Kalyan 1947 Ank 05

SR No.: 539041
Original Sutra Author: N/A
Author: Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir
Publication Year: 1947
Total Pages: 36
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Kalyan, & India
File Size: 9 MB

Page 13

આખીજાત ક૫ડે;
: ૧૫૭ : એક ન્હાનકડું ગમગીન ચહેરાવાળું છું " “કોણ ?’ મંદિરની પાસે આવતું જતું હતું. તેમનું આવું ધર્મનાથ ભગવાનનું મંદિર વીરજીન સ્વમાન કદી હણાયું ન હતું. કાંઈ થઈ શકે ભક્તિભાવ ભર્યા મધુર સ્વરથી નીતરી રહે છે. એટલા માટે બે જણ શેઠ મૂળજી લવજી પાસે પ્રતિમાનંદનથી ઉત્તેજિત બનેલે એનો આત્મા ફરિયાદ માટે દેડયા.
શ્રદ્ધાના નિર્મળ પ્રકાશમાં ઝળહળી રહે છે. મૂળજી શેઠ, આપે શું કર્યું તે જાણે છે વીરજી એ જ આપણું વિનયવિપણ છે શું કહેશે?”
જયજી મહારાજ. “કે અમારા વીરજીસ્વામીને તમે સાથ આપે. એમને મંદિરમાં ઘુસવા દઈ બહેકાવી
સંવત ૧૯૮૮ ને માહ માસ હતો. દીધા. અમારા મનોરથ ભાંગી નાંખ્યા.” કેસુડાં કુલ્યાં, આંબે મંજરીઓ આવી, અને
સાચું. પણ અમે એમને બોલાવ્યા નીલભ્રમર ગુંજી રહ્યા. એવા એક રઢિયાળા નથી, છતાં આવ્યા. તે હવે અહીં જ રહેશે દિવસે પૂ. આચાર્ય દેવ શ્રીમદ વિજયઅને અહીં જ મંદિરમાં જશે. એમને શા માટે રામચંદ્રસૂરીશ્વરજી મહારાજ સાહેબ અટકાવવા જોઈએ? સમકિત શદ્વાર અને રાધનપુર પધાર્યા. લેકમેદની એમનાં દર્શને પ્રકરણ રત્નાકર વાંચતાં એમનાં હદયમાં જિન- ઉલટી રહી. આત્માના સાનિધ્યમાંથી સંસ્ક- અિબ ઉપર અપૂર્વ પ્રીતિ જાગી છે. એમાં તિના સંદેશ ઉતરી રહ્યા, ત્યાગને અનંત દેષ કેનો છે?”
. સમુદ્ર ઘૂઘવી રહ્યો. ત્યારે કેણ મહાભાગ્ય એ ગમે તેમ?”
એમાં મુગ્ધ નહિ થયો હોય?” એટલે? તમે હજુ એમને લઈ જવા એમણે એ પ્રસંગનેય સંયમના સુશ્લિષ્ટ માગે છે?”
પ્રદાનથી યાદગાર બનાવી દીધો. એમની ખ્યાતિ હા, અથવા તો તમારે એમને મંદિર- ખૂબ વધી, હામે ઝુંબેશ પણ ઉઠી. છતાં માંથી બહાર કાઢવા જોઈએ.”
તેજદીપ્તિ સમી એ આદશ પ્રિય વિભૂતિ મંદિરમાંથી બહાર ? વાહ રે ભાઈ! પિતાની સર્વોત્કૃષ્ટ મહાનુભાવતા, સ્વાભાવિક્તા મંદિર મારા બાપદાદાનું નહિ પણ સંઘની અને હૃદયની સચ્ચાઈ ચૂકી નહિ. માલિકીનું છે. અને સંઘમાં સાધુ પણ આવી એક સવારે વ્યાખ્યાન સમાપ્ત થયા બાદ જવાથી એમને રજા આપવી એ કઈ પણું ધીક્તા ધંધામાંથી ફુરસદ લઈ એક ભાઈ સત્તા બહારની વાત છે. હારાથી એ મલપતા મલવા પધાર્યા. સૂરિજીને વંદન અધમ થાય પણ કેમ?” એમનું હોં જરા કરી પૂછે છે. લાલ થઈ આવ્યું.
“જી, આપની સાથે કેટલા શિષ્યો છે?” સ્થાનકવાસી બંધુઓને જરા દુખ તે “ત્રીસ” થયું, પણ શેઠના પ્રભાવ હામે કારગત ન એમ? ગુરુમહારાજ પણ સાથે જ હશે ?' થવાથી ચૂપચાપ ચાલ્યા ગયા,
ના ભાઈ, ગુરુમહારાજની સાથે અમે હાંરે, મારે ધર્મ જિર્ણોદ શું છીએ. એમની લાક્ષણિકતાથી હાજર જવા
લાગી પૂરણ પ્રીત જે... બીએ ઉત્તર વાળ્યો.