Page Text
________________
? કલ્યાણ : એપ્રીલ : ૧૯૫૬ : ૧૧૩ :
માટે જ૮ અબજનું ખર્ચ અંધાર્યું છે, છતાં બેકારી નિવા ઘાતના બનાવો છાપાનાં પાને ચમકી જાય છે, એ રણ થઈ શકશે નહિ, તેમ પંચની માન્યતા છે. આજે કોનાથી અજાણ્યું છે ? આ માટે તે ખુરશીને મોહ હિંદમાં નેંધાયેલા બેકારની સંખ્યા ૫૩ લાખ છે. કે સભાઓ ગજાવવાને યા છાપાઓમાં ભાષણો ભરે. દર વર્ષે બે લાખ વધે છે, એટલે પાંચ વર્ષે ૭૩ લાખ વાને લેભ જાતે કરી સક્રિયપણે મન મૂકીને કાર્ય થશે. જ્યારે જે ખર્ચ અંદાક્યું છે તે ફક્ત ૨૫ લાખ કરવું પડશે, તે જ પરિણામ સતિષકારક આવવાને બેકારોને ઉધોગ આપી શકશે, એટલે પાંચ વર્ષ ૪૬ સંભ ખરો ! ' લાખ બેકાર રહેવાના. આ સ્થિતિમાં બેકારી નિવા-
2 રણની યોજનાનું પરિણામ આશાસ્પદ તે ન જ કહી . શકાય. આજના યાંત્રિક સાધનાની પાછળ ભારત
" ભારત સરકારે ૧૯૪થી દેશનું તંત્ર સ્વતંત્ર રીતે દેશના ઔધોગિકક્ષેત્રના આગેવાને જ્યાં સુધી આંધળી કાયમ
હાથમાં લીધા પછી સેંકડો કાયદાઓ, સંખ્યાદોટ મૂકી રહ્યા છે, ત્યાં સુધી બેકારી વધવાની જ છે. બધ ટેકસી પ્રજા પર નાંખ્યા છે. જેની ગણત્રી કરવી યૂરોપમાં માણસોની સંખ્યા ઓછી છે, માટે ત્યાં મુશ્કેલ છે. જેથી કારભારને બદલે કરભાર અને રાજ્યયાંત્રિક શક્તિને વિકાસ અનિવાર્ય છે. અહિં માનવ વહિવટને બદલે કાયદાવહિવટ ભારતમાં ચાલી રહ્યો છે, અમાપ છે. એટલે “ત્રીકરણ કઈ રીતે પાલવે તેમ તેમ કહેવાય. પણ આ કાયદાઓ કે કરો ધારાસભા નથી. એક યંત્ર વધે ત્યાં હજારો હાથ-પગ બેકાર પાસ કરે, એ જાણે અધૂરું હોય અને તંત્રચાલન બને, વસ્તુ સ્પષ્ટ હોવા છતાં ભારતના તંત્રવાહકો અશકય બન્યું હોય ત્યારે ખાસ એડનન્સ દ્વારા કેમ નથી સમજી શકતાં તે એક કેયડો છે.
હુકમ બહાર પાડવો પડે, જેને રાષ્ટ્રપ્રમુખને વટહુકમ
* મકાન " કહેવાય; આવા વટહુકમે છેલ્લા છ વર્ષમાં ૭૭ બહાર
પાડવામાં આવ્યા છે, એમ એક સમાચાર પ્રસિધ્ધ થયા સૈરાષ્ટ્ર આપઘાત સમિતિએ તાજેતરમાં જાહેર છે. ખરી વાત એ છે કે, જેમ કાયદાઓ ઓછા, તેમ કર્યું છે કે, “૧૯૫૨ થી ૧૯૫૫ સુધીના રણ વર્ષમાં રાચતંત્રની શોભા. આ સત્ય આજે ભૂલાઈ ગયું છે. ૧૨૦૦ આપઘાતે સરકારી દફતરે નોંધાયા છે ! દિન-પ્રતિદિન કાયદાઓ કરવાની હરિફાઈ દરેક પ્રદેશની આનો અર્થ એક જ કે, ભારતના બધા પ્રદેશ કરતાં ધારાસભાઓમાં ચાલી રહી છે. જેનું પરિણામ સૌરાષ્ટ્રમાં વસનારી પ્રમ કાયર, દુ:ખને સહન કરવાની કેવલ પ્રજારાને બદલે કાયદા રાજ્યમાં આવવાને શક્તિથી પરવારી ગયેલી તેમજ માનસિક કાબુ નહિ સંભવ છે. ધરાવનારી હેવાનું અનુમાન થાય છે. માનવજન્મને પામ્યા પછી કોઈ પણ વ્યક્તિએ આવેશ, અકળામણું કે માનસિક દુર્બલતાને વશ બની દુઃખથી પોતાની અંદર (મધ્ય ભારત) ની કેટેમાં હરિજન જાતને ઉગારી દેવાની વધારે પડતી કલ્પનામાં કદિયે મંદિર પ્રવેશને એક કેસ ચાલી ગયે. જે જૈન સમાજના આપધાતને ભાર્ગ નહિ લેવો જોઈએ. સાથે સમાજ સર્વ કોઈ વર્ગને કાયદાની બારીકાઈવિષે માહિતી કે દેશને શક્તિશાળી કાર્યકરોએ પ્રજાને એકે એક પૂરી પાડે છે. હકીક્ત એમ બની છે કે મંદિરના વર્ગને નિર્ભય બનાવવા તેને સંપર્ક સાધી તેનાં દિગંબર જૈન મંદિરમાં એક જૈનેતર હરિજન પ્રવેશ દુઃખ-દર્દો મમતાભાવે ઓછા કરવા સજાગ બનવું કરવા જતા હતા. તેને ત્યાંના દિગંબર જૈન શ્રી જોઈશે. બાકી આપધાત તપાસ સમિતિ નીમવામાં . રતનલાલ ગંગવાલે જતા અટકાવ્યું. આથી ત્યાંની આવે કે સભાઓ ગજાવવામાં આવે એથી આ પિલીસે રતનલાલ ઉપર કેસ કર્યો કેસ મહિનાઓ આપઘાતની પરંપરા નહિ અટકે ! આપઘાત તપાસ સુધી ચાલ્યો. ત્યાંના વિદ્વાન ડી. મેજીસ્ટે જેશીએ સમિતિ સૌરાષ્ટ્રમાં સ્થપાઈ ચૂકે આજે મહિનાઓ. તાજેતરમાં કેસ ચૂકાદો આપતાં જણાવ્યું છે કે, થયા છતાં હજુયે સૌરાષ્ટ્રમાં દરરોજ બે-ત્રણ આપ- “જૈનેતર હરિજનને જૈનમંદિરમાં પ્રવેશ કરવાને.
| SR No. | 539148 |
| Book Title | Kalyan 1956 04 Ank 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Somchand D Shah |
| Publisher | Kalyan Prakashan Mandir |
| Publication Year | 1956 |
| Total Pages | 54 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Kalyan, & India |
| File Size | 11 MB |