Page Text
________________
પરકાજે પ્રાણાર્પણ
શ્રી બલવંતરાય પી. મહેતા દાદા, મને સંતાડી દે, નહિંતર લુંટા- ડગલાં ચાલવું એને મને હિમાલય ઓળંગવા રાએ મારી કાયાને પાંખી નાંખશે.” જેવું હતું, તે એ અદમ્ય ઉત્સાહથી એક
ઉનાળાની એ બપોર હતી, પૃથ્વીના પેટા યુવાનને પણ શરમાવે એવી અનોખી અદાથી ળમાંથી ગરમીને વાળમુખી ફાટતે હતે. એની ફરજ બજાવતે. એના મેલાંદા વસ્ત્રો જ અવનીની આખી કાયા સૂર્યના પ્રચંડ તાપથી ગરીબ હવાને દાવો કરતાં. એ મેલાંદાટ વસ્ત્રો ધગધગતી હતી. પક્ષીજગતના ગગનસમ્રાટ પહેરીને જ ફાટલ-તૂલ ગેદડાં પર સૂતે. છતાં પાંખ ફફડાવવાનું છેડી દઈને મળામાં ભરાઈ એના અંતરમાં પવિત્રતાને પ્રકાશ પૂર્ણ રીતે ગયા હતાં. સેરઠને એ વિશળ રસ્તે દિવસે ઝળહળતે. પણ બિહામણું લાગતું હતું, એ વખતે કઈ તપ કરતા સાધુની જેવી દાઢી, પણ કેરાંની ભરવાડ યુવતી પરબના રખેવાળ પાસે યાચના ચેરણી, અને માથા પર ફળીયું, આ એને કરતી હતી.
કાયાપેશાક હતે. એનું નિખાલસ દિલ ખરે. સોરઠના એ વિશાળ પંથ વચ્ચે આ પર પ્રશંસનીય હતું. કાવા-દાવા અને એની એક જ પરબ હતી. પીપળાની મીઠી છાયા વચ્ચે એક તતિંગ દિવાલ બડી હતી. આ તે નીચે બંધાયેલું એ પરબ કઈ વૃદ્ધ ડોશીની ભલે અને ભોળ છ ડેસે પરબમાં પરમાવાંકી વળી ગયેલ કાયાનો ભાસ કરાવતું હતું. થની ગંગા વહેવડાવતો. ગિરનારની યાત્રાએ જતાં યાત્રિકોનું એ વિશા- “દીકરી, મૂંઝા નહીં, આ ભયરાદ્વારા મસ્થાન હતું. પંથ કાપતાં કંઈક મહાનુભાવે ગામમાં ચાલી જા.” આશ્વાસનનાં અંમ પાત એ પરબના મીઠા પાણીને ઉપભોગ કરતા, છ ડેસે બેલ્ય. અંતરના આશિષ આપી ફરી પોતાના રહે છે ડેસે ભૂતકામાં કાઠીયાવાડના એક સોપાન ભરતા, તરસના ભોગ બનેલાઓ માટે રાજાને અંગરક્ષક હતા. તેથી સૌરાષ્ટ્રની રજેએ કચ્છના વિરાટ રણમાં કલકલ વહેતાં ઝરણાં રજને એ બરાબર વાકેફ હતે. એના પરબની જેવું હતું. કઈ કઈ વાર ભૂખ્યાં પથિકને પાછળ એક યરૂં હતું, જે ગામના પાદર પરઅને રખેવાળ રોટલા ઘડી ખવરાવતે. ખરૂં સુધી જતું હતું. વાસનાના વરૂઓ સમાં કઈક કહીએ તે એ રૂડી અને રૂપાળી ઝુંપડીમાં સત્તારોના હવસમાંથી કઇક રૂપવતી નારીઓને ઉપકારનાં ઝરણાં વહેતાં.
એણે બચાવી હતી. આજ પણ એક નવયૌવના જીવે છે એ પરબને રખેવાળ હ. એના આશ્રયે આવી હતી. ક્ષણભર વિલંબ વીશ વીશ ઉનાળાથી એ લોકોને પાણી પાસે કર્યા વિના એણે ભેયર ભણી કદમ ભર્યા. હતે. ગરીબ અને અમીર હોવાનો દાવો કરતાં કાળી મજુરીના કરતલને શોભે એવી અજબ લેકે એના હાથમાં રમી ગયા હતા. પાણી રીતે એણે ભેયર પરથી પત્થર ઉપાડી લીધે, પીવરાવતા એના હાથ થરથર ઘરૂક્તા. બે અને ભેંયરું ખુલ્લું થયું. જીવા ડોસાના પગની
| SR No. | 539148 |
| Book Title | Kalyan 1956 04 Ank 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Somchand D Shah |
| Publisher | Kalyan Prakashan Mandir |
| Publication Year | 1956 |
| Total Pages | 54 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Kalyan, & India |
| File Size | 11 MB |