર ખેડનાર હર ખાય-પીવે, રમે રાચે, ઉઠે બેસે, હરે ફરે,
કેઈને બેલે–ચાલે, તેને તે કામની વિવશતા પજવતી
સ્વભાવ વધુ ને વધુ કઠેર બની
જાય છે. નથી. જેઓ તે પ્રણાલિકાનું ઉલ્લંઘન કરે છે,
સ્ત્રી જાતિ પણ તે ક્ષેત્રે ખડી રહે તે તેઓને તે કામની વિવશતા પજવ્યા વિના તેના હૈયામાં જે વાત્સલ્યભાવ છે, તે એ રહેતી નથી અને તેઓનું અધઃપતન થાય છે. ભયંકર ઘર્ષણથી ક્રમે ક્રમે હણાઈ જાય. અને
સ્ત્રી જાતિમાં હૃદય-બળની ઉણપને કારણે તે સ્ત્રી જાતિ કઠોર બની જાય. પરિણામે તેની શીલ વિના અન્ય કઈ માગે તેના આત્માને કુખે રહી સંસ્કાર પામતે ગર્ભ કઠેર બને. વિકાસ એટલી ત્વરાથી પ્રાયઃ સુલભ નથી. કેમે કમે તે માનવજાત રાક્ષસ બની જાય. આ માટે જ, આર્યસંસ્કૃતિએ આ મહિલાને પરિણામે સર્વત્ર અશાંતિ ફેલાય. માનવ જીવન એને પ્રાણને ભેગે પણ શિયળ સાચવવા નની મઝા સમૂળગી ચાલી જાય. ખાસ પ્રેરણા પાઈ છે.
સ્ત્રી જાતિ ઘર છોડી બહારનું ક્ષેત્ર વધુ ને
વધુ ખેડશે, તે તેનું પરિણામ એ પણ આવશે, - સર્વશિરોમણિ તે શીલધર્મની ઉપાસના
કે બાળઉછેરને ભારે હાનિ પહોંચશે. પરિતે લજ્જોગુણના વિવેજ્યુક્ત સેવનથી અતિ
ણામે રાષ્ટ્રની ઉગતી પ્રજા બળ અને સંસ્કારસરલ બની જાય છે. અને તે શીલધમની
હીણ બનશે. તે મોડું થાય તે પહેલાં આપણે, સુંદર ઉપાસના વડે વ્યક્તિને આત્મા ક્રમશઃ
આપણી તે ભૂલ સુધારી લેવાની જરૂર છે. મૂળસ્વભાવમાં સ્થિર થાય છે. અને અંતે
એટલે કે જે જેને લાયક હય, તે તેને શાશ્વત શાંતિ પ્રાપ્ત કરે છે.
પિતાને અધિકાર સમજી કરવું જોઈએ. તેમાં વિવેકયુક્ત બંધન-મર્યાદા વિના વ્યક્તિને સ્ત્રીપુરુષના સમાન અધિકારની ખેતી હંસાવિકાસ શકય જ નથી. વ્યક્તિના જાતીય સ્વ- તુસી તે ઊલટું આપણું ઘર પતન નેતરશે. ભાવ મુજબ બંધન અવશ્ય હોવું જોઈએ. તે વ્યક્તિમાં જે જાતીય સ્વભાવ પડે છે. આર્ય સંસ્કૃતિએ વ્યક્તિના કલ્યાણાર્થે જાતીય તે જાતીય સ્વભાવ દુર્ગણે ભણી ખેંચી ન સ્વભાવ મુજબ, જે મર્યાદાઓ રચી છે, તેને જાય, તે વાસ્તે આપણે સર્વેએ ખાસ સાવધાન અનુસરવામાં જ વ્યક્તિ, સમાજ, રાષ્ટ્ર અને રહેવાનું છે. તે માટે આર્ય સંસ્કૃતિની પ્રણાલિકાને વિશ્વનું હિત છે.
વિવેકયુક્ત રીતે અનુસરવું તે વધુ હિતાવહ છે. (3) 2VY 5 ZAVZECZYZOWWZCO]