Kalyan 1956 01 Ank 11

SR No.: 539145
Original Sutra Author: N/A
Author: Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir
Publication Year: 1956
Total Pages: 64
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Kalyan, & India
File Size: 13 MB

Page 9

ઃ કલ્યાણ : જાન્યુઆરી : ૧૯૫૭ : ૭૧e :
એ જ શા છે કે તેમનામાં પિતાના ધર્મ પ્રત્યે એવી બીજે ઝાડનું પાન. તમે કોણ છો ?' કોઈ સુદઢ અને ઊંડી શ્રદ્ધા રહી નથી, કે જેવી શ્રદ્ધા બંને બોલ્યા: “અમે ગરીબ છીએ.' તેમના પિતાઓમાં હતી, આ રીતે જ્યારે પિતાના ડોસી બોલી: ગરીબ તે બે છે, એક ગાય, બીજી દીકરી.” ધર્મ પ્રત્યે શ્રદ્ધા ન રહી ત્યારે અન્ય ધર્મોના ધાર્મિક બંને બોલ્યા: “માજી ! અમે ચતુર છીએ.” અનુષ્ઠાન, પરંપરાઓ અને પ્રથાઓ પ્રત્યે સહિષ્ણુતા ડોશી બોલી: “ચતુર તો બે છે. એક અન્ન, બીજું જાગૃત થઈ, પણ પોતાના ધર્મ પ્રત્યેની ઉદાસીનતાથી પાણી. તમે કોણ છે ?” ઉત્પન્ન થયેલી પરધર્મસહિષ્ણુતા એવી ચીજ નથી અને બોલ્યા : “અમે હારી ગયેલા છીએ.” કે જેને અભિનંદન આપી શકાય.
ડોસી બોલી: “હારી ગયેલા પણ બે છે. એક (જેનભારતી) -શ્રી રાજગોપાલાચારી કરજદાર, બીજે છોકરીને બાપ. તમે કોણ છે ? ચતુર ડોશીમાં
બંને બોલ્યા: ‘અમે કાંઈ જાણતા નથી, જાણકાર એક સમયની વાત છે.
તમે છો.” રાજા ભોજ ને માઘ પંડિત સહેલ કરવા નીકળ્યા. ડેસી બોલી: “તું રાજા ભોજ અને આ માધ પાછા ફરતી વખતે તેઓ રસ્તે ભૂલી ગયા. પંડિત છે. જાઓ આ ઉજ્જૈનને રસ્તો છે. બંને વિચાર કરવા લાગ્યા, પેલા ઘઉંના ખેતરમાં (વિશ્વવિજ્ઞાન)
–કરશનજી દેસાઈ ડોશી દેખાય છે, તેને પૂછીએ.'
શીસ્ત અને અભ્યાસની દૃષ્ટિએ ભજે કહ્યું: ‘હા ચાલો.”
સહશિક્ષણ જરૂરી નથી બંને ગયા ને બોલ્યા: “ભાજી'
અમારી શાળામાં સહશિક્ષણ નથી. એને પરિદેશી બોલી; ભાઈ આવો.'
ણામે સીધો ફાયદો તે એ થવા પામે છે કે-શાળામાં બંને બોલ્યા: “માજી, આ રસ્તો કયાં જશે?' ભણતા વિધાર્થીઓનું ધ્યાન બીજી બાજુ આવતું
ડોશી બોલી: ‘આ રસ્તો તો અહીં જ રહેશે, એની ન હોઈ અભ્યાસમાં જ તેમનું મન કેંદ્રિત રહે છે ઉપર ચાલનારા જ જશે. તમે કોણ છો ? ” અને શાળાની સમગ્ર શસ્તનું ધોરણ ઉંચું રહેવા
પામે છે. બંને બોલ્યા: “માજી અમે તે વટેમાર્ગ છીએ.” ડોશી બેલીઃ વટેમાર્ગ તો બે છે. એક સૂરજ,
- અમેરિકા જેવા દેશો કે જ્યાં સહશિક્ષણ સ્વા. બીજે ચંદ્રમા. તમે શાના વટેમાર્ગુ ? ખરું કહે, તમે
ભાવિક લેખી શકાય ત્યાં પણ આજે સહશિક્ષણ પ્રયોગ કોણ છે ?'
સફળ થયા નથી એમ લાગવા માંડયું છે. કંઈ નહી
તે એને સફળતા મળી નથી એમ તો કહેવાઈ બંને બોલ્યા: માજી અમે તો પ્રવાસી છીએ.”
રહ્યું છે. દેશી બેલીઃ પ્રવાસી બે છે. એક ધન, બીજું
વળી આપણા દેશની પરિસ્થિતિ જુદી છે. વૌવન. ભાઈ સાચું બોલે, તમે કોણ છો?'
આપણો દેશ ગરમ પ્રદેશ છે. એને પરિણામે જાતિય બંને બોલ્યા અમે અતિથિ છીએ.”
જગૃતિ પશ્ચિમના દેશો કરતાં વહેલી આવે છે. હમણાં ડેસી બેલીઃ અતિથિ તે બે છે. એક સંત બહાર પડેલા આંકડા મુજબ આપણે ત્યાં છોકરીઓને બીજે સતિષ. તમે શાના અતિથિ ?'
સરેરાશ સાડાબાર વર્ષે ઋતુસ્ત્રાવ થતો હોય છે. બંને બોલ્યાઃ “માજી ! અમે તે પરદેશી છીએ.” આમ આપણે ત્યાં બાર વર્ષ પછીનું શિક્ષણ ડોસી બેલીઃ “પરદેશી તે બે છે. એક તે જીવ, સહશિક્ષણું રાખવું ઉચિત નથી.