Page Text
________________
: કલ્યાણ : એપ્રીલ : ૧૫૬ : ૮૯ :
પંચમ શાસનના શણગાર. વંદુ તેને વારંવાર. સંગીન તૈયારી કરજે ! પાંચ પદો જે સ્મરશે તેના સરશે સઘળા કાજ,
" કુ. કેલિા સુમતિલાલ શાહ ભાગરને તરવા માટે, આ છે તરણુજહાજ અસુર હશે જે તે સુર થાશે, સમજશે સારાસાર.
મહાન કેમ બનાય ? સઘળા પાપ પરિહરીને, પહેચશે મુક્તિદાર:
સ્વામી રામતીથી જ્યારે કોલેજમાં પ્રોફેસર હતા માટે સઘળાં નર ને નાર, સેવો એકચિતે નવકાર;
ત્યારે એક દિવસ કલાસમાં કાળા પાટીયા ઉપર એમ
ણે એક લીટી તાણું, પછી બધાં વિદ્યાર્થીઓને કહ્યું - શ્રી ધીરેન્દ્ર પ્રાણજીવનદાસ શાહ કે. “ આ લીટીને નાની બનાવી દે. ”
8 તા . . . એક વિધાથી ઉઠે અને કાળા પાટીયા પાસે રે માનવ ! તૈયારી કરજે. ' જઈને પેલી લીટીને થોડી ભૂસી નાખવા તેણે હાથ જગતમાંથી તારે જલ્દી નીકળવાનું છે. માટે લંબાવ્યો, સ્વામીજીએ તેને રોકતાં કહ્યું. “ મેં આ પરલોકમાં તારું શું થશે તેને વિચાર કર !
લીટીને નાશ કરવા કહ્યું છે. મિટાવવા નહિં. * માનવ ! આજ છે અને કાલે નથી. માટે તારે બધા વિદ્યાર્થીઓ વિચારમાં પડી ગયા. કોઈને દરેક કાર્ય અને વિચારમાં પોતાની એવી રચના કરવી સમજાતું ન હતું કે, આ લીટીને, ભૂંસી નાખ્યા વિના જોઈએ કે તું આજે જ મૃત્યુને શરણ થવાને હેય ! નાની કેમ બનાવવી ? પછી એક વિધાથી ઉઠ
જે તારું અંતઃકરણ સાફ હેત તે તને લેશમાત્ર કાળા પાટીયા પાસે પહોંચીને તેણે ચોક હાથમાં લીધો પણ મૃત્યુની બીક ન હોત. મત્યુથી નાસવા પાપત્યાગ અને સ્વામીજીએ, દરેલી લીટી ઉપર એક લાંબી લીટી કરવો વધારે ઉત્તમ છે. જે તું આજે તૈયાર નથી તે ખેંચી કાઢી. કાલે કેમ કરીને થશે ? કાલની શી ખાતરી ! અને તે સ્વામીજી પ્રસન્ન થઈ ગયા. એ વિધાથની તીવ્ર કાલ દેખશે એ શી રીતે જાણે છે ? જે આપણે બુદ્ધિની પ્રશંસા કરતાં એમણે અન્ય વિધાર્થીઓને આપણે જીવનક્રમ થોડો સુધારીયે તો વધારે જીવવામાં બોધપાઠ આપતાં કહ્યું કે, “તમે જોયું ? આ લીટીશો લાભ? અહા ! દીર્ધ જીવન આપણને સુધારતું એ બતાવે છે કે જીવનમાં મહાન બનવા માટે કોઈ નથી, પણ આપણું પાપકર્મને વધારો કરે છે. ઘણું વ્યક્તિની મહત્તાને મિટાવવાની જરૂર નથી પડતી, સુકૃત્યો કર્યાના વરસની ગણતરી કરે છે પણ વારંવાર એને માટે તે તમારે પિતાને જ મહાન કાર્યો કરવા સુકૃત્યોનું ફળ તેમને થોડું જ મળેલું હોય છે, જે પડશે. ” મરવું ભયદર્શક હેય તે લાંબે વખત આવવું કદા
સ. એન. બી. શાહચિત્ વધારે જોખમ ભરેલું થશે. જે મનુષ્ય સદા મોતની ઘડી પોતાની આંખ આગળ રાખે છે, અને
આવેશનાં અનિચ્છે. રોજ મરવા તૈયાર રહે છે તેને ધન્ય છે. જે તું દાદ આવેશ બહુ ભૂડી ચીજ છે, જેથી ઘણું ઘણું માણસને મરતે જુએ તે વિચાર કર કે તારે પણ અનિષ્ટો જન્મે છે. તેના ફંદામાં આવી પડેલા વ્યએક દિવસે એજ રસ્તે જવું પડશે. સવાર હોય તે ક્તિઓનું નીચે રેખાચિત્ર આપ્યું છે. તું એવું ધાર કે તું સાંજ સુધી જીવીશ નહી અને (૧) કોંધના આવેશમાં :- શ્રેણિકચેલણને અસ– સાંજ પડે ત્યારે આવતી કાલને ભરોસો રાખીશ નહી. તો જાણી એના મહેલને બાળી નાખવાનું અભયમાટે હંમેશા તૈયાર રહે. અને એવી રીતે અંદગી કુમારને કહે છે. પછી પ્રભુ પાસેથી એને મહાકાઢ કે મેત કદી તને તૈયારી વગર ન જુવે. પ્રભુપ્રેમને સતી જણાથી ભારે પસ્તા અને દેડાદોડ લીધે દરેક જાતનું દુઃખ હેવાની ધીરજ. સહન કરવાની કરવી પડી, એ એને જ આભારીને ! તાકાત આવા સગુણેને અપનાવી હભેર ભરવાની (૨) માનના આવેશથી :- કેણિકે પિતા શ્રેણિકને
| SR No. | 539148 |
| Book Title | Kalyan 1956 04 Ank 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Somchand D Shah |
| Publisher | Kalyan Prakashan Mandir |
| Publication Year | 1956 |
| Total Pages | 54 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Kalyan, & India |
| File Size | 11 MB |