Page Text
________________
: ૬૦૦ : જ્ઞાન ગાચરી
રાતના ૩-૩ા વાગે એણે પૈસા માગ્યા. એની માસીએ છુટા પૈસાની એક ઢગલી કરી આપી, પછી ‘કેમ પ્રવીણ ! વરસીદાન દેવું છે?' એમ પૂછતાં એ કહે ‘હા,’ અને પછી તા ત્યાં જાગતાં બેસી રહેલા બધાને મુઠીએ ભરી જાણે વરસીદાન દીધું.બીજી બાજુ બિમારી ગંભીર લાગતાં શેઠ દામજીભાઇને જગાડયા. એમણે ડાક્ટરને બે લાવ્યા એણે જોઇને આશા મૂકી દીધી. એટલે તેા હવે શ્રી વીતરાગ પરમાત્માના શાસનમાં જે સતી મદનરેખાએ પેાતાના પતિને અંતકાળની આરાધના કરાવેલી, એ વિગેરે દૃષ્ટાંતા સાંભળેલા, તેથી અમને પણ એમજ થયું' કે, હવે તે આ બાળકને અતિમ આરાધના કરાવવી લઇએ.
પ્રભાતે પ્રવીણને ત્યાંજ ભાઈ દામજીભાઈ જેઠાભાઇના ગૃહમદિરમાં લઇ જઇ દર્શન-ધૂપપૂજાદિ કરાવ્યું. પછી નવકારશી આવી ? એ નકકી કરીને નવકાર ગણી દાતણ-પાણી કર્યા. પછી એ કહે કેળાં લાવેા.” ‘કેટલા ?’ એમ પૂછતાં કહે ‘એ’. ‘કેમ ?’ તે કહે ‘એક દહેરે મૂકીશ, એક હું ખાઈશ.' એવુ જ ચહા બે કપ કરવા કહ્યું. કેમ ?' તેા કહે કે 'એક ગુરુમહારાજને વહેારાવીશ, એક હું પીશ.’ વળી એને પૂછ્યુ... ‘કેમ પ્રવીણું ? નાનુમામા સાથે દીક્ષા લેશેાને ? એના જવાબમાં ડાકુ હલાવી હસતે ચહેરે હા પાડી. ત્યાં ચરવાળાની ડાંડી પર લુગડું વીંટાળી સામે બતાવી પૂછ્યું કેમ ? આ આધે લેશે?” તે વખતે આ સતિના મેમાન લઘુ ખાળ એટલું બધું હસ્યા, અને આનંદપૂર્વક ‘હા’પાડતાં એને પકડી રાખ્યા, કે એ જોતાં એમ લાગે કે આ જીવ કેવા ઉંચ ગતિમાંથી આવેલા અને ઉ'ચ ગતિગામી ? એ હતુ દૃશ્ય તે ભૂલ્યું ભૂલાય એમ નથી. ઉંમરે તા હજી ચાર વર્ષ
પણ પુરા નથી થયા અને આ ધગશ ! પાછા ત્યાં શ્રી સિદ્ધગિરિજી અને શ્રી શંખેશ્વરજી જવાના કાંડ કર્યા.
ત્યાં આરાધના કરાવવા મુનિમહારાજને એલાવવા ગયેલા, તેથી ગુરુદેવ સિદ્ધાંતમહેદધિ પૂ. આચાર્ય ભગવંત શ્રી વિજયપ્રેમસૂરીશ્વરજી મહારાજના પરિવારમાંથી મુનિરાજ શ્રી જગચ્ચદ્રવિજયજી મહારાજ પધાર્યા. એમણે એને નવકારમંત્રનું રટણ કરાવ્યું. ખાદ ધમ્મા મોંગલ'નું માંગલિક ને સથારાપેરિસી સૂત્ર સભળાવી પથારીમાં રહે ત્યાં સુધી ખીજી અધી વસ્તુના ત્યાગ કરવા સાગારી અનશન કરાવ્યુ. પછી પુન્ય–પ્રકાશનુ સ્તવન સભળાવ્યું. ત્યાં બધાએ એ ઝીલ્યુ' જાણે મરણના ઉત્સવ ઉજવાતા હોય એમ પ્રવીણકુમારના દાદી, માતા-પિતા તથા ખીજાએ પણ રડવાને બદલે આરાધના કરાવવામાં તલ્લીન બન્યા. પૂ. મહારાજશ્રીએ સ્થિતિ વધુ ગંભીર જાણી નવકારમંત્રની ધુન લેવરાવી. બાળકે પણ ઠેઠ સુધી ગુરુમહારાજ સિવાય બીજા કોઇ પર નજર ન રાખી. એ ઉત્તમ જીવ માત્ર મુનિરાજ પર તાકીને સુતા રહ્યો; નવકાર સાંભળતે ગયે; ત્યાં આયુના તાર તૂટયે, અને ઉઘાડી આંખે સમા - ધિમ ્ણુ પામ્યા. સને ખબર પડતાં આ ધર્માંલગની અને સમાધિની ભૂરિ ભૂરિ અનુમેદના કરી. ધન્ય હૈ। જિનશાસનને, એના આવા આરાધકોને અને આરાધના કરાવનારને ! મેાકલનાર—શ્રી કાંતિલાલ ઘેલાભાઈ.
નાકરીની જરૂર છે.
એક ભાઇને નાકરીની જરૂર છે, ક્રીયા-રૂચીવાન અને હોંશીયાર છે, ગુજરાતી સાત ધારણ અને અગ્રેજી ત્રણ ધણને અભ્યાસ કરેલ છે. નામાના જાણકાર છે, જરર હોય તેઓએ નીચેના સરનામે લખવુ.
એક્ષ ન. ૪૦ ‘કલ્યાણ' પાલીતાણા.
| SR No. | 539122 |
| Book Title | Kalyan 1954 02 Ank 12 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Somchand D Shah |
| Publisher | Kalyan Prakashan Mandir |
| Publication Year | 1954 |
| Total Pages | 42 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Kalyan, & India |
| File Size | 10 MB |