Kalyan 1953 08 Ank 06

SR No.: 539116
Original Sutra Author: N/A
Author: Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir
Publication Year: 1953
Total Pages: 48
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Kalyan, & India
File Size: 8 MB

Page 30

કલ્યાણ ઓગસ્ટ-૧૯૫૩; : ૩૭૫ : જગતને કર્તા હોવાની જરૂર લાગે તેજ આવશ્યકતાને ઈન્કારતા નથી. સૌ કે પરમેશ્વર ઈશ્વર સ્વીકારવા તૈયાર થયેલો માણસ ઉપરોક્ત દેવાધિદેવ, સર્વજ્ઞ, અલા, બુદ્ધ, ગોડ, ભગલેખથી સમજી જાય. અને માને કે જગતને વાન, પરમાત્મા આદિ નામાન્તરથી ઈશ્વરને કરવા માટે ઈશ્વરની જરૂર રહેતી નથી તે માની, તેમની જુદી જુદી રીતે ભક્તિ, પૂજા, પછી ઈશ્વરની જરૂર શું કરવા જોઈએ ? નામસ્મરણ કરે જ છે. માત્ર તેમને ઈશ્વર આ આવા માણસને ઈશ્વર તો છે એવું મનાવવા જગતને કર્તા નથી અને ઈશ્વરની સાચી માટે નવું ક૯પનાચિત્ર આપવું પડે તે શું વ્યાખ્યા શી? એટલું સમજાવવા માટે વાસ્તહોઈ શકે. ?
-
વિક ચિત્ર આપવું જોઈએ. જે “શું ઈશ્વર સ. ઈશ્વરના અસ્તિત્વપણા માટે કઈ જગતને કર્તા છે?' એ લેખમાં આપી દીધું પણ નવું કલ્પનાચિત્ર આપવું પડે એમ છે છે. એટલે તમે જે લખે છે તે પરિસ્થિતિ જ નહિ, કારણ કે જેન જેનેતર તમામ ઉભી થવાનો ભય રહેતું નથી. આસ્તિક દશનવાલા ઈશ્વરના અસ્તિત્વને તથા
- એક વખતે ગ્રીષ્મ ઋતુમાં ગૂજરેશ્વર સિદ્ધરાજ જયસિંહ પિતાના મંત્રી વગેરે સાથે ઉદ્યાનમાં જતા હતા, ત્યારે રસ્તામાં જૈનાચાર્ય શ્રી રામચંદ્રસૂરિજી ામે મળ્યા. સિદ્ધરાજે તેમને પૂછ્યું; “સૂરિજી! ગ્રીષ્મ ઋતુમાં દિવસે મોટા કેમ હોય છે?” આચાર્ય મહારાજે કહ્યું, “રાજન ! દિગ્વિજય માટે તમે પ્રયાણ કરે છે, તમારા સેન્યનાં ગમનથી જમીનની ધૂળ આકાશમાં ઉડે છે. આકાશગંગામાં આથી કાદવ થાય છે, એ કાદવમાં ઉગેલી ધ્રો-ઘાસને ચરવામાં મઝા પડતી હોવાથી સૂર્યના અો ચાલવામાં આળસ કરે છે, માટે સૂર્યના રથની ગતિ મંદ થતી હોવાના કારણે દિવસે મોટા થાય છે.'
એક યુવાન ઉપદેશકે એક વૃદ્ધ મારવાડી પાસે જઈ ઈશ્વરને નામે કાંઈ આપવા માંગણી કરી, ત્યારે મારવાડીએ જવાબ આપે; “ભાઈ ! ઈશ્વર પાસે તે તારા કરતાં હું વહેલે પહોંચીશ, અને રૂબરૂમાં જ તેમને પૈસા આપી દઈશ. એટલે તારી મારફતે મારે – આપવાની જરૂર નથી. તેને ત્યાં પહોંચતાં વાર લાગશે. તારે કાંઈ પૈસા ત્યાં પહોંચાડવા હોય તે મને આપજે. હું ખુશીથી લેતો જઇશ, મને તેમાં ભાર નહિ પડે.”
સ્વતંત્રતા અને નિર્બળતા કદી સાથે ટકી શકે નહિ. આજ મોટે ભાગે જે આચરી શકાતું નથી, તે બેલી બતાવવાને અખતરા થાય છે, અને જે હૃદયમાં નથી તે ગાઈ બતાવવાને ડેળ કરાય છે.